قطعه «های‌تِک»

توانمندی‌ های منطبق براستانداردهای بین‌ المللی به‌میزان قابل اتکایی درشرکت‌ های زنجیره تامین خودروسازی کشور وجود دارد

به گزارش «اخبار خودرو»، ارتقای استانداردهای موجود درصنعت‌قطعه‌ کشور تا سطح استانداردهای خاص بین‌المللی، نیازمند بهبود تجهیزات و ماشین‌آلات است. به‌طور نمونه، کیفیت محصول برای تامین شیشه خودروهای مونتاژداخل با آنچه برای تولید شیشه‌های خودروهای معمولی تولید می‌شود، ازنظر متریال و روش تولید متفاوت بوده که این امر نیازمند خرید دانش مورد نیاز از دیگر کشورها توسط قطعه‌سازان داخلی برای دستیابی به‌اطلاعات تولیدی این محصول است.  

درهمین‌خصوص، علی شکوهی، کارشناس صنعت و بازار خودرو با اشاره به‌اولویت‌های درنظرگرفته‌شده از سوی دولت می‌گوید: «تولید قطعات های‌تک و دارای ارزش ‌افزوده که برای کشور ارزآوری دارند، درسیاست‌های حمایتی دولت دیده می‌شود. 

همچنین قطعات دانش‌بنیان با برگزاری میزهای تخصصی تعمیق ساخت‌داخل قطعات مورد توجه ویژه‌ قرار گرفته است.» وی افزود: «برای بومی‌سازی قطعات و ایجاد ارزش‌افزوده تا میزان قابل اتکایی توانمندی لازم از لحاظ استانداردهای بین‌المللی در کشور وجود دارد.»

شکوهی ادامه داد: «قطعاتی که ارزش‌افزوده بالایی داشته و برای کشور ارزآوری دارند و گاهی حتی درسیاست‌های دولت دیده می‌شود، قطعات دانش‌بنیان است. منابع قابل ارجاع این قطعات درجهان برای رسیدن به‌علم فناوری کم است و برای دستیابی به‌آن دو راه وجود دارد؛ نخست‌اینکه درداخل سرمایه‌گذاری بسیار کلان انجام شود و به‌شکل بومی خود صاحب این دانش شویم که در اینجا ارتباط صنعت و دانشگاه بسیار حائز اهمیت خواهد بود. زیرا فناوری است که به‌سادگی قابل‌دستیابی نیست.»

وی با تشریح ماهیت قطعات های‌تک گفت: «دراین‌محصولات رشته‌های الکترونیک، مکانیک، ‌آی‌تی و مخابرات وجود دارد که تمام این امور درکنار یکدیگر قطعات های‌تک را تشکیل می‌دهند.»

این کارشناس از واردات به‌عنوان راه دوم نام برد و اذعان داشت: «به‌هرحال بخش قابل توجهی از محصولات نیازمند ساخت‌داخل هستند و ساخت‌داخل نیز چندین مرحله دارد؛ نخست داشتن دانش طراحی است که پس از مدتی شما را قادر به‌اعمال تغییرات لازم درادامه ساخت می‌کند.»

وی درادامه افزود: «روش دیگر ساخت‌داخل فقط براساس قطعه موجود است که همان مهندسی معکوس خواهد بود. البته این روش برای یک‌سلسله از قطعات قابل به‌کارگیری است. زیرا مصرف عمومی دارند و تغییرات زیادی درمدل‌های خودرویی آن‌ها وجود ندارد. خودروساز بزرگی مانند تویوتا درابتدای راه با مهندسی معکوس فعالیت خود را آغاز کرد و به‌مرور با سرمایه‌گذاری به‌جایگاه امروز دست یافته است.»

شکوهی درپایان گفت: «باتوجه به‌آنکه یک سلسله از قطعات بنابر نیاز تغییر می‌کنند، شرکت‌های قطعه‌ساز باید درآن خصوص صاحب دانش شوند و اگر دانش لازم را دراختیار نداشته باشیم، قادر به‌تغییر در آن‌ها نخواهیم بود. حتی باتری خودرو به‌رغم تولید داخل نیاز به‌توسعه و کار زیادی دارد. بنابراین درتولید قطعات دارای ارزش‌افزوده بالا، یک بخش کار از ظرفیت موجود درکشور نشات می‌گیرد و دربخش دیگر کیفیت محصولات مطرح است. دربحث ارزش‌افزوده می‌بینیم بعضی قطعات ارزش‌افزوده زیادی دارند؛ قطعاتی که ارزش مواد اولیه آن ۲۰ تا ۳۰ درصد است و برنامه و طراحی بعدی آن بین ۷۰ تا ۸۰ درصد ارزش‌افزوده به‌دنبال دارد. از این ‌رو ضرورت دارد در امر تولید به‌این سو حرکت کنیم و روی این بخش از قطعات خودرو درکشور هرقدر هم سرمایه‌گذاری کنیم، درآینده برد کرده‌ایم.»

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 2 =