به گزارش «اخبار خودرو»، عضو ارشد شورای سردبیری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
با انتشار اسامی خودروهای وارداتی در سامانه یکپارچه فروش خودرو، همان‌طور که انتظار می‌رفت، مشخص شد؛ خودروهای چینی سهم عمده را در سبد محصولات وارداتی دارند. از آغاز نیز با توجه به اولویت‌بخشی وزارت صمت به واردات خودروهای اقتصادی و فراهم‌تر بودن زیرساخت‌های واردات از چین، بدیهی بود که مانند بحث تامین قطعات برای خطوط تولید خودروسازان داخلی یا واردات خودرو به‌صورت CKD توسط مونتاژکاران، برای واردات خودرو به‌صورت CBU (محصول نهایی) نیز خودروهای چینی دم دست‌تر از هر محصول دیگری هستند.
زیرا از یک‌سو، برقرار کردن خطوط اعتباری برای واردات از چین، سهولت بیشتری نسبت به دیگر کشورها دارد و از سوی دیگر، تحویل محصولات کره‌ای و ژاپنی، چند ماهی پس از سفارش‌گذاری زمان می‌برد. اما در همین شرایط و به‌رغم مجوزهای محدود صادرشده برای واردات خودروهای صفرکیلومتر و برخی دست‌اندازهای آیین‌نامه‌ای و حتی محدودیت‌های ارزی، راه خودروهای چینی‌ها برای حضور گسترده‌تر در بازار ایران هموارتر از بقیه است.
به‌ویژه آن‌که روند افزایشی نرخ ارز همواره موجب سودآوری بیشتر برای عرضه‌کنندگان خودروهای چینی در بازار ایران شده است. این در حالی است که اهداف اصلی واردات خودرو یعنی عرضه خودروهای اقتصادی برای پاسخگویی به نیاز اقشار مختلف جامعه و همچنین انحصارزدایی و رقابت‌زایی در بازار، با قیمت‌هایی که برای محصولات وارداتی اعلام شده، دور از دسترس خواهد بود.
بازار خودرو در تمام سگمنت‌های خارجی از کره‌ای و ژاپنی گرفته تا آلمانی و فرانسوی، تشنه محصول است و پرنشدن خلأ هرکدام از این‌ها، قیمت‌های فعلی آن‌ها را پروارتر نیز خواهد کرد. از این رو، چربیدن سهم خودروهای وارداتی غیرچینی به چینی یک ضرورت است.
به قول معروف؛ چاقو دسته خود را نمی‌برد و به همین قاعده؛ خودروهای چینی وارداتی نیز انحصار خودروهای چینی مونتاژی را نخواهند شکست و حباب قیمت آن‌ها را که در برخی محصولات به چندبرابر قیمت واقعی‌شان رسیده است، از بین نخواهند برد.
بنابراین، حضور خودروهای چینی وارداتی در بازار، صرفا باعث تنوع‌بخشی به بازار این خودروها در کشور خواهد شد و در میان خودشان هم چندان رقابتی ایجاد نخواهد کرد، چه برسد به این‌که بخواهد برای خودروسازان داخلی ما فضای رقابتی ایجاد کند.
همچنان‌که شاهد هستیم؛ به‌رغم شکل‌گیری پویش داخلی‌سازی در آغاز تحریم‌ها، اکنون دوباره رویکرد تامین قطعات از طریق واردات قوت گرفته و منبع اصلی زنجیره تامین نیز همین کشور چین است؛ درواقع از بومی‌سازی به چینی‌بازی رسیده‌ایم و سیطره چینی‌ها بر هر سه ضلع مثلث صنعت و بازار خودرو یعنی «زنجیره تامین قطعه برای خودروسازان داخلی»، «مونتاژ خودرو در ایران یا سی‌کی‌دی‌کاری» و «واردات خودرو به‌صورت CBU» کامل شده است.
مادامی‌که در بر همین پاشنه بچرخد، نمی‌توان پایانی برای یکه‌تازی قطعه‌سازان و خودروسازان چینی در بازار بسته ایران متصور بود و آن‌ها همچنان در انتخاب و قیمت‌گذاری محصول برای بازار ایران تصمیم‌گیر نهایی بوده و نقش اصلی را ایفا خواهند کرد.
