به گزارش «دنیایخودرو» تهران یکی از پرسروصداترین کلانشهرهای جهان است. وجود بزرگرراهها و معابر متعدد از یکسو و انبوه خودرو و عوامل دیگر سبب شدهاند پایتخت ایران در حوزه آلودگی صوتی هم نامی آشنا باشد. بهگفته کارشناسان، آلودگی صوتی میتواند اثرات منفی بر انسان داشته باشد. ابتلا به سردرد، ناراحتی عصبی، کاهش شنوایی، زخممعده، افزایش فشار خون، بیماریهای قلبی، کاهش تمرکز و تنش در ارتباط با دیگران ازجمله این اثرات هستند.
آلودگی صوتی تهران به روایت آمار
بر اساس پایشهای انجامشده در سال 1396 به طور میانگین در تهران 5 دسیبل بیشتر از حد استاندارد، آلودگی صوتی وجود دارد و مناطق 6،12 و 21 بیشتر از سایر نقاط شهر آلوده هستند.
بهگفته کارشناسان بیشترین سهم آلودگی صوتی در کلانشهر تهران ناشیاز سیستم حملونقل است بهطوریکه موتورسیکلتها به میزان 83دسیبل آلودگی صوتی تولید میکنند، در حالی که میزان مجاز آن 77دسیبل است.
طبق آمارهای بهدستآمده در شهر تهران، سهم انتشار آلودگی صدا توسط موتورسیکلتها 49درصد، خودروهای سواری 30درصد، ماشینهای سنگین 20درصد و اتوبوسهای شرکت واحد یکدرصد اعلام شده است.
ناهید خداکرمی، رئیس کمیته سلامت در شورای شهر تهران در آخرین روزهای سال گذشته بهوجود آلودگی صوتی اذعان کرد و گفت: «در برخی مناطق تهران بهویژه در نزدیکی اتوبانها آلودگی صوتی بیشاز حد استاندارد است. کمیتهای به این منظور در شورا شکل گرفته و از طرف دیگر برنامه سوم توسعه شهرداری توجه ویژهای به موضوع آلودگی خواهد داشت.»
وجود آلودگی صوتی البته تا حدی معلول علل قابلکنترل است. بر همین اساس محمدحسین قربانی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با تاکیدبر اینکه از لحاظ قانونی کمبودی برای برخورد با مسببان آلودگی صوتی نداریم، به «دنیایخودرو» گفت: «درحالحاضر قوانین زیستمحیطی و برخورد با مسببان آلودگی صوتی اجرایی نمیشود، همچنین در زمینه تولید خودرو و موتورسیکلت استاندادرهای لازم اعلام شده اما اجرایی نشدهاند.»
دو راهکار برای مقابله با آلودگی صوتی بزرگراهها
در تازهترین تحول برای تشریح و مقابله با آلودگی صوتی، حسین شهیدزاده، سرپرست شرکت کنترل کیفیت هوای تهران از شرایط اضطراری صوت در مناطق مسکونی بزرگراههای تهران و راهکارهایی کنترل و کاهش آن گفته است.
شهیدزاده میگوید حدود مجاز تراز صدا برای مناطق مسکونی در دوره زمانی روز و شب به ترتیب ۵۵ و ۴۵دسیبل است. از طرفی دادههای سازمان فناوری اطلاعات، بیشاز ۷۰درصد کاربری مجاور بزرگراهها مسکونی است اما میانگین تراز صوتی در حاشیه بزرگراهها براساس نتایج اندازهگیریهای انجامشده توسط شرکت کنترل کیفیت هوا، در دوره زمانی روز بین ۷۰ تا ۸۰ دسیبل بوده، از این رو در کاربریهای مسکونی مجاور بزرگراهها ازجمله بزرگراه تندگویان که آلودهترین بزرگراه به لحاظ صوتی است، میانگین تراز صوتی در دوره زمانی روز، ۱۵ تا ۲۰دسیبل بالاتر از حدود مجاز درنظرگرفتهشده توسط سازمان حفاظت محیطزیست است.
شهیدزاده در ادامه به دو راهکار برای کنترل آلودگی صوتی اشاره کرده است. اولین راهکار رعایت قوانین و مقررات برای ساختمانسازی کنار بزرگراههاست. بهعنوانمثال استفاده از فضای سبز در این مناطق در کاهش آلودگی صوتی تاثیر دارد زیرا بوتههای انبوه و درختانی با برگهای بزرگ میتوانند صدا را جذب کنند.
وی نصب دیوارهای صوتی راهکار دوم کاهش آلودگی صوتی در مناطق مجاور بزرگراه معرفی میکند؛ هر چند که این دیوارها از نظر شهرسازی ظاهری نازیبا به فضا میدهند و به صورت ناخواسته تفکیکی را بین محیط اطراف و بزرگراه ایجاد میکنند.