این روزها یکی از رانندگان کشورمان نیز مصمم است تا نام خود را به عنوان اولین ایرانی در مسابقات فرمول یک به ثبت برساند تا هم نماینده ای از ایران باشد و هم سفیری از قاره پهناور آسیا. کوروش محمد خانی متولد 12 تیر 1368 در مشهد است، به واسطه حضور و فعالیت پدرش به عنوان رییس هیات موتورسواری و اتومبیلرانی خراسان از کودکی در فضای این رشته بزرگ شده و از هشت سالگی دستان خود را با فرمان خودرو آشنا کرده است . وی اکنون در اروپا دوره های آموزشی اتومبیلرانی می گذراند و امیدوار است که به زودی در مسابقات فرمول یک شرکت کند و در کنار بزرگان این رشته پای بر گاز اتومبیل های فرمول یک بفشارد. وی به تازگی به ایران سفر کرده است و با فدراسیون کوهنوردی همکاری می کند. گروه ورزشی ایرنا گفت و گویی با این اتومبیلران انجام داده است که از نظرتان می گذرد . **س : ورزش اتومبیلرانی را از کی و کجا آغاز کردید ؟ ج : به خاطر کار پدرم ازهمان کودکی در محیط این رشته بزرگ شدم، علاقه شدیدی به ورزش اتومبیلرانی داشتم و پدرم این علاقه را به خوبی دید. در مسابقات کارتینگ حضور پیدا می کردم و تمرینات لازم را انجام می دادم. به خاطر سن کمی که داشتم حریف هم سن و سالی نداشتم و به همین دلیل با افراد بزرگسالان تمرین می کردم. همزمان با انجام تکالیف مدرسه ، به تمرین اتومبیلرانی می پرداختم و روزهای جمعه و ایام تعطیل در رقابتهای مختلف شرکت می کردم. در استان خراسان مقام های زیادی کسب کردم و به نوعی شروع موفقیتم از همین جا و از سن کودکی بود. **س : اولین کار بزرگی که در عرصه اتومبیلرانی انجام دادید چه بود ؟ ج : شاید باور کردنی نباشد اما من در سن 11 سالگی دست به کار بزرگی زد م و با اتومبیلی که پدرم برایم ساخته بود پرشی به طول 25 متر با ارتفاعی به طول 5 متر انجام دادم .آن روزها شرایط به گونه ای نبود که نماینده گینس در ایران باشد یا به کشورمان سفر کند اما بر اساس اطلاعاتی که داریم هنوز هیچ کودکی موفق به این کار نشده است و باید بگویم رکوردار این حرکت در جهان خود من هستم. البته این رکورد یک بار شکسته شد و در سن 12 سالگی یک بار دیگر موفق شدم این رکورد را افزایش دهم. در مرتبه دوم پرش خود را به 30 متر طول و 7 متر ارتفاع افزایش دادم و همان طور که گفتم این رکورد برای خودم به یادگار ماند و دیگر تکرار نشد. بعد از اتمام دوران دبیرستان و با توجه به مقام هایی که در سطح استان و کشور کسب کرده بودم با پدرم به این نتیجه رسیدیم که می خواهم این ورزش را به صورت حرفه ای ادامه بدهم و برای همین به کشور انگلستان سفر کردم. انگلستان را برای این انتخاب کردم که این کشور به دلیل توانایی و امکاناتی که در پرورش استعدادهای اتومبیلرانی داشت یکی از بهترین و پیشرفته ترین کشورهای صاحب سبک در دنیای اتومبیلرانی فرمول یک به شمار می رفت و می توانست محیطی مناسب برای رشد و برآورده شدن آرزوهای من باشد. با ورودم به انگلستان، کارم را در مدرسه و پیست سیلوراستون که یکی از معتبرترین مدارس اتومبلیرانی جهان بود آغاز کردم و با پشت سرگذاشتن یک دوره آموزش حرفه ای، در امتحاناتی که از تمامی دانش آموختگان گرفتند در میان 96 نفر، عنوان نخست را به خود اختصاص دادم. این موفقیت و کسب عنوان نخست ثابت کرد چه میزان علاقه و استعداد در این رشته دارم و از همان جا برای رقابت های فرمولافورد آماده شدم. فرمولافورد رده پایه اتومبیرانی جهانی است و برای رانندگانی است که می خواهند از کارتینگ وارد فرمول شوند، چند دوره قهرمانی در این مسابقات کسب کردم و بعد از آن به مرحله فرمولا رنو که بعد از فرمولافورد است ، راه یافتم. تفاوت فرمولافورد و فرومولا رنو در این است که سرعت ماشین بالاتر و چسبندگی ماشین بیشتر است، چند سال حضورم در این مسابقات با چند عنوان قهرمانی همراه بود و به دلیل عناوینی که به دست آوردم در بین 20 راننده برتر جهان انتخاب شدم و به همین دلیل به رقابتهایی که قبل از آغاز فرمول یک هند برگزار می شد ،دعوت شدم. درسال 2011 دراین رقابتها و در پیست هند در مقابل چشمان تماشاچیان فرمول یک و البته رانندگان معتبر این رویداد بزرگ پشت فرمان نشستم و در شرایطی که نفر اول بودم به دلیل مشکلی که برای ماشینم به وجود آمد در نهایت به مقام سومی رضایت دادم. به خاطر مقامی که کسب کردم شرایط به گونه ای شد که جواز حضور در فرمول 2 را کسب کردم. عملکرد خوبی در این مراحل داشتم و موفق شدم در آکادمی یکی از تیم های فرمول یک قرار بگیرم . **س : آیا برای شرکت در مسابقات فرمول یک آمادگی لازم را دارید ؟ ج : در حال حاضر تنها 300 کیلومتر دیگر باید رانندگی بکنم تا جواز حضور در مسابقات اصلی را به دست آورم. من اولین راننده مسلمان و ایرانی هستم که این مجوز را به دست خواهم آورد و می خواهم نخستین فردی باشم که عنوان قهرمانی این رویداد بزرگ جهانی را به دست می آورد. من برای این هدف خیلی تلاش کردم، پدرم، خانواه، دوستان و تمام کسانی که تا امروز حامی و کنار من بودند در این موفقیت سهیم هستند و می خواهم همه آنها بدانند همواره به یادشان هستم. **س : آیا در مسابقات به عنوان یک راننده ایرانی حضور پیدا می کنید یا راننده انگلیسی ؟ ج : من در رقابت هایی که شرکت کرده ام همواره با نام ایران و پرچم کشورمان به میدان می روم . احساس افتخار و غرور دارم چرا که بین بهترین های دنیا حضور خواهم داشت. خیلی از این افراد برای من یک اسطوره بودند و امروز این شانس را دارم در کنار آنها رقابت کنم. من همیشه در مسابقاتی که داشته ام پرچم ایران را بر روی ماشین خود حک کرده و با پرچم ایران به میدان رفته ام این حرکت برای خیلی ها عجیب بود چرا که می گفتند مگر از ایران هم ورزشکاری در این سطح وجود دارد و من می گفتم بله من یک ایرانی هستم. در 70 مسابقه حرفه ای که تا امروز شرکت داشتم در حدود 15 درصد آنها با قهرمانی به کار خود پایان دادم و مهم ترین مقامی که تا امروز کسب کردم عنوان سومی رقابت های هند و مسابقاتی بود که قبل از آغاز فرمول یک برگزار شد. **س : به چه دلیل به ایران سفر کرده اید ؟ ج : سفرم به ایران به دلیل همکاری با فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری ایران است و به عنوان مسوول استعدادیابی فدراسیون منصوب شدم. می خواهم تجربه خودم را به جوانان انتقال بدهم وافراد مستعد را شناسایی کنم تا آنها نیز فرصت حضور در این عرصه را پیدا کنند. البته من به عنوان سفیر ایران برای امنیت جاده ها و خیابان های تهران نیز انتخاب شدم و می خواهم کمک کنم تا امنیت رانندگی افزایش یابد و آمار حوادث رانندگی کاهش یابد. **س : به نظر شما بهترین مقطع سنی برای شروع رانندگی چه زمان است ؟ ج : به طور کلی دو کلاس سنی وجود دارد که یکی زیر 16 سال و دیگری 16 تا 23 سال است . البته فقط رانندگی مطرح نیست چرا که یک راننده اگر بخواهد در سطح جهانی حضور داشته باشد باید قدرت بدنی بالا و شرایط مناسب روحی و روانی داشته باشد تا بتواند فشارهای موجود را تحمل کند. ** س : اتومبیلرانی در ایران به چه تجهیزاتی نیاز دارد؟ ج : باید پیست ها و خودروهای مناسبی برای ارتقای سطح اتومبیلرانی ایران تهیه شود زیرا استعدادهای خوبی در ایران وجود دارد و باید آنها را پیدا کرد تا بر روی آنها سرمایه گذاری مناسب شود. ** س : کدامیک از اتومبیلرانان جهانی را بیش از همه دوست دارید ؟ ج : همه رانندگان برای من ارزش دارند ولی مایکل شوماخر از محبوبیت خاصی برخوردار است. لویز همیلتون و آلونسو هم همین طور چهره های محبوب من هستند اما شوماخر خاص است.