این آییننامه که پس از بررسی در کمیسیونهای تخصصی دولت تدوین و تصویب شده، چارچوبی مشخص برای تعریف، ارزیابی و پایش کیفیت در صنعتخودرو ارائه میدهد و نقش سیاستگزار را در این حوزه پررنگتر میکند. با اجرای این آییننامه، انتظار میرود خلأهای نظارتی موجود در حوزه کیفیت خودرو تا حد زیادی برطرف و زمینه برای بهبود تدریجی و مستمر کیفیت محصولات داخلی فراهم شود. کاهش مصرف سوخت، افزایش ایمنی، ارتقای رضایتمندی مصرفکنندگان و تقویت پاسخگویی تولیدکنندگان از جمله اهداف این مصوبه است.
همچنین در صورت تحقق این اهداف، صنعتخودرو میتواند وارد مرحلهای تازه از اصلاحات ساختاری شود؛ مرحلهای که در آن کیفیت بهعنوان یکی از شاخصهای اصلی رقابتپذیری مطرح خواهد بود، نه صرفا تیراژ تولید یا سهم بازار. از سویی، بهبود مستمر کیفیت محصولات داخلی میتواند هزینههای پنهان ناشی از نقص فنی، مراجعات مکرر بهشبکه خدمات پس از فروش و نارضایتی مشتریان را کاهش دهد و در بلندمدت بهافزایش بهرهوری بنگاههای خودروساز منجر شود.
همچنین کاهش مصرف سوخت، علاوهبر منافع مستقیم برای مصرفکنندگان، آثار گستردهتری بر اقتصاد و محیطزیست خواهد داشت.
کاهش هزینههای سوخت خانوارها، مدیریت بهتر مصرف انرژی و کاهش آلایندگیهای زیستمحیطی از جمله پیامدهایی است که میتواند جایگاه صنعتخودرو را در سیاستهای کلان انرژی و محیطزیست کشور تقویت کند. در این چارچوب، بهبود استانداردهای ایمنی نیز نقش مهمی در کاهش تلفات و خسارات ناشی از سوانح رانندگی ایفا خواهد کرد.
