بریجستون

تایرساز آمریکایی بریجستون با تکنولوژی‌های جدید خود نشان داد استفاده از سایر منابع طبیعی به جای مزارع کائوچو امکان‌پذیر است. اگر مسابقات ایندی‌کار هفته پیش در نشویل را دیده باشید احتمالا متوجه لاستیک برخی خودروها با دیواره‌های سبز شده‌اید. این لاستیک‌های جدید را شرکت بریجستون تولید کرده است. 

در بخشی از ساختار لاستیک بریجستون از مواد برگرفته از درختچه‌های ویژه‌ای با نام گایول استفاده شده است. این کمپانی می‌گوید این مواد جدید به تحقق اهداف بریجستون که همان تولید لاستیک‌هایی کاملا تجدیدپذیر و کربن خنثی است، کمک خواهد کرد.

به گزارش اتوبلاگ، این لاستیک‌ها که با نام فایرستون فایرهاوکس شناخته می‌شوند، گزینه جایگزین برای لاستیک‌های دیگر در مسابقات خواهند بود. استفاده از نام فایرستون توسط زیرمجموعه بریجستون در آمریکا مهم است زیرا گایول بومی جنوب‌غربی آمریکا و مکزیک بوده و بخشی از جذابیت آن به بومی بودنش مربوط می‌شود.

لاستیک یادشده در کارخانه آکرون این شرکت در اوهایو تولید می‌شود. درختچه‌های گایول در آب‌وهوای گرم و خشک می‌رویند و برای رشد خود نیاز زیادی به آب ندارند. همچنین گیاهان گایول به زمان رشد کمی قبل از چیدن نیاز دارند یعنی سه سال که در مقایسه با مدت‌زمان رشد پنج‌ساله درخت پارا که منبع اصلی لاستیک امروزی است، مزیت بهتری خواهد بود.

نکته دیگر اینکه گایول با منابع غذایی رقابت نمی‌کند و نیازمند تجهیزات اضافه برای رشد نیست و می‌توان با استفاده از تجهیزات و ماشین‌آلات کنونی آن را رشد داد. بریجستون می‌گوید لاستیک به‌دست‌آمده از گایول کاملا مشابه لاستیکی است که از درخت پارا به دست می‌آید.

در حال حاضر لاستیک متشکل از گایول در ساختار دیواره لاستیک‌های خودروهای ایندی‌کار به کار می‌رود. بریجستون از این فصل مسابقات برای تست راندمان لاستیک‌های جدید خود سود برده و امیدوار است راه‌های بیشتری برای ترویج استفاده آن‌ها در موتور اسپرت پیدا کند.

از طرف دیگر باید اذعان کرد فرآیند ساخت لاستیک موردبحث پیچیده‌تر خواهد بود. این امر نیازمند فرآیندی با حلال خاص است که لاستیک را از باقی بخش‌های گیاه گایول جدا و خالص‌سازی کند.

۱۰ سال از شروع تحقیقات بریجستون درباره گایول به عنوان جایگزین منبع لاستیک مرسوم می‌گذرد. این شرکت مزرعه ۲۸۷ هکتاری از گایول را در مرکز تحقیقات خود در ایلوی آریزونا کشت کرده است.

بریجستون تا اینجا ۱۰۰ میلیون دلار را صرف تحقیقات خود کرده و امیدوار است تا سال ۲۰۵۰ لاستیک‌هایی با ساختار کاملا تجدیدپذیر تولید کند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 0 =