به گزارش «اخبار خودرو»، صبح روز گذشته، خبری مبنیبر عدم سوخترسانی فرودگاه ترکیه به هواپیماهای ایرانی، فضای مجازی را تحتتاثیر خود قرار داد؛ خبری که به عقیده بسیاری از کارشناسان نشان از نخستین تاثیرات منفی دور جدید تحریمهای آمریکا علیه کشورمان داشت. براساس این خبر، شرکت ترکی پترول آفیس اعلام کرده بهسبب تحریمهای آمریکا نمیتواند به هواپیماهای ایرانی سوخت برساند. البته وزیر انرژی ترکیه گفته ترکیه یکیاز هشتکشوریاست که آمریکا آنها را از تحریمها علیه ایران معافکرده اما این شرکت ترکیهای گفته تا رسیدن نظر آمریکا مبنی بر معافبودن ترکیه از تحریمهای ایران، نمیتواند به ایران سوختهواپیما بدهد.
یکمدیر شرکتهواپیماییآتا هم به رویترز گفته برخی هواپیماهای آنها ناچار شدهاند از مسافرانشان بکاهند تا بتوانند با سوخت کمتری پرواز کنند. در این خصوص، در گفتوگو با یکی از منابع آگاه در صنعت هوایی کشور به بررسی این مشکل پرداختهایم. به گفته او، بسیاری از مشکلاتی که با آن دستوپنجه نرم میکنیم، حاصل بیبرنامگی خودمان است و خارجیها نقشی در آن ندارند.
چرا با وجود انتشار نام ترکیه بهعنوان یکی از استثنائات در تحریم نفتی ایران، باز هم این کشور اقدام به کارشکنی در سوخترسانی به هواپیماهای ایرانی کرده است؟
موضوعی که شما به آن اشاره دارید، تمام ماجرا نیست. باید اینطور به این مساله نگاه کرد که با آغاز به کار رسمی فرودگاه جدید شهر استانبول ترکیه، اغلب شرکتها درحال تدارک برای انتقال به این فرودگاه بزرگ و جدید ظرف ۳ماه آینده و تخلیه فرودگاه آتاتورک هستند. شرکت سوخترسانی پترول آفیس نیز یکی از همین شرکتهاست که با اعلام لزوم تسویهحساب شرکتهای هواپیمایی، خود را برای این جابهجایی آماده میکند.
حال این شرکت از ارائه خدمات و سوختدهی به یکشرکتهواپیمایی ایرانی که گفته میشود بدهی بالایی به این مجموعه دارد و پیشتر نیز هشدارهایی در این زمینه دریافت کرده بوده، امتناع کرده است. به نظر شما این اقدام غیرمنطقیاست؟
به نظر من، این قبیل اتفاقات تنها در سوءمدیریتها قابلتعریف هستند و ارتباطی به موضوعاتی چون تحریم و غیره نداشته و نخواهند داشت.
به نظر شما، آیا با افزایش فشارها توسط آمریکا، کشورهایی مانند ترکیه هم وارد بازی تحریم خواهند شد؟
ما درحالحاضر با کشور ترکیه در باب مسائل تحریم و خصوصا در بخش هوانوردی هیچگونه مشکلی نداریم. ترکیه نهتنها در بخش هوانوردی با ما مشکلی ندارد، بلکه در این زمینه از هیچ کمکی دریغ نکرد. به عنوان مثال، ترکیه بیشترین همکاری را برای تایید گواهینامههای خلبانان و بخش مهندسی و تعمیرات با ایران داشت تا آنجا که با هزینه خودش برای بازرسان امکانات بازرسی را فراهم کرد. از سوی دیگر، بالاترین همکاری را برای اعطای سیمولاتور (شبیهساز) انجام داد. همچنین، بیشترین همکاری را با پروازهای شرکتهای ایرانی در موارد مختلف انجام داده است.
اما وقتی خود ما نتوانستیم یک همکاری مشترک راه بیندازیم تا آنجا که تاییدیه ترکیه برای بخش مهندسی و تعمیرات را کنسل کردیم، خلبانان را دچار مشکل کردیم تا کسی به حوزه ترکیه ورود نکند، حتی پرداختهای قسطی را به موقع انجام ندادیم، هیچ سیاست مشخصی برای آینده همکاری با هوانوردی ترکیه نداشتیم و نداریم و صرفا پاسخمان به کلماتی چون «نه»، «نمیشود»، «ممنوع است» و... محدود میشود، دیگر چه انتظاری از ترکیه میتوانیم داشته باشیم؟
در همین لحظه که با شما سخن میگویم، یکی از شرکتهای هواپیمایی داخلی برخی از خلبانان خود را ممنوعالخروج کرده است.
این کار چه معنایی دارد؟ بنده در جلسهای بودم که با همتایان ترکیهایمان برگزار میشد و آنان از این اقدام بسیار شگفتزده بودند و میپرسیدند نقش نظارتی سازمان هواپیمایی کشورتان کجاست؟ مگر در کشور شما بدون حکم قاضی و برپایی محکمه میتوان پاسپورت کسی را ضبط و او را ممنوعالخروج کرد، تنها به این دلیل که شک کردهاید ممکن است چند ماه دیگر این خلبانان بخواهند بروند؟
وقتی خودمان در حال خودتحریمی هستیم، چطور میتوانیم نگران تحریمهای خارجی باشیم؟ معضل دیگر موضوع اسلاتهاست.
کمی واضحتر در این مورد توضیح میدهید؟
از چند وقت پیش، ترکیه به تمام شرکتها اعلام کرد که برای چیدمان اسلاتهای فرودگاه جدید، شرکتها باید درخواستها و برنامه پروازهای خود را برای ۶ماه آینده اعلام کنند تا اسلاتها چیده شود.
تا الان تنها شرکتهای ایرانی برنامه و تایپ هواپیماهای خود را ندادهاند. حتی شرکتهایی از کشورهای به مراتب عقبتر از ما مثل تاجیکستان هم برنامه خود را ارائه کردهاند.
اگر چند وقت دیگر برای گرفتن اسلات به مشکل برخوردیم، مجددا میخواهند بگویند چون تحریم هستیم ترکیه اسلات نداد. متاسفانه همانطور که پیشتر هم عرض کرده بودم، نقش نظارتی سازمان هواپیمایی کمرنگ شده و شرکتها هم هیچ برنامهای ندادند. به شرکتی که نتواند حتی برای ۶ ماه خود برنامه داشته باشد، چه باید گفت؟ ترکیه در این موارد نهتنها مقصر نیست، بلکه از عملکرد ما گیج شده است. متاسفانه شرایط کشور به گونهایاست که هر کسی ناتوانیها و سوءمدیریتهای خود را پشت تحریم مخفی میکند.