به گزارش «اخبار خودرو»،در آخرین شماره هفته گذشته گزارشی درخصوص ون‌های الکتریکی رنو منتشر کردیم که در بازار اروپا پیشتاز سگمنت LCV (خودروهای تجاری سبک) هستند. یکی از این ون‌ها، کانگو Z.E بود که نسخه الکتریکی ون کانگو رنو محسوب می‌شود. این در حالی است که نسخه دیزلی کانگو نیز همچنان در حال تولید و بهروزرسانی بوده و بهتازگی یک نسخه تیونشده از آن، با قلب تپنده مگان به بازار عرضه شده است. نسل اول کانگو در سال 1997 معرفی شد و تولید آن تا سال 2007 ادامه یافت. دومین نسل این ون باری از اواخر 2007 راهی بازار شد که صندلی‌های عقب از آن حذف شده بودند تا این خودرو به‌منظور جابه‌جایی بار، بهتر بتواند ایفای نقش کند. رنو در سال 2009 نمونه اولیه مدل الکتریکی کانگو را با عنوان Z.E معرفی کرد که یک موتور الکتریکی با نیرویی معادل 60اسب‌بخار داشت و از باتری لیتیومی ساخت AESC (شرکت مشترک نیسان و NEC) بهره میبرد. کانگو Z.E در نسخه کنونی خود با قدرت باتری 33کیلوواتساعت به‌عنوان پربازدهترین و سریعترین خودرو در کلاس خود شناخته می‌شود و توان پیمایش 270کیلومتر مسافت را با یک بار شارژ دارد. آخرین نسخه دیزلی این ون نیز با عنوان کانگو ماکسی در آستانه سال 2018 معرفی شد.
ماکسی؛ نسخه دیزلی کانگو
کانگو ماکسی آخرین نسخه عرضهشده از این ون است که پیشرانه 1.5لیتری دیزلی توربو با قدرتی معادل 108اسب بخار و گشتاور 240نیوتن‌متر دارد. در این مدل با بهره‌گیری از جعبه‌دنده دوکلاچه، زمان تعویض دنده به 290هزارم ثانیه رسیده که صفر تا 100 را در 12.7ثانیه طی می‌کند. کانگو ماکسی با پیشرانه دیزلی خودتنظیم، با قیمت 29هزار و 990دلار به بازار عرضه می‌شود. کانگو ماکسی EDC در کنار مدل بنزینی فعلی کانگو EDC که هر دو از شیفتر EDC بهره می‌برند، از طریق شبکه نمایندگی فروش استرالیا به بازار عرضه می‌شود. این مدل با گارانتی 200هزارکیلومتری 3ساله رنو استرالیا و 3سال امداد جاده‌ای عرضه می‌شود، همچنین قیمت هرکدام از سه سرویس دوره‌ای اول 349 دلار است. لیندون هیالی، مدیر محصول تجاری سبک بخش منطقه استرالیا در زمان معرفی اولیه این محصول در سال گذشته گفته بود: «ما مطمئن هستیم که این خودرو دیزلی جدید با استقبال خوبی مواجه می‌شود. زیرا بهرغم تولید پیشرانه‌های بنزینی توربو با گشتاور تولیدی بالا، این پیشرانه دیزلی هنوز انتخاب اول بسیاری از مشتریان است.» اما جالب است که نسخه تیونشده ارائهشده از کانگو، موتور بنزینی توربوشارژ دارد!
«مگانگو» با پیشرانه توربوشارژ!
گرچه طراحی رنو کانگو به‌صورتی که است که اصلا برای شتاب و سرعت بالا ساخته نشده، اما به عقیده یکی از مالکان این خودرو، هیچ چیزی غیرممکن نیست و می‌توان عملکرد کانگو را نسبت به حالت استاندارد بهمراتب بهتر کرد. مالک این خودرو، نام این کانگو تیونشده را به مگانگو تغییر داده است. بهجز ظاهر این خودرو که تقریبا دستنخورده باقی مانده، مشخصات فنی آن بهطور کلی تغییر کرده است. به‌منظور انتقال قدرت به چرخ‌ها، یک جعبه‌دنده رنو کلیو 172 برای این خودرو نصب شده و به‌عنوان قلب تپنده نیز پیشرانه توربوشارژ رنو مگان 225 (RS) در زیر کاپوت قرار گرفته است. نکته جالب اینجاست که مگان نیز مانند رنو کلیو در تریم RS دیگر خودرویی با پیشرانه ضعیف ارزیابی نمیشود و بهراحتی توان رقابت با هوندا سیویک تایپ R و هیوندای i30 N دارد. چراکه پیشرانه 225 این ون از نسل اول رنو مگان RS برداشته شده و در حالت استاندارد قادر به تولید بیشینه قدرت 222 اسب‌بخار است.
کانگو برقی با لوگوی نیسان
حدود 4 ماه پیش رنو اعلام کرد که قرار است ساخت ون برای نیسان و میتسوبیشی را عهده‌دار شود. بنا بر این اعلام، ساخت این ون‌ها قرار است در دو کارخانه رنو در فرانسه انجام گیرد و ونی که رنو برای نیسان می‌سازد بر پایه مدل کانگو این شرکت است. این ون که قرار است از یک پیشرانه برقی استفاده کند، با نام ان‌وی ۲۵۰ روانه بازار می‌شود. یک ون دیگر نیز قرار است برای میتسوبیشی تولید شود. به گفته مدیرعامل رنو، این خودروساز به این دلیل برای ساخت ون‌های نیسان و میتسوبیشی انتخاب شده که توانسته است بهترین راه‌حل را در این باره مطرح کند. ون‌های تولیدشده برای میتسوبیشی قرار است به استرالیا و نیوزیلند صادر شوند. انتظار می‌رود ساخت ون جدید برای نیسان، علاوه بر ایجاد ۲۰۰شغل جدید میزان ۴۰۰میلیون‌یورو سرمایه‌گذاری را در یکی از کارخانه‌های فرانسه ایجاد کند.
