به گزارش «اخبار خودرو»، ما عادت کرده‌ایم که در دنیای سیاست منتظر ائتلاف‌های عجیب میان کشورها و دولت‌هایی باشیم که سابقه خصومت و کشمکش‌های دیرینه‌ای را داشته‌اند. اما ظاهرا به‌نظر می‌رسد که باید شاهد چنین روندی در میان خودروسازان نیز باشیم. به‌عنوان مثال در هفته‌ای که گذشت فورد از گسترش همکاری‌های خود با گروه ماهیندرا صحبت کرد که یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان هند است. این همکاری قرار است برای مشارکت در تولید پیشرانه‌های پیشرفته، فناوری‌های خودروهای اتصالی و حتی تولید محصولات جدید صورت بگیرد.
توافق‌های جدید
این توافق زمانی انجام می‌شود که شایعاتی در خصوص همکاری احتمالی میان فورد و فولکس‌واگن نیز شنیده می‌شود. در عین حال دومین رقیب بزرگ فورد یعنی جنرال‌موتورز نیز در ماه گذشته از ائتلاف با رقیب پیشین خود یعنی هوندا خبر داد و گفته می‌شود که این دو کمپانی قصد دارند ظرف دهه آتی 2.75میلیارد دلار را صرف توسعه مشترک خودروهای خودران کنند.
هزینه سنگین تجهیزات فناورانه مربوط‌به توسعه و ساخت خودروهای خودران، ماشین‌های برقی و سایر پیشرفت‌ها می‌تواند شرکت‌هایی را که سابقه طولانی رقابت و حتی دشمنی با یکدیگر داشته‌اند، مجبور به مشارکت و دوستی کند.
آن‌ها به ائتلاف‌ها، توافق‌های همکاری و جوینت‌ونچرهایی شکل می‌دهند که ممکن است رسیدنشان به بازار و نقطه سودآوری سال‌ها طول بکشد. در حالی‌که برخی ائتلاف‌ها از دیگران موفق‌ترند، عاملی که باعث به وجود آمدن تمام این مشارکت‌ها شده، مشابه است.
مایکل کربس، تحلیل‌گر ارشد موسسه اتوتریدر در گفت‌وگو با سی‌ان‌بی‌سی در این باره گفت: «وقتی به این فکر می‌کنید که هزینه این فناوری‌های مربوط به آینده چه‌قدر هستند، متوجه می‌شوید با رقم‌هایی بسیار نجومی طرف هستید.
نکته اینجاست که ما نمی‌دانیم چه زمانی ممکن است بازگشت این سرمایه‌گذاری‌های کلان صورت بگیرد. در نتیجه خودروسازان تصمیم می‌گیرند که در این هزینه‌ها با هم شریک شوند و به این ترتیب ریسک را با هم قسمت کنند.» فولکس‌واگن حدود یک سال پیش اعلام کرد که قصد دارد تا سال 2022، رقم 40میلیارد دلار را برای توسعه خودروهای الکتریکی و خودران صرف کند.
انتظار می‌رود این شرکت تا سال 2025 چند میلیارد دیگر را نیز در این خصوص سرمایه‌گذاری کند زیرا چنان‌که اعلام شده فولکس‌واگن امیدوار است تا این سال دست‌کم 50دستگاه خودرو تمام‌الکتریکی را در طیف مختلف محصولاتش (از برندهای معمولی‌تر سئات و اشکودا و فولکس‌واگن گرفته تا مارک‌های پرزرق‌وبرقی مانند آئودی، بنتلی و لامبورگینی) عرضه کند. این چیزی نیست که تنها فولکس‌واگن خوابش را دیده باشد.
شراکت در سرمایه‌گذاری و ریسک
چنان‌که جان مک‌الروی، روزنامه‌نگار و مجری برنامه «اتولاین دیترویت» اخیرا اعلام کرده است: «همه شرکت‌های خودروسازی مجبور هستند علاوه‌بر صرف میلیاردها دلار برای به‌روز نگاه داشتن خط‌تولید خود و تولید مدل‌های جدید، میلیاردها دلار دیگر را نیز صرف الکتریکی‌سازی، فناوری خودران و خدمات حمل‌ونقل کنند. مساله اینجاست که هیچ‌کس به این میزان از نقدینگی دسترسی ندارد.»
برخی از خودروسازان همچون جنرال موتورز و فورد چند سال پیش برای کار روی تولید برخی از اجزای سیستم‌های انتقال نیروی 9 و 10سرعته خودکار که به کاهش مصرف سوخت کمک می‌کردند، با یکدیگر همکاری کرده‌اند. سایر مشارکت‌ها هم می‌توانند تا چند دهه ادامه پیدا کنند.
مثلا 9سالی می‌شود که گروه خودروسازی دایملر با ائتلاف اروپایی-آسیایی رنو- نیسان- میتسوبیشی مشغول همکاری است. قرارداد رنو- نیسان- میتسوبیشی نیز از سال 1999 در جریان بوده است و طبق اخباری که شنیده می‌شود، با یک ادغام کلی چندان فاصله‌ای ندارد. در عین حال که هر یک از این خودروسازها در فعالیت‌های خود مستقل باقی می‌مانند، به صورت مشترک و هم‌اندازه در همه امور، از خرید قطعات گرفته تا مهندسی محصولات و تولید شریک هستند.
در سال 2017 ائتلاف رنو- نیسان- میتسوبیشی در مجموع 10.6میلیون‌دستگاه خودرو را به فروش رساندند و به این ترتیب به یکی از 3گروه بزرگ خودروسازی در جهان بدل شدند. کارلوس گون، مدیرعامل این ائتلاف به این نکته اشاره کرده که اگر چنین ائتلافی وجود نداشت، ممکن نبود هیچ یک از این خودروسازان به چنین فروشی دست پیدا کنند. براساس گزارش‌ها این مشارکت برای این کمپانی‌ها چیزی معادل 5.7میلیارد دلار هم‌افزایی داشته است.
ادامه همکاری‌ها
در نمایشگاه پاریس امسال نیز کارلوس گون و دیتر زتشچه، مدیرعامل گروه خودروسازی دایملر اعلام کردند که تلاش‌های مشترک این دو گروه در عین حال که به عرضه محصولات متمایز در بازارهای جدید کمک کرده، به صرفه‌جویی‌های کلانی نیز انجامیده است. دایملر زمانی همکاری خود را با این ائتلاف آغاز کرد که جهان همچنان درگیر بحران اقتصادی بود.
درحال‌حاضر کمپانی مرسدس از موتور چهار-سیلندری استفاده می‌کند که توسط نیسان برای خودروهایی که در ونس آمریکا مونتاژ می‌کند ساخته شده است. برند لوکس نیسان، یعنی اینفینیتی نیز در تاسیس کارخانه مونتاژ جدیدی در مکزیک همکاری کرده است.
این دو کمپانی با هم به ساختار مشترکی برای خودروها دست یافته‌اند که به‌طور مشترک در خودروهای کوچک اسمارت فورتو و رنو توئیتزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نکته مهم این است که برخی شرکت‌ها به دلایل تاریخی یا سیاسی امکان همکاری با هم را ندارند و مشارکت آن‌ها فرجامی ناخوشایند را به دنبال خواهد داشت، اما باتوجه‌به روند فعلی دنیای خودروسازی به نظر می‌رسد که خودروسازان چاره‌ای جز همکاری‌های مشترک با همدیگر ندارند.
