این سناتور مستقل استرالیایی می‌گوید تصویر ارائه‌شده از استرالیا به‌عنوان بخشی از خانواده اقیانوس آرام با صدور مجوز برای پروژه‌های جدید زغال‌سنگ و گاز مغایرت دارد.
این سناتور مستقل معتقد است دولت استرالیا در گوش دادن به صدای «خانواده اقیانوس آرام» ناکام مانده است. به همین‌دلیل باید از تصویب پروژه‌های جدید سوخت فسیلی دست بردارد زیرا این پروژه‌ها به مشکلات غیرقابل‌پیش‌بینی کشورهای این منطقه دامن می‌زند.
در اجلاس آب‌وهوای سازمان ملل متحد یا COP۲۸ که ۱۳دسامبر ۲۰۲۳، در دوبی برگزار شد، اعضای صلح‌سبز به این موضوع اشاره کردند و در اطراف محل جلسات با تابلویی که روی آن نوشته شده بود «به سوخت‌های فسیلی پایان می‌دهیم»، حضور داشتند.
این سناتور ACT به گفته‌های کریس بوون، دیگر سناتور استرالیایی اشاره کرد و گفت بوون نیز از توافقنامه Cop۲۸ استقبال کرده و گفته بود «عصر سوخت‌های فسیلی به پایان خواهد رسید.»
این سناتور استرالیایی با اشاره به این موضوع که بسیاری‌از راهکارها بر بخش توسعه متمرکز هستند، ادامه داد: واقعا خسته‌کننده است که می‌بینم سیاستمداران استرالیایی درباره خانواده اقیانوس آرام صحبت می‌کنند اما سران کشورها به اقدامات جسورانه برای کنترل تنش‌های آب‌وهوایی گوش نمی‌دهند. فکر می‌کنم ما باید به عنوان یک کشور نخستین گام را در این زمینه برداریم.
پوکاک که پیش‌از این کاپیتان تیم راگبی Wallabies بوده؛ به این تجربه خود اشاره می‌کند و تفاوت بین سخنرانی‌های دولت استرالیا و اقدامات آنها در تایید پروژه‌های زغال‌سنگ و گاز را توضیح دهد.
او گفت: وقتی بازیکن راگبی بودم با برخی هم‌تیمی‌های فیجیایی-استرالیایی‌ام صحبت می‌کردم، آنها درباره روستای خود صحبت می‌کردند و می‌گفتند برای کشت و زراعت باید به زمین‌های بلندتری بروند، زیرا خاک زمین‌های پست بسیار شور شده و شورتر هم خواهد شد. پس وظیفه ما این است که دولت استرالیا را مجبور کنیم که کشورمان را به‌عنوان بخشی از خانواده اقیانوس آرام بداند، هرچند کار دشواری خواهد بود.
پوکاک معتقد است این اقدام برای مقامات استرالیایی بسیار سخت است چون باید تعهداتی را به همسایگان اقیانوس آرام بدهند و از آن مهم‌تر دیگر پروژه‌های سوخت فسیلی جدید را تایید نکنند! این سناتور هفته گذشته با شورای توسعه بین‌المللی استرالیا و WWF مصاحبه کرده بود.
البته پوکاک در این گفت‌وگو توضیح داد دولت درحال تلاش برای انتقال اقتصاد به دور از سوخت‌های فسیلی است اما در عین حال ناچار است پروژه‌های جدید معادن زغال سنگ و گاز را تایید کند. زیرا نمی‌توان این واقعیت را انکار کرد که «ما ۷۵درصد از گاز را صادر می‌کنیم!»
دولت استرالیا کاهش ۴درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ -در مقایسه با سطوح سال ۲۰۰۵- و کربن‌صفر را تا سال ۲۰۵۰ را هدف‌گذاری کرده است.
مادلین کینگ، وزیر منابع نیز پیش‌از این به گاردین استرالیا گفته بود: «دولت متعهد است تا سال ۲۰۵۰ به انتشار صفرکربن برسد اما گاز در طول انتقال انرژی به‌عنوان یک منبع انرژی مهم باقی خواهد ماند. با پایان یافتن تولید زغال‌سنگ، گاز می‌تواند قابلیت و امنیت تامین انرژی را تضمین کند.
