اتوبوس ‏های شهری

حتی اگر نگاه بدبینانه‏ ای به این تصمیم اخیر شهرداری نداشته باشیم، سرمایه ‏ای که باید برای خودروهای تازه‌نفس صرف شود، قرار است تنها برای یک نمایش و تغییرچهره شهر آن هم برای سه‌سال هزینه شود. 

به گزارش «اخبار خودرو»، مشکل وسایل‌نقلیه عمومی شهرهای بزرگ و کلان‏شهرها، بسیار دیرینه است و راه‏ حل ‏هایی که قرار بوده در بازه‌های زمانی 5ساله جواب بدهد نیز هرکدام در موعد خود تمدید شده و هیچ‌یک راه به جایی نبرده است. اتوبوس‏ های تهران چنان لنگان هستند و آن‌قدر تعدادشان با جمعیت ناهمخوان  است که هرچه در این سال‏ها وارد فضای شهری شده، همچنان نتوانسته آن‌چنان‌که باید جوابگو باشد و هنوز ناوگان حمل‌و‌نقل‌عمومی علاوه‌بر کسری، کهنسال و فرسوده است. موضوع چنان بغرنج شده و امکان تامین آن از داخل غیرممکن است که معاون حمل‌و‌نقل و ترافیک شهرداری تهران پیشنهاد داد اتوبوس‏هایی با عمر بالای پنج‌سال از دیگر کشورها خریداری شوند. اتوبوس‏هایی که در دیگر کشورها احتمالا فرسوده محسوب می‌شوند یا با سطح استاندارد محیط‌زیست آنها همخوانی نداشته باشد، به ایران وارد خواهند شد. اتوبوس‏هایی که زودتر به سن پیری می‏رسند. 

براساس آمار، حدود 7هزار اتوبوس در شهر تهران تردد دارند که حدود 3هزار دستگاه آن فرسوده بوده و هم‌اکنون نیاز به جایگزینی دارند. در‌عین‌حال براساس نیازسنجی‏های صورت‌گرفته، تهران باتوجه به تراکم جمعیت و 241خط اتوبوسرانی فعال، حداقل به 10هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد. با احتساب کسری فعلی و تعداد فرسوده‏ها، حداقل نیاز کنونی تهران 7هزار دستگاه اتوبوس است. اتوبوس‏هایی که حداقل تولید آلاینده را داشته باشند تا بتوانند هوای آلاینده و دود آلود تهران را التیام دهند.
اگر چشم‌انداز فراموش‌شده 1404 تهران را در نظر بگیریم، در آن پیش‏بینی شده 11هزار دستگاه اتوبوس برای انجام 29درصد از سفرهای شهری نیاز است. 

8 سال، عمر مفید اتوبوس‏ها

پیمان سنندجی، مدیرعامل شرکت‏ اتوبوسرانی تهران، پیش‌از این سن مفید اتوبوس‏های شهری را 8 سال اعلام کرده بود. هرچند در ایران از هیچ وسیله‏ ای به میزان عمر مفید آن استفاده نمی ‏شود و این موضوع برای وسایل‌نقلیه بیشتر مصداق دارد، چراکه حتی اگر شرایط خروج آن از چرخه فعالیت فراهم باشد، امکان جایگزینی آن فراهم نیست. موضوعی که برای خودروهای سواری نیز وجود دارد و در شرایطی که بسیاری از صاحبان خودروهای فرسوده اعلام آمادگی برای جایگزینی کرده و خودروهای تولید داخل نیز ‏برای همکاری در این زمینه اعلام آمادگی کرده‌اند اما واحدهای تولید چنانکه باید توان تامین ندارند و این درخواست همچنان بلاتکلیف است. در این شرایط با واردات اتوبوس‏هایی با سن 5 سال به کشور، عملا تنها می‏توان به اندازه سه‌سال از آنها استفاده مفید داشت.

محمد محمودی شاه‌نشین، عضو مجمع نمایندگان استان تهران با تاکید بر این که تمام نهادها و دستگاه‌های متولی در برنامه‌ریزی‌های خود در گام نخست باید سلامت شهروندان را در نظر بگیرد، گفت:«کیفیت و استاندارد ملاک خرید اتوبوس‌های درون‌شهری برای پایتخت است و اگر شهرداری اقدام به خرید اتوبوس‌های بی‌کیفیت و غیراستاندارد کند، نیروی انتظامی این وسایل نقلیه را شماره‌گذاری نمی‌کند.»

اما او در این مورد توضیح نداده است در شرایطی که خرید انجام شود، حتی درصورت داشتن کیفیت در زمان ورود به کشور، وقتی خودرو بیشتر عمر خود را در کشور مبدا طی کرده باشد، عدم شماره‌گذاری آن چه فایده‌ای دارد و ضرر آن را غیر از مردم، کدام واحد جبران می‌کند؟ آن هم در شرایطی که هیچ‌کس مسئولیت تصمیم‌های خود را برعهده نمی‌گیرد یا آن را به پیشینیان خود حواله می‌دهد.

اتوبوس‏های دست‌دوم؛ معضل جدید پایتخت

محسن پورسیدآقایی، معاون حمل‌و‌نقل و ترافیک شهرداری تهران در حالی اعلام کرده است که رایزنی برای خرید اتوبوس ‏های دست‌دوم آغاز شده که بهمن‌ماه سال 96 و پیش‌از آن که محمدعلی نجفی، شهردار مستعفی تهران شود، در سفری به لهستان اعلام کرده بود 10هزار اتوبوس نو وارد ناوگان شهری شوند.

اتوبوس‏های صفرکیلومتری که قرار بود از کشورهای اروپایی خریداری شود اما او که خود نماند و وعده‏ایش نیز، حالا به جای نوسازی، وعده ورود دست‏ دوم ‏ها را داده است. البته نوسانات قیمت ارز و محدودیت‏های منابع ارزی دولت در تخصیص اعتبارات، احتمالا از دلایل این تغییر رویکرد است، تغییری که سرمایه ملی را تنها برای سه‌سال، هزینه می‏کند.

فاطمه ذوالقدر، نماینده مردم تهران در واکنش به رویکرد جدید شهرداری تهران گفته است:« به‌طور‌حتم استفاده از تجهیزات و وسایلی که دچار نقص و مشکل فنی هستند، خود یک معضل جدید و بزرگ برای پایتخت خواهد بود. در شرایط کنونی اولویت شهرداری تهران، باید خرید تجهیزات، وسایل نقلیه داخلی و سپس وسایل نقلیه نو و صفر خارجی باشد، زیرا عملا خرید اتوبوس با عمر بالای 5سال، تهران را در سال‏های پیش‌رو دچار مشکل خواهد کرد.»

وضعیت وخیم تهران با تصمیمات کوتاه‌مدت و مقطعی که حتی حکم درمان موقت را هم ندارند، نه‌تنها بهتر نمی‏شود که زخمش بدتر و ناعلاج‏ شده و این دور همچنان ادامه می‌یابد. حتی اگر نگاه بدبینانه‏ ای به این تصمیم اخیر شهرداری نداشته باشیم، سرمایه ‏ای که باید برای خودروهای تازه‌نفس صرف شود، قرار است تنها برای یک نمایش و تغییرچهره شهر آن هم برای سه‌سال هزینه شود. 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 6 =