یکی از کلیدواژه‌های پرتکرار در قانون ساماندهی خودرو رقابت‌پذیری است که در ماده ۲ قانون کاملا مورد تاکید قرار گرفته است.
ظرفیت تولید سالانه ۳میلیون دستگاه خودرو در کشور وجود دارد، برای این میزان تولید، باید از مونتاژکاری فاصله بگیریم و ابتکار عمل بن‌سازه در اختیار ما باشد.
تحقیق و توسعه مشترک، خرید مشترک و تولید مشترک ۳ حلقه مهم در زنجیره ارزش خودرو هستند که اگر در صنعت خودرو اجرا شوند می‌توان به هم‌افزایی و رقابت‌پذیری رسید. بسیاری از غول‌های خودروسازی دنیا، مراکز تولید مشترک دارند و توانسته‌اند مقیاس تولید را در این مراکز افزایش دهند.
سال ۱۳۹۷ تحویل خودرو در کشور به ۷۰۰هزار دستگاه کاهش یافت و حدود ۲۰۰هزار دستگاه هم خودرو ناقص در پارکینگ خودروسازان انباشته شد. در سال۱۴۰۱ تولید مجددا افزایش یافت و به یک‌میلیون و ۳۴۰هزار دستگاه رسید، اما همواره نمودار تولید خودرو در کشور نوسان دارد و بالا و پایین می‌شود، زیرا زنجیره تامین مستقل و بن‌سازه‌ها داخلی نیستند.
صرفا با افزایش تولید نمی‌توان بازار خودرو را مدیریت کرد و باید عرضه هم شفاف شود، از طریق ایجاد سامانه یکپارچه خودرو تلاش کردیم که عرضه را شفاف کنیم تا متناسب با توان تولید خودروسازان، فروش انجام شود.
وزارت صمت با گذر و غلبه بر مسایل کوتاه مدت و روزمره صنعت خودرو بر اجرای طرح‌های تحولی و زیربنایی متمرکز شده است به‌خصوص با تاکیدات وزیر صمت و تجارت استفاده از پنجره فرصت فناوری‌های نوین در صنعت خودرو نظیر برقی‌سازی و اتصال‌پذیری می‌تواند زمینه‌ساز تحولی در صنعت خودرو کشور باشد ازسوی‌دیگر تغییر قواعد خودروسازی کشور با آسیب شناسی صنعت خودروی کشور در سال‌های گذشته و از طریق تدوین آیین‌نامه‌های مرتبط با قانون ساماندهی صنعت خودرو آغاز شده است که هم اکنون در کمیسیون‌های تخصصی دولت درحال جمع‌بندی است.
طرح‌های پیش‌رو نشان از چشم‌انداز روشنی برای این صنعت مهم و تاثیرگذار خواهد بود به‌طوری‌که با غلبه بر بحران‌ها و مسایل کوتاه‌مدت این صنعت اجرای طرح‌های تحولی این صنعت می تواند توسعه پایدار این صنعت را درپی داشته باشد.
