قطعه سازان

برخی قطعه‎سازان با دور زدن رقیب ایرانی خود، بدون طی مسیر طولانی مذاکرات قطعه‌ساز قبلی به‎راحتی به‎عنوان همکار جدید با شرکت خارجی وارد مذاکره می‎شوند و بعد به‎عنوان تامین‌کننده با خودروساز داخلی قرارداد می‌بندند

به گزارش «اخبار خودرو»، تکنولوژی و فناوری تولید برخی از قطعات، توسط قطعه‌سازان از کشورهای خارجی وارد می‌شود. بر این اساس در موارد بسیاری، قطعه‌سازان با ایجاد جوینت‌ونچر با شرکت‌های خارجی و یا با تولید به‌صورت تحت لیسانس شرکت‌های معتبر خارجی، اقدام به تولید قطعاتی می‌کنند که تولید آن‎ها تا پیش از این در کشور امکان نداشته است و یا تولیدشان نیاز به تکنولوژی و دانش روز جهانی دارد. در این چارچوب قطعه‌سازانی هستند که گاهی بعد از سال‌ها مذاکره و تلاش می‌توانند موافقت یک شرکت چینی، ترک، اروپایی و... را برای همکاری جلب کنند.

 دور زدن رقیب برای همکاری با منبع خارجی

یکی از معضلات قطعه‌سازان در این راستا، این است که پس از مشخص شدن سورس (منبع) همکار خارجی، با شروع تولید محصول و عقد قرارداد تامین با خودروسازان داخل، برخی رقبای داخلی اقدام به قطع ارتباط آن‎ها با شرکت خارجی کرده و اصطلاحا با دور زدن رقیب ایرانی خود، بدون طی مسیر طولانی قطعه‌ساز قبلی به‎راحتی به عنوان همکار جدید با شرکت خارجی وارد مذاکره می‎شوند و بعد به عنوان تامین‌کننده با خودروساز داخل قرارداد می‌بندند و قطعه‌سازِ تامین‌کننده قبلی را حذف می‌کنند.

بسیاری از فعالان قطعه‌سازی معتقدند این مشکل به دلیل مناسب‌نبودن سیاست‌های همکاری برخی خودروسازان با قطعه‌سازان ایجاد می‌شود. این در حالی است که در چارچوب ایجاد رقابت، خودروساز می‌تواند اعلام کند با قطعه‌سازانی که محصول موردنیاز تولید خودرو را با کیفیت بالاتر و قیمت اقتصادی‌تر تولید می‌کنند، همکاری می‌کند. اما در صورتی که دو قطعه‌ساز با یک منبع مشترک خارجی همکار باشند، این موضوع منتفی می‌شود.

به عبارت دیگر، این انتظار وجود دارد که استراتژی همکاری خودروساز به‎عنوان حافظ منافع تامین‌کنندگانش تدوین شود و اگر مشخص شد یک قطعه‌ساز، قطعه‌ساز دیگر را دور زده، خودروساز نباید با آن همکاری کند. 

جزئیات همکاری‌های خارجی در اختیار خودروساز است

یک فعال قطعه‌سازی در این رابطه به «دنیای خودرو» اعلام کرد: «واقعیت این است که خودروساز به‎خوبی می‌داند کدام‎یک از تامین‌کنندگان با کدام منبع خارجی به چه شکل و با چه جزئیاتی در ارتباط است و همکاری دارد. چراکه تمام اسناد و مدارک این موضوع در اختیار خودروساز قرار می‌گیرد. به این ترتیب به خوبی مشخص است کدام قطعه‌ساز دانش و تکنولوژی خود را از کدام شرکت و از کدام کشور گرفته است.»

این قطعه‌ساز که خواست نامش فاش نشود، با تاکید بر این‎که برای همکاری با شرکت‌های خارجی، یک فرم پرسشنامه از سوی شرکت‌های تامین‌کننده خودروساز در اختیار قطعه‌سازان قرار می‌گیرد، اظهار کرد: «در این پرسشنامه تمام اطلاعات و جزئیات همکاری با شرکت خارجی قید می‌شود. اما به همین دلیل که این اطلاعات موردسوءاستفاده برخی از رقبا و قطعه‌سازان هم‌صنف قرار می‌گیرد، بعضی از قطعه‌سازان حاضر به پر کردن این پرسشنامه‌ها نمی‌شوند تا اطلاعات‌شان محرمانه باقی بماند.»

نیاز به اصلاح شرایط

بسیاری از قطعه‌سازان بر این باورند که وقوع بیشتر این مشکلات، از نحوه و شکل عملکرد و همکاری خودروسازان سرچشمه می‌گیرد. در واقع نمی‌توان گفت مقصر صددرصد این مساله، قطعه‌سازان و فعالان این صنف هستند.

به عبارت دیگر، برخی از کارشناسان معتقدند این روند باید توسط قدرتی بالاتر از جایگاه قطعه‌سازان اصلاح شود. چراکه خود بدنه قطعه‌سازی در شرایط فعلی، توان اصلاح و مناسب‌سازی این وضعیت را ندارد. این در حالی است که از سال‌ها قبل شاهد چنددستگی‌هایی هستیم که میان قطعه‌سازان ایجاد شده و این امری است که به زیان همه فعالان این بخش تمام خواهد شد.

در واقع ایجاد قطب‌های مختلف در بدنه قطعه‌سازی امروز آن‎قدر ریشه‌دار شده که برای بهبود شرایط، نیاز به عملکردی است که زیرساخت‌ها و زیربناها را اصلاح کند که البته این فرایند بسیار دشوار است، اما به این معنی نیست که قابل اجرا نباشد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 7 =