به گزارش «اخبار خودرو»، از امروز اول تیرماه 1398 برگ جدیدی در تاریخ ترافیک شهر تهران رقم می‌خورد و به جای طرح قدیمی موسوم به «زوجوفرد» گام دوم طرح ترافیک جدید با عنوان «محدوده کنترل آلودگی هوا» اجرا می‌شود.
در طرح‌ترافیک قدیم شهروندان تهرانی برای ورود به محدود 74 کیلومتری مرکز شهر که از شمال به خیابان‌های فاطمی و مطهری؛ از غرب به خیابان انقلاب؛ جنوب به خیابان شوش و در شرق به هفده‌شهریور و دماوند بخشی از خیابان شریعتی را شامل می‌شد، با محدودیت روبه‌رو بودند.
در طرح زوجوفرد که در شش‌ماه دوم سال 1384 اجرای آن کلید خورد؛ محدوده‌های جدیدی به طرح‌ترافیک تهران اضافه شد، به این صورت که شهروندان برای ورود محدوده مشخصی که در غرب به اتوبان چمران و نواب، در شمالی به اتوبان همت و زین‌الدین؛ درشرق به اتوبان امام‌علی و در جنوب به اتوبان بعث می‌رسید، باید از قانون زوجوفرد بودن پلاک تبعیت می‌کردند یعنی اگر شماره سمت راست پلاک خودرو فرد بود، می‌توانست بدون نیاز به تهیه کارت طرح‌ترافیک در روزهای یکشنبه، سه‌شنبه و پنجشنبه وارد محدوده زوجوفرد شود و اگر عدد سمت راست پلاک خودرو زوج بود، می‌توانست در روزهای شنبه، دوشنبه و چهارشنبه وارد محدوده ترافیک شود. در عین حال رانندگان برای ورود به محدوده طرح‌ترافیک نیازمند گرفتن مجوز ورود به محدوده بودند.
در طرح جدید چه خبر است؟
مدیران شهری معتقد هستند طرح زوجوفرد به دلایل مختلف کارایی خود را از دست داده بود و به همین دلیل دست‌به‌‌کار طرح جدیدی شدند که از امروز در حال اجراست. برپایه این طرح شهروندان تهرانی در صورتی که در سامانه «تهران‌من» ثبت‌نام کنند، می‌توانند از 20روز تردد رایگان در هر فصل در محدوده کاهش آلودگی هوا «زوجوفرد سابق» بهره‌مند شوند.
با این اوصاف نسبت‌به طرح زوجوفرد که هر شهروند تهرانی می‌توانست تا دستکم 38 روز تردد رایگان در فصل برخوردار باشد؛ تعداد این روزها در طرح جدید به 20 روز کاهش یافته است. البته امکان استفاده از خودروها در این محدوده در سایر روزها هم وجود دارد؛ اما به شرط پرداخت پول به این معنا که هر فرد بسته به محل سکونتش باید عوارض مشخصی را برای ورود به طرح ترافیک پرداخت کند.
واکنش شهروندان
بیشتر شهروندان تهرانی از اصل اجرای طرح آگاه شده‌اند اما از اینکه تا چه حد این طرح می‌تواند در کاهش تردد و آلودگی هوا در تهران موثر باشد؛ اطمینان کاملی ندارند که شاید یکی از دلایل آن فقدان یک کمپین موثر اطلاع‌رسانی در شهر تهران بوده است. البته اطلاع‌رسانی به‌طور نسبی انجام شده است اما به‌نظر می‌رسد برای آشنایی بیشتر لایه‌های مختلف جمعیتی و جغرافیایی شهر تهران باید هزینه بیشتری برای اطلاع‌رسانی و آگاهی دادن از زمینه‌ها، ضرورت‌ها و جزئیات اجرای طرح انجام می‌شد.
به هرحال شهروندانی هم هستند که نسبت‌به اجرای هر نوع طرح جدیدی بدبین هستند و آن را فرصتی برای تامین منابع مالی جدید برای شهرداری ارزیابی می‌کنند، اما به‌نظر می‌رسد برخی شهروندان تهرانی نسبت‌به این طرح نگرشی نگران دارند یعنی منتظر هستند ببینند از دل اجرای این طرح در روزهای آینده چه پیامدهایی بیرون خواهد آمد و آیا آن طور که گفته می‌شود این طرح می‌تواند در کاهش آلودگی هوا موثر باشد یا خیر؟
