ایده جایگاه‌های سیار بنزین راهی برای پاسخگویی به این نیاز است. ایده‌ای که تصور آن در چند سال گذشته غیرممکن به‌نظر می‌آمد. «مستربنزین»، «ایران‌باک»، «پیدو» و «یونش» ازجمله استارت‌آپ‌هایی هستند که مدتی است در کشور در زمینه توزیع و تامین بنزین فعالیت می‌کنند. استارت‌آپ‌هایی که حداکثر عمرشان دوسال بوده و با موتور یا کامیونت، وظیفه سوخت‌رسانی به خودروها را برعهده دارند.
اما این استارت‌آپ‌ها چه ویژگی‌هایی دارند، نیاز چه تعداد خودرو را می‌توانند تامین کنند و تعداد کاربرانشان چقدر است، ازجمله سوالاتی هستند که در گفت‌وگو با یکی از بنیان‌گذاران این استارت‌آپ‌ها سعی در پاسخ به آن را داریم.
استارت آپی که سوخت رسانی میکند
محمدمهدی اسماعیلی، بنیان‌گذار «یونش» درباره نحوه کار این استارت‌آپ در سطح شهر در گفت‌وگو با «دنیای خودرو» گفت: «استارت‌آپ ما در اصل بخشی از زنجیره تامین هوشمند انرژی است. از حدود دوسال گذشته، مشغول فعالیت در دو بخش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هستیم.» وی تاکید کرد: «در بخش نرم‌افزاری به‌نوعی الگوریتم هوشمند توزیع و بهینه‌سازی مصرف سوخت را توسعه دادیم.»
اسماعیلی درباره در دسترس قرار گرفتن این استارت‌آپ برای مردم گفت: «استارت‌آپ ما سایت و نرم‌افزار فعال دارد، هر شخص هنگامی که نیاز به پر شدن باک بنزین خودرویش داشته باشد، از طریق سایت یا نرم‌افزار می‌تواند سفارش خود را ثبت کند.»
به‌گفته این فعال استارت‌آپی، سرویس‌های یونش که حدود ۱۲دستگاه موتورسیکلت با ظرفیت حمل ۱۲۰لیتر بنزین هستند، در سطح شهر ثابت نیستند و باتوجه به‌نوع سفارش‌ها جابه‌جا می‌شوند.
از حق العمل ۱۸ هزار تومانی تا ۸ هزار کاربر
اسماعیلی در پاسخ به این پرسش که هزینه هر سرویس سوخت‌رسانی به خودروها چه میزان است، گفت: «قیمت بنزینی که توزیع می‌کنیم، تفاوتی با قیمت مصوب (سه‌هزارتومانی) ندارد، اما بسته به مقدار بنزینی که فرد انتخاب میکند، میزان حق‌العمل و هزینه حمل سوخت از او اخذ می‌شود که مبلغی بین ۱۷ تا ۱۸ هزارتومان است.»
وی درباره شیوه خرید بنزین نیز تاکید کرد: «بنزین را از جایگاه‌های طرف قرارداد خریداری می‌کنیم و قیمت آن نیز نرخ مصوب اعلام‌شده توسط وزارت نفت است.»
بنیان‌گذار استارت‌آپ یونش، درباره تعداد کاربران و متقاضیان سوخت‌گیری سیار گفت: «اکنون حدود ۸هزار کاربر در نرم‌افزار و سایت داریم که از این تعداد حدود ۵هزار نفر فعال هستند.»
موتورها ظرفیت حمل ۱۲۰ لیتر بنزین را دارند
این فعال استارت‌آپی درباره این که مشتریان چنین استارت‌آپ‌هایی چه کسانی هستند، افزود: «دو گروه مشتری و کاربر داریم؛ یک گروه کسانی هستند که بنزین خودرویشان تمام می‌شود و برای رسیدن به مقصد احتیاج به بنزین دارند اما گروه دیگر، مشتریان دائمی هستند که تمایلی به وقت‌گذرانی در پمپ‌بنزین‌های شلوغ ندارند و ترجیح می‌دهند، در منزل یا محل کارشان فرآیند سوخت‌گیری را انجام دهند.»
به‌گفته اسماعیلی متصدیان موتورسوار یونش به کار با موتورهای حمل‌وتوزیع سوخت اشراف دارند و هنگامی‌که سوخت‌گیری خودرو انجام می‌شود، نیاز به حضور کاربر و صاحب خودرو نیز نیست.
زاهدان و تهران مرکز توزیع خدمات یونش
بنیان‌گذار استارت‌آپ یونش در پایان درباره محدوده‌های فعالیت این نرم‌افزار گفت: «این موتورهای سوخت‌رسان فعلا در مناطق یک تا ۴ شهر تهران و تمام شهر زاهدان فعال هستند و می‌توانند پاسخگوی نیاز مشتریان باشند.»
تعمیرگاه سیار، کارواش سیار و حالا پمپ‌بنزین سیار ازجمله شرکت‌های هوشمندی هستند که قرار است نیازهای روزانه را با کاهش استفاده از خودرو و جابه‌جا شدن در شهر برطرف کنند. به نظر شما نمونه بعدی استارت‌آپ‌های خودرویی چه خدماتی به مشتریان ارائه خواهند داد؟
