به گزارش «اخبار خودرو»، پیشرفتهای موجود در روشهای دریافت کارت پرواز و تحویل بار مسافر به شرکتهای هواپیمایی و همچنین فناوریهای مربوط به نصب بر چسب شناسایی به بار مسافر میتواند نقش مهمی در طراحی فرودگاههای آینده داشته باشد.
کارشناسان میگویند در آیندهای نهچندان دور از صفهای طولانی دریافت کارت پرواز و تحویل بار مسافر به شرکتهای هواپیمایی خبری نخواهد بود. در حال حاضر روند فزایندهای در استفاده از شبکههای رایانهای به چشم میخورد که شامل دریافت کارت پرواز و مشخص کردن شماره صندلی به وسیله خود مسافر است. امروزه مسافران در هر زمانی که به اینترنت دسترسی داشته باشند، بلیت خود را تهیه میکنند و در زمان مشخص شده، شماره صندلی را انتخاب و کارت سوار شدن دریافت میکنند. حتی پیش از حرکت به فرودگاه نیز میتوانند برچسب مشخص کننده بار خود را نیز ازطریق اینترنت دریافت کنند.
به این ترتیب شرکتهای هواپیمایی انجام بسیاری از کارهای مربوط به مسافرگیری را به خارج از فرودگاه منتقل کردهاند. تنها کاری که باید در فرودگاه انجام شود، تحویل بار و کنترل گذرنامه است.
در صورتی که دستگاه چاپگر بتواند بر چسب شناسایی بار را چاپ کند، مسافر به راحتی میتواند آن را چاپ و در سامانه تحویل بار شرکت وارد کند. به این ترتیب زمانی که مسافر به فرودگاه رسید، بار خود را در پیشخوان تحویل بار قرار میدهد و به طرف بازرسی مسافر میرود.
در حقیقت هدف اصلی شرکتهای هواپیمایی حذف مراحل دریافت و برچسبگذاری بار در فرودگاه است تا مسافران هر چه زودتر به هواپیما منتقل شوند. در این صورت تنها تعداد اندکی از کارکنان شرکت هواپیمایی در فرودگاه حاضر خواهند بود تا برای کسانی که نتوانستهاند ازطریق اینترنت کارت سوارشدن بگیرند، کارت و بارشان را تحویل بگیرند.
شرکتهای هوپیمایی ایرفرانس/ کیالام با همکاری شرکت فست تراک دو محصول تازه خدمات مسافری به نام «ایی تگ» و « ایی تراک» ارائه کردهاند که یک برچسب و ردیاب دائمی به شمار میآیند. این محصولات نخست برای مسافران بیزینس و فرست کلاس و همچنین مسافران پر سفر در نظر گرفته شده بود. ایی تگ و ایی تراک به سامانه شناسایی «فلائینگ بلو» وصل هستند.
اطلاعاتی که به وسیله این دو محصول در سامانه شناسایی نشان داده میشود با آخرین پروازی که مسافر رزرو کرده است، هم خوانی دارد. به عبارت دیگر، درهر لحظه اطلاعات آخرین پرواز رزرو شده مسافر را نشان میدهد. صفحه نمایشگر ویژه این برچسبها که «ایی اینک» یا همان مرکب الکترونیکی است، جزئیات سفر جاری را نشان میدهد. در نتیجه، بر چسب معمولی شناسایی بار که روی کاغذ چاپ میشود، حذف شده است.
از سوی دیگر «ایی تراک» که همان ردیاب الکترونیکی است و با مکانیاب ماهوارهای ارتباط دارد، از طریق بلوتوث موقعیت دقیق بار را مشخص میکند. مسافران میتوانند با استفاده از تلفن هوشمند، بار خود را ردیابی کنند. شرکت دیگری به نام «هومینگ پین» نیز بر چسبهای هوشمندی ارائه کرده است که کاربران میتوانند آن را به هر چیزی که مایل باشند (مانند پاسپورت، کیف پول، کلید خودرو و ...) بزنند تا در هر لحظه از موقعیت آنها آگاه باشند. فرودگاهها نیز از فناوری «آر اف آی دی» برای شناسایی و ردیابی بار مسافران استفاده میکنند تا بتوانند موقعیت بار مسافر را در فرودگاه مشخص کنند.
ردیابی بار مسافر
براساس بررسیهای انجام شده، مسافران پس از تحویل بار خود تا رسیدن به مقصد همواره نگران رسیدن بارشان هستند. بررسیهای «سیتا» نشان میدهد که از هر یک هزار چمدان تحویل داده شده به بار، هفت چمدان به مقصدی به جر مقصد صاحب بار حمل میشوند. از میان 22میلیون باری که بهدرستی جابهجا نشدهاند 81درصد با تاخیر تحویل داده شده است. 15درصد از محتویات آنها به سرقت رفته یا آسیب دیده است. درحالی که 3درصد بارهای مورد نظر بهطور کامل سرقت شده است.
بیشتر بارهایی که با تاخیر میرسند به هنگام انتقال از یک پرواز به پرواز دیگر جابهجا میشوند و با استفاده از سامانههای ردیابی میتوان از انتقال بار به هواپیمای اشتباه جلوگیری کرد. به این ترتیب اگر بار به اشتباه به هواپیمای دیگری منتقل شده باشد، در صفحه نمایشگر ردیاب نشان داده و هشدار لازم فعال میشود. در این صورت بار مورد نظر از این هواپیما خارج و به هواپیمای مسافر منتقل میشود.
شرکتهای هواپیمایی از همان آغاز همواره در پی یافتن راههای بهتر برای ردیابی بار مسافران بودهاند. فناوری ردیابی و یافتن بار مسافر نیز همواره در حال پیشرفت است ولی با وجود ادغام شدن مسافران شرکتهای هواپیمایی و پرواز ارتباطی فراوان در فرودگاههای مختلف انتقال بار مسافران پیچیده تر و دشوارتر شده است.
تغییرهای چشمگیر
تغییرهای چشمگیری در ساخت و طراحی فرودگاههای آینده صورت خواهد گرفت. علاوهبر تحولات معماری، تغییرهای اساسی در شیوه پذیرش مسافر صورت میگیرد. در حال حاضر فرودگاه مک کارن در لاسوگاس ایالاتمتحده تنها فرودگاه درآمریکای شمالی است که به سامانه ردیابی آر اف ای دی مجهز است.
از سوی دیگر شرکتهای هواپیمایی که در آمریکای شمالی فعالیت میکنند نرم افزار ویژه چاپ برچسب بار مسافر را که مسافران بتوانند از طریق اینترنت چاپ کنند، به خوبی توسعه نداده اند. در نتیجه این احتمال وجود دارد بارهایی که ازطریق آسیا یا اروپا به مقصد آمریکای شمالی تحویل داده میشود با مشکلاتی روبهرو شود.
از سوی دیگر با وجود تشویق شرکتهای هواپیمایی نسبت به دریافت کارت سوار شدن و دریافت بر چسب ویژه بار از طریق اینترنت، هنوز تعداد چشمگیری از مسافران تمایل چندانی به انجام این کار ندارند. این عده از مسافران بر این باورند که مراجعه به گیشه تحویل بار ایمن ترین راه تحویل بار و دریافت کارت است. از این رو شرکتهای هواپیمایی بر این باورند که مدتی طول میکشد تا فرهنگسازی لازم در این زمینه صورت گیرد.
یکی دیگر از فناوریهای تازه در پذیرش مسافر «سازههای چاپشده 4 بعدی» نام دارد که نسبت به محیطی که برای آن طراحی شده است واکنش نشان میدهد. در این صورت مسافری که این سازه را دریافت کرده است، پس از وارد شدن به فرودگاه در مکانی که از پیش تعیین شده است قرار میگیرد و با وصل کردن آن به دستگاه ویژه همه اطلاعات مسافر به سامانه پذیرش مسافر منتقل میشود. دیگر لزومی ندارد تا مسافر برای پذیرش شدن درصفهای طولانی معطل شود.
هدف نهایی، جلوگیری از اتلاف وقت مسافران در صفهای طولانی و سپری شدن وقت آنها در مکانهای دیگری از فرودگاه مانند استراحتگاه، فروشگاه یا غذاخوریها است. در نتیجه با فراهم کردن محیطهای مناسب، مسافر باسپری کردن وقت اضافه خود در این مکانها با آرامش بیشتری پرواز خود را آغاز میکند.
ورود و خروج الکترونیکی از دیگر شیوههای پذیرش است که مسافر با داشتن کارت ویژه میتواند اطلاعات خود را به سامانه پذیرش دهد. در حال حاضر از این سامانه در کنترل گذرنامه استفاده میشود که با هر بار گذشتن از ورودی خروجی الکترونیکی و ثبت اثر انگشت، ورود یا خروج مسافر از مرز هوایی ثبت میشود.
با خلوتتر شدن محوطه پذیرش مسافر، تغییرهای عمدهای در معماری و ساختار فرودگاهها صورت خواهد گرفت. به این ترتیب، دستاندرکاران و مدیران فرودگاهها کاربری فرودگاه را به گونهای تغییر میدهند تا بتوانند بازدهی عملیات فرودگاه بهویژه پذیرش مسافر را افزایش دهند.
از صف انتظار خبری نیست
بازرسی مسافران و بار همراه آنان درفرودگاه یکی از دردسرهایی است که مسافران مجبورند آن را تحمل کنند و با مشکلات و صفهای طولانی کنار بیایند ولی بعضی از شرکتهای هواپیمایی با همکاری دستاندرکاران فرودگاهها به راهحلهای خوبی دست یافتهاند.
بهترین و خوشایندترین تجربهای که مسافران میتوانند به هنگام گذشتن از نقطه بازرسی داشته باشند، نبود نگرانی از به همراه داشتن بیش از یکصد میلی لیتر مایعات، کمربند فلزی، خارج کردن لپ تاپ از کیف و غیره است. در حال حاضر پژوهشهای گستردهای درباره بازرسی نامحسوس مسافران در ترمینالهای فرودگاهها صورت میگیرد تا مسافران ندانند چه زمان از نقطه بازرسی گذشتهاند.
در حقیقت همان زمانی که مسافران از راهرو ارتباطی میگذرند تا خود را به خروجی سوار شدن به هواپیما برسانند، از نقطه بازرسی نیز میگذرند. دستگاه بازرسی که در نقطهای نامحسوس نصب شده است با مقایسه حرارت بدن مسافران و اشیای همراهشان آنها را شناسایی می کند و در صورتی که شی موردنظر جزو اشیای ممنوعه یا مشکوک باشد، هشدار میدهد. بازرسان نیز در مکانی دور از چشم مسافران در نمایشگرهای خود مسافران را تحت نظر دارند. به این ترتیب صفهای طولانی بازرسی حذف خواهد شد.
فناوری تلفن همراه نیز در زمینه بازرسی فرودگاه کارساز است. مسافران میتوانند از طریق تلفن همراه خود زمانی را که مایلند از بازرسی بگذرند، مشخص کنند. در صورتی که این کار در زمان مشخصشده به وسیله مسافر امکانپذیر باشد، تایید آن به وسیله پیامک به او اطلاع داده میشود. پانزده دقیقه پیش از فرا رسیدن زمان مورد نظر، هشدار دیگری به مسافر پیامک میشود. اگر زمان تعیین شده میسر نباشد سامانه خودکار زمان جدید را به مسافر پیامک میکند تا مسافر در آن زمان در نقطه بازرسی حاضر باشد.
اکنون این سامانه در فرودگاه مونترآل کانادا اجرا میشود. بهزودی شاهد راهاندازی نسل تازه سامانههای بازرسی مسافران در فرودگاهها خواهیم بود. سامانه ردیابی حرارت بدن مسافران و مقایسه آن با حرارت اشیای ممنوعه آلفا – 3 نام دارد که با اجرایی شدن آن، سامانه میتواند در ساعت 400نفر را بهراحتی بازرسی کند.
به این ترتیب از تعداد کارکنان بازرسی در سالن مسافران نیز کاسته میشود. به عبارت دیگر این بازرسان بهجای اینکه در کنار مسافران حضور داشته باشند بهصورت نامحسوس به کار خود ادامه میدهند و مسافران نیز بدون صرف وقت در صفهای بازرسی به صورت نامحسوس و بازدهی بیشتری بازرسی میشوند.