کارلوس گون

گون در سال 2011 با اعلام این‌که ائتلاف رنو-نیسان 4 میلیارد یورو (5.6 میلیارد دلار) را صرف توسعه خودروهای الکتریکی خواهد کرد، با هدف فروش 500 هزار دستگاه خودروی الکتریکی تا سال 2013،  ریسک بزرگی را پذیرا شد.

به گزارش «اخبار خودرو»، کارلوس گون با استعفا از سمت مدیرعاملی رنو پس از 14‌سال، در حال ترک شرکتی است که او مطابق با تصویر خود بازسازی کرده و به آن هویتی چندملیتی، چند فرهنگی و گوناگون بخشیده است. رنو زمانی یک خودروسازی محلی بود که تحت کنترل دولت فرانسه اداره می‌شد و محصولات خط‌تولیدش انباشته از مشکلات کیفی بودند اما تحت مدیریت گون شکوفا شد و توسعه یافت. 

موفقیت‌های بزرگ

سال گذشته این خودروساز موفق شد به رکورد فروش سالانه 3.9 میلیون دستگاه برسد که بیش از 50 درصد این فروش در خارج از بازار اروپا صورت گرفته بود. در سال 2017 سود این شرکت به 6.6 درصد رسید و مجموع درآمدهای آن حدودا 60  میلیارد یورو بود. رنو در حوزه الکتریکی‌سازی پیشتاز است و نقشه راه مشخصی را برای عصر خودروهای خودران، اتصال‌پذیر و اشتراکی دنبال می‌کند. برند ارزان قیمت آن یعنی داچیا نیز توسط گون شکوفا شد و در حال باز کردن مسیر خود در بازارهای نوظهور در سراسر جهان است.

همه این‌ها جزئی از یک ائتلاف بزرگتر جهانی است که با خودروسازان مطرح ژاپنی یعنی نیسان و میتسوبیشی همکاری دارد و در سال 2017، 10.6 میلیون دستگاه خودرو را به فروش رساند. البته که اشتباهاتی نیز وجود داشته است: با توجه به شرایط امروز می‌توان گفت که گون در معرفی جانشین خود بسیار تعلل کرد.

او همچنین در مورد مسایل درآمد و اختیارات با دولت فرانسه درگیر شد و سودآوری محصولات خودرویی رنو نسبت به رقبایی مانند گروه PSA فاصله داشته است.

بازداشت گون در ژاپن برای اتهامات مالی از جمله آشکار نکردن درآمد واقعی و سو استفاده از منابع مالی شرکت، بی‌اعتمادی گسترده‌ای در سطح این ائتلاف بزرگ خودرویی را که حالا در خرید، توسعه و تولید خود شدیداً به عملیات‌های  مشترک وابسته، رقم زده است.

یان فلچر تحلیل‌گر ارشد در موسسه IHS مارکیت معتقد است: «گون از میزان توسعه کسب و کار غافل شده و اکنون این ائتلاف به لحاظ حجم فروش بالاتر از چیزی است که او تصور می‌کرده. به لحاظ مالی نیز این شرکت به شدت ماهیتی پیوسته پیدا کرده است؛ خصوصا تکمیل راهبرد «تغییر را بران» در سال‌های اخیر در این زمینه بسیار تاثیرگذار بوده و رنو حالا دارای شالوده کافی برای بنا کردن آینده خود است».

گون پس از کسب موفقیت‌هایی در نیسان موفق شد در سال 2005 زمام امور رنو را از لویی شویتزر که نخستین بار در سال 1996 او را در میشلین استخدام کرده بود، بگیرد.

او که لقب «هزینه کُش» را به خود داده بود، سیاست کاهش هزینه ها را دنبال کرد که شامل مذاکره و رسیدن به توافق‌های جدید با اتحادیه‌های فرانسوی و تعطیلی برخی از کارخانه‌ها می‌شد؛ چیزی که گرچه موجب  بیکاری ده‌ها هزار تن شد، اما به رنو کمک کرد که بحران مالی 2009-2008 را موفق‌تر از برخی دیگر از خودروسازان پشت سر بگذارد.

تحت نظارت لورن وان‌دن آکر طراح، که گون او را از مزدا استخدام کرده بود، خط تولید رنو نونوار شد و کیفیت آن بهبود یافت.

فیلیپ هوکو مدیر ارشد موسسه جفریز در این خصوص گفته: «کمتر پیشرفتی را نظیر این می‌توان پیدا کرد. برای سالیان طولانی رنو تعداد اندکی خودرو را به فروش می‌رساند. آن‌‌ها اساساً همان تعداد خودرو را به فروش می‌رساندند، اما ظرف پنج یا شش سال اخیر رشد قابل ملاحظه‌‌ای را در این شرکت شاهد بوده‌ایم».

الکتریکی‌سازی به شیوه گون

گون در سال 2011 با اعلام این‌که ائتلاف رنو-نیسان 4 میلیارد یورو (5.6 میلیارد دلار) را صرف توسعه خودروهای الکتریکی خواهد کرد، با هدف فروش 500 هزار دستگاه خودروی الکتریکی تا سال 2013،  ریسک بزرگی را پذیرا شد. این پیش‌بینی درست از آب درنیامد و این ائتلاف تازه در سال 2017 موفق شد به آن برسد. اما حالا که رقبای زیادی در تلاشند تا خودروهای الکتریکی خود را به بازار، از جمله بازار خودروهای انبوه، معرفی کنند که تحت سلطه رنو زوئی و نیسان لیف قرار دارد.  

سام ابوالصمد تحلیل‌گر ارشد در موسسه نویگنت در این خصوص می‌گوید: «گون واقعا تلاش کرد تا رنو و نیسان در الکتریکی‌سازی پیشتاز باشند و برخلاف تسلا آن‌ها بازار خودروهای ارزان قیمت را هدف قرار دادند. در حالی‌که ایلان ماسک توجه همه را به خودروهای الکتریکی جلب کرده و خودروهای جذاب و لوکسی را تولید کرده، نیسان و رنو موفق شده‌اند این فناوری را فراگیر و قابل دسترس کنند. متاسفانه هنگامی که لیف رونمایی شد، بازار آن‌طور که گون امیدوار بود واکنش مشتاقانه‌ای نشان نداد و تلاش او برای الکتریکی‌سازی در سایه هیاهوی تسلا قرار گرفت».

اعلام کناره‌گیری هیروتو سایکاوا

چند روز پس از آن‌که کارلوس گون استعفای خود را از سمت مدیرعاملی و ریاست هیات مدیره رنو اعلام کرد، هیروتو سایکاوا، مدیرعامل نیسان نیز گفت که از مدیرعاملی نیسان کناره‌گیری خواهد کرد.

با استعفای سایکاوا می‌توان شروع جدیدی را برای ائتلاف بزرگ رنو و نیسان دانست زیرا دو هر دو مدیری که این ائتلاف بزرگ خودرویی را تا مرز فلج شدن پیش بردند از دور خارج شده‌اند.

سایکاوا 65 ساله که یکی از دستیاران سابق گون بود و اتهامات علیه او را رهبری می‌کرد اعلام کرده که در ماه‌های آتی سکان را به دست مدیر دیگری خواهد سپرد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 2 =