MX-5 با موتور ۲لیتری تنفس طبیعی Skyactiv-G، نماینده این شرکت در مسابقات خواهد بود و در کلاس ST-Q رقابت خواهد کرد.

شرکت تویوتا نیز با کانسپت GR86 CNF که موتور سه سیلندر ۱.۴لیتری دارد، در این بخش رقابت می‌کند و در کنار سوبارو BRZ با موتور ۲.۴لیتری تخت، قرار می‌گیرد.

مسابقه یکی از بخش‌های صنعت است که برای کشف فناوری‌های سوخت استفاده می‌شود.

شرکت داچیا در رالی داکار ۲۰۲۵ از سوخت مصنوعی استفاده می‌کند. حتی مسابقات فرمول‌یک تا چند سال آینده از این ماده‌ استفاده خواهند کرد. سباستین فتل، قهرمان سابق فرمول یک، این موضوع را بازگو کرده است.

اکنون سوخت مصنوعی، موضوع محبوب خودروسازان است. قطعا بسیاری از خودروسازان در حال بررسی آن هستند.

شرکت پورشه، اواخر سال گذشته، توسعه سوخت الکترونیکی را در کارخانه شیلی آغاز کرد. اما سال‌ها طول می‌کشد تا بتواند حتی کسری از گازی را که جهان روزانه مصرف می‌کند، تولید کند.

شرکت تویوتا در حال بررسی سوخت کربن خنثی است. مدیرعامل این شرکت درباره زیست‌پذیری و دوام این فناوری تردیدهایی دارد. زیرا انرژی زیادی برای آن لازم است.

رئیس فولکس‌واگن نیز این ماده را صدای غیرضروری نامیده است. شرکت استلانتیس نیز در ماه آوریل اعلام کرد در حال ارزیابی سوخت کربن خنثی در ۲۸ موتور بنزینی و دیزلی است.

این سوخت روی موتورهای ساخته‌شده از سال ۲۰۱۴ تا آخر دهه تست می‌شود.

روزبه‌روز به انقراض موتورهای احتراقی نزدیک می‌شویم. اتحادیه اروپا اوایل سال جاری، به فروش خودروهای سوخت مصنوعی پس از سال ۲۰۳۵ رأی داد. اما اگر انرژی زیادی برای تولید آن نیاز باشد به طوری که مزایا را نفی کند، دوام نمی‌آورد. این همان دلیلی است که پورشه کارخانه را در شیلی قرار داده است.

شیلی جایی است که ۲۷۰ روز سال در آنجا باد می‌وزد و توربین‌ها را حرکت می‌دهد. تبدیل CO2 به سوخت با قیمت در حد بنزین، سوخت‌های فسیلی را تقریبا بلااستفاده می‌کند.

این سیستم مبتکرانه می‌تواند مشکلات مهمی را در زمینه مصرف انرژی حل کند. سلول‌های خورشیدی جدید سوخت قابل‌استفاده تولید می‌کنند که تراکم انرژی زیادی دارند.

این نوع سوخت می‌تواند به حل چالش‌های ناشی از سوزاندن دیگر هیدروکربن‌ها مثل نفت، بنزین و زغال‌سنگ کمک کند.