عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
سازمان بین‌المللی سازندگان وسایل‌نقلیه موتوری در گزارش سال گذشته خود، مجموع خودروهای سواری و تجاری فعال در ایران را ۱۵میلیون و ۹۶۳ دستگاه اعلام کرد.
براساس این گزارش، تعداد خودروهای سواری و تجاری فعال در ایران در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ با رشد ۲درصدی مواجه شده است. تعداد خودروهای فعال در ایران در سال ۲۰۱۵ بیش‌از ۱۴ میلیون و ۱۳۰ دستگاه اعلام شده بود.
بر این اساس در پنج سال، تعداد خودروهای فعال در کشور یک‌میلیون و ۸۳۳ هزار دستگاه افزایش یافته است. البته ایران ازنظر تعداد خودروهای فعال در رتبه۲۱ جهان و ازنظر سرانه برخورداری از خودرو در رتبه ۴۸ جهان قرار گرفته است.
در این میان، چین بیشترین ناوگان موتوری جهان را دارد. تعداد خودروهای فعال در چین بیش‌از ۳۱۸ میلیون دستگاه برآورد شده است. آمریکا با ۲۸۹ میلیون دستگاه در رتبه دوم و ژاپن با ۷۶ میلیون دستگاه در رتبه سوم از این نظر قرار گرفته‌اند. همچنین از نظر سرانه خودرو نیز وضعیت ایران در مقایسه با بسیاری از کشورها مطلوب است.
به ازای هر هزار نفر در کشور ما ۱۸۳ دستگاه خودرو وجود دارد. این رقم بیشتر از متوسط قاره آسیا و اقیانوسیه است که به ازای هر هزار نفر ۱۴۳ خودرو در این قاره فعال است. اما در این میان آنچه بسیار نگران‌کننده است، حجم خودروهای در حال تردد در پایتخت کشور است.
مسئولان پلیس راهنمایی و رانندگی کشور در این زمینه اعلام کردند که درحال‌حاضر ظرفیت معابر شهر تهران حدودا ۱.۹میلیون وسیله‌نقلیه است، در حالی که روزانه به‌طور متوسط بیش‌از ۷ میلیون وسیله‌نقلیه (به جز وسایل‌نقلیه مهمان و عبوری) در پایتخت تردد می‌کنند.
این آمار نشان می‌دهد تعداد وسایل نقلیه در حال تردد در تهران بیش‌از ۵میلیون دستگاه از ظرفیت معابر این شهر بیشتر است!
رئیس پلیس راهور فراجا در این باره گفت: ازدیاد وسایل‌نقلیه در تهران، بسیاری از خیابان‌های شهر را به پارکینگ تبدیل کرده است و باعث کند شدن روند حرکت وسایل نقلیه شخصی و عمومی شده و ترافیک‌های طولانی و خسته‌کننده‌ای را به وجود آورده است که نارضایتی مردم را به همراه دارد.
در این میان برخی کارشناسان معتقدند برای حل اَبَرمعضل ترافیک تهران، دیگر راهکارهایی مثل توسعه بزرگراه‌ها، معابر و گسترش حمل‌ونقل عمومی پاسخگو نیست و راهکار اساسی، تمرکززدایی از پایتخت است.
این صاحب‌نظران معتقدند با انتقال مرکز سیاسی و اداری از شهر تهران به شهری تازه تاسیس یا برخی شهرهای همجوار، بخش عظیمی از توجهات و سرمایه‌گذاری و مشاغل مرتبط با آن به شهری دیگر منتقل می‌شوند و این امر می‌تواند از ابعاد بحران ترافیک، آلودگی و... در پایتخت بکاهد.
تمرکز امکانات رفاهی، خدماتی و زیرساختی در تهران نسبت‌به شهرهای دیگر موجب شده است تا برخی افراد، تهران را برای زندگی و کار انتخاب کنند و روند مهاجرت به پایتخت صعودی باشد.
در چنین شرایطی اتخاذ تدابیر موثر برای کاهش رانت سیاسی در تهران، کنترل و هدایت روند تمرکزگرایی و ایجاد زمینه مهاجرت معکوس از تهران به دیگر شهرها می‌تواند جزو اولویت‌های دستگاه‌های مسئول باشد تا شاهد کاهش معنی‌دار حجم ترافیک تهران و تبعات نگران‌کننده ناشی‌از آن باشیم.
