به گزارش اخبار خودرو ،فراموش کردن خاطره سال‌های اولین مسابقات رالی جهانی که همزمان شده بود با آخرین سا‌ل‌های برگزاری رالی مونته‌کارلو کار سختی است؛ دورانی که برای اولین و شاید آخرین بار بریتانیایی‌های اصیل با خودروی کوچک‌شان به رقابت با خودروی کوچک فرانسوی می‌رفت. البته در این رقابت مینی به وزن کمتر و رنو به پایداری بیشتر خود می‌بالید. در این میان رقیب آلمانی سرسختی به اسم گلف وجود داشت که به سادگی پا پس نمی‌کشید، بنابراین تیم مسابقات رنو مجبور به انجام اقداماتی بود که توان خروجی موتور این خودرو به برگ برنده آنها تبدیل شود. اما وقتی ‌همگان می‌دانیم که همیشه این تیونر آلپین بوده که پا‌به‌پای رنو در مسابقات مختلف اقدام به ارتقای فنی محصولات رنو می‌کرده، چرا نام این خودرو رنو ۵ توربو آلپین نیست؟ دلیل آن واضح است. در آن سال‌ها حق استفاده از نام آلپین در بریتانیا به کرایسلر داده شده بود. به همین خاطر رنو مجبور بود که از نام دیگری برای شرکت در مسابقات مونته‌کارلو استفاده کند. بنابراین از نام گوردینی که اسم راننده و تیونر محصولات این شرکت بود، استفاده کرد.

این خودرو که در واقع همان رنو ۵ آلپین توربو بود با تغییراتی که روی مجموعه توربوشارژ آن اعمال شده بود، می‌توانست از موتور کوچک ۱٫۴ لیتری، توان ۱۱۰ اسب‌بخاری را استخراج کند. همچنین رنو در این خودرو روی نقطه قوت خود دست گذاشت و با تغییراتی که روی سیستم تعلیق این خودرو انجام داد، پایداری آن را به طور عجیبی فراتر از سطح و کلاس یک خودروی هاچ‌بک کوچک کرده بود، از آن گذشته برای اولین بار رنو از دیسک ترمز مسابقه‌ای روی یک محصول عادی خود استفاده می‌کرد.