لامبورگینی لانزادور خودرو تمام‌برقی جدیدی است که در طراحی آن از سفینه‌های فضایی الهام گرفته شده و توانش به‌یک مگاوات می‌رسد. لامبورگینی روز گذشته چهارمین نسل از خودرو تمام‌برقی خود را در قالب مدل مفهومی Lanzador به‌نمایش گذاشت. لامبورگینی لانزادور خودرویی با ارتفاع نسبتا زیاد از زمین است که چهار صندلی دارد و از لاستیک بزرگ ۲۳ اینچ استفاده می‌کند.

لانزادور نخستین خودرو مفهومی تمام‌برقی لامبورگینی نیست؛ چراکه این شرکت پیش‌تر در سال ۲۰۱۷ از مدلی مفهومی به‌نام Terzo Millennio رونمایی کرده بود؛ اما لانزادور جدی‌ترین تلاش لامبورگینی برای هجوم به‌بازار خودروهای برقی محسوب می‌شود. براساس آن‌چه در بیانیه‌ مطبوعاتی لامبورگینی آمده، لانزادور قرار است یکی از هیجان‌انگیزترین خودروهای برقی دنیا باشد.

خودروساز بزرگ ایتالیایی فعلا به‌جزئیاتی مانند دامنه‌ حرکت، باتری، ظرفیت شارژ و حتی سرعت صفر تا ۱۰۰ اشاره نکرده؛ اما گفته است «اوج توان به‌بیش از یک مگاوات می‌رسد».

یک مگاوات توان معادل یک‌هزار و ۳۴۱ اسب‌بخار مکانیکی است تا لانزادور در بین لوسید ایر سفایر (۹۲۰ کیلووات) و تسلا رودستر (1.100 کیلووات) قرار بگیرد.

توان یک مگاواتی جزئیات خاصی درباره‌ میزان تحویل انرژی در هر ساعت ارائه نمی‌دهد؛ اما بر اساس همین مشخصه می‌توانیم تا حدی درباره‌ عملکرد خودرو نظر دهیم. مشخصا با خودرویی بسیار سریع طرف هستیم؛ آیا لانزادور می‌تواند همچون برخی خودروهای هم‌سطحش با توان بیش‌از یک‌هزار اسب‌بخار، صفر تا ۱۰۰ را در کمتر از دو ثانیه طی کند؟

لامبورگینی فعلا پاسخ واضحی به‌این سوال نداده است. لامبورگینی ادعا می‌کند راندن لانزادور تجربه‌ای کاملا جدید است. حسگرها و محرک‌های پرتعداد این اَبَرخودرو به‌سیستم کنترل پویا کمک می‌کنند تا نرم‌ترین تجربه‌ رانندگی را ارائه دهد.

کامپیوتر الگوریتمیک لانزادور با دریافت داده از حسگرها، تجربه‌ رانندگی را در گذر زمان بهبود می‌دهد. لانزادور با هدف بهینه‌سازی آیرودینامیک طراحی شده است تا تجربه‌ی رانندگی و دامنه‌ی حرکت بهبود پیدا کند.

نحوه‌ مقاومت هوا را می‌توان بر اساس آن‌چه راننده می‌خواهد، تنظیم کرد. سیستمی مشابه را پیش‌تر در خودروهای Huracán Performante و Aventador SVJ نیز دیده بودیم. لانزادور یک شاسی فعال با محور قابل ‌هدایت در عقب و سیستم تعلیق بادی دارد که می‌توان آن‌ها را از طریق فرمان کنترل کرد.

نمای پشتی

چراغ‌های عقب که طراحی 6 ‌ضلعی با سه چراغ LED دارند، تا حدی ما را یاد مدل Countach LPI 8004 می‌اندازند. لاستیک‌های ۲۳ اینچ غول‌پیکر لانزادور نیز به اِلِمان‌های 6 ‌ضلعی و پره‌های ویژه مجهز هستند. لاستیک‌ها سبب می‌شوند ارتفاع لانزادور از سطح زمین بیشتر از اکثر خودروهای لامبورگینی باشد؛ اما لامبورگینی پیش‌تر با مدل Urus نشان داده بود که به‌این سبک طراحی علاقه دارد.

ارتفاع سقف 1.5 متر است تا Urus همچنان خودرو مرتفع‌تری نسبت ‌به‌لانزادور باشد؛ اما خودرو جدید لامبورگینی به‌لطف لاستیک‌های بزرگش می‌تواند از روی هر مانعی رد شود.

سبک طراحی لانزادور به‌گونه‌ای است که انگار لامبورگینی می‌خواسته هراکان استراتو را در ذهن مردم تداعی کند.

هراکان استراتو اَبَرخودرویی آفرود است که صرفا ۹۰۰ دستگاه از آن تولید شد. لازم به‌ذکر است به‌تازگی نسخه‌ای ویژه به‌مناسبت ۵۰ سالگی لامبو تحت‌عنوان اپرا یونیکا رونمایی شده است.

هوراکان استراتو اپرا یونیکا به‌اندازه اگویستا جالب نیست؛ اما هنوز هم ویژگی‌های خاص خود را دارد. بخش سفارشی‌ساز لامبورگینی با نام اد پرسونام مسئول تولید خودرو مورد بحث بوده است.

آن‌چه در نگاه اول جلب‌توجه می‌کند، رنگ بدنه خاصی است که از آب‌ها و آسمان ساردینیا الهام می‌گیرد. این پوشش ویژه متشکل از سه رنگ و پوشش است و برای شبیه‌سازی اثر کریستال مایع یخ‌زده معرفی می‌شود.

نخستین پوشش رنگ به‌کاررفته در بدنه خودرو آبی آمنیس است و پس از آن رنگ آبی گریفو به‌صورت دستی روی بدنه پاشیده می‌شود و نهایتا در مرحله آخر نوبت به‌رنگ آبی فدرا می‌رسد.

در کل برای تکمیل رنگ‌آمیزی بدنه لامبورگینی هوراکان استراتو اپرا یونیکا به‌بیش از ۳۷۰ ساعت زمان نیاز است. همچنین برای تکمیل طرح بدنه نیز از سقف و رکاب‌های مشکی مات استفاده می‌شود و اسپلیترها و قوس چرخ‌ها نیز به‌همین رنگ درمی‌آیند.

رینگ‌های ۱۹ اینچی مشکی مات نیز تکمیل‌کننده ظاهر خودرو مورد بحث هستند. برخلاف اگویستا که هرگز عرضه نشد، اوراکان استراتو اپرا یونیکا بخشی از برنامه تولید یک‌هزار و ۴۹۹ دستگاهی این خودرو است.

لامبورگینی می‌گوید طراحی بدنه‌ لانزادور از روی سفینه‌های فضایی الهام گرفته شده و راننده قرار است ‌هنگام حرکت، حس‌وحالی مثل فضانورد یا خلبان جت داشته باشد. راننده و مسافر (که در بیانیه‌ لامبورگینی به‌ترتیب خلبان و کمک‌خلبان خطاب شده‌اند) روی صندلی هیجان‌انگیزی می‌نشینند که با فومِ ساخته‌شده با چاپ سه‌بعدی عایق شده است.

صندلی‌های عقب را می‌توان برای قرار دادن چمدان و سایر وسایل تا کرد. در بخش جلویی نیز محفظه‌ خاصی برای نوعی چمدان ویژه در نظر گرفته شده است.

لامبورگینی از نایلون و پلاستیک بازیافتی و همچنین فیبرکربن بازسازی‌شده در بخش‌هایی از داخل خودرو جدیدش استفاده کرده است. چرم و پشم استفاده‌شده در لانزادور با انرژی تجدیدپذیر تولید شده است.

لانزادور برخلاف کانسپت‌های قبلی لامبورگینی، پیش‌نمایشی از آینده‌ این شرکت است. لامبورگینی قصد دارد در ابتدا نسخه‌ هیبرید بنزینی-‌برقی خودروهای تمام‌برقی‌اش را روانه‌ بازار کند و سپس سراغ عرضه‌ مدل‌های تمام‌برقی برود.

لامبورگینی با لانزادور و سایر خودروهای برقی از همین حالا برای اپل‌کار خط‌ونشان می‌کشد و خطری جدی را متوجه موقعیت تسلا در بازار می‌کند.

به‌عنوان یادآوری باید گفت لامبورگینی قبلا تمام نسخه‌های برنامه‌ریزی‌شده اوراکان برای تولید را به‌فروش رسانده است و بنابراین امکان سفارش آن وجود ندارد. آخرین محصول ۱۰ سیلندر تنفس‌طبیعی لامبورگینی تا نیمه دوم سال ۲۰۲۴ مونتاژ خواهد شد و در همان زمان اوروس درون‌سوز نیز به‌پایان راه خود خواهد رسید.

قرار است تا پایان سال آینده میلادی جانشین‌های پلاگین-هیبرید هر دو خودرو معرفی شوند.