کد خبر: 203385
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۶ - ۱۷:۱۳
- چاپ
با نگاهی به سیر تحول صنعت خودرو در سالهای گذشته این نکته بهخوبی قابلدرک و دیدن است که خودروسازان جهانی در زمینه تغییر و تحول خودروهای خود فعال هستند و درنهایت با استفاده بهینه از یک خودرو و کسب سود، آن را در یک بازه زمانی ارتقا میدهند و از رده خارج میکنند. یک خودرو هرچقدر هم که خوب باشد و بتوان از آن سود کسب کرد، در گذر زمان باید کنار گذاشته شود.
به گزارش اخبار خودرو ،خودروسازی یکی از صنایعی است که احتیاج به روزآمدی، تنوع، ابتکار و خلاقیت دارد. بدون داشتن خلاقیت و تغییرات هوشمندانه نمیتوان انتظار داشت سالها در اوج بماند و فروش خودرو به هر شکلی حفظ شود. رقبای قدرتمندی در صنعت خودروی جهان برای یک شرکت خودروساز وجود دارند و برای ماندن در چنین بازار قدرتمندی باید همه موارد و احتمالات را در نظر گرفت.
با نگاهی به سیر تحول صنعت خودرو در سالهای گذشته این نکته بهخوبی قابلدرک و دیدن است که خودروسازان جهانی در زمینه تغییر و تحول خودروهای خود فعال هستند و درنهایت با استفاده بهینه از یک خودرو و کسب سود، آن را در یک بازه زمانی ارتقا میدهند و از رده خارج میکنند. یک خودرو هرچقدر هم که خوب باشد و بتوان از آن سود کسب کرد، در گذر زمان باید کنار گذاشته شود. این موضوع در صنعت خودرو کاملا نمایان است. گذر زمان بر خودرو همواره تاثیرگذار بوده و پس از گذشت مدتی دیگر نمیتوان روی آن تغییری به وجود آورد و در سیر تحول یک خودرو، برخی شرکتهای خودروساز مهارت بسیاری دارند و همین امر باعث میشود سالها رتبه برتر تولید خودرو را کسب کنند. شرکتهای تویوتا و فولکسواگن از جمله شرکتهای قدرتمند در این زمینه و سالهاست جزو شرکتهای برتر صنعت خودرو هستند. اما برای رسیدن به این جایگاه و تثبیت آن چه عواملی نیاز است؟ راز موفقیت شرکتهایی مانند تویوتا، فولکسواگن و چند شرکت دیگر در این خصوص چیست؟
یکی از مسائلی که همواره از سوی این شرکتها مطرح میشود، بحث خلاقیت در تولید خودرو است. آنها معتقدند بدون خلاقیت مداوم در طراحی و تولید خودرو و به وجود آوردن فناوریهای جدید در ساخت خودرو دچار افول خواهند شد. برای همین مدلهای مختلفی از یک خودرو در یک بازه مثلا ۱۰ تا ۱۵ ساله دچار تغییرات بزرگ میشوند و هیچگاه نسل اول یک خودرو با نسل آخر آن یکسان نیست و به صورت کامل دگرگون میشود.
شرکتهای بزرگ خودرسازی ابتدا یک محصول را تولید میکنند، در ادامه با انجام ایدهها و فکرهای جدید، محصول را به مرحله بلوغ میرسانند و برای جلوگیری از افول تولیدات به خلاقیت، نوآوری و اضافه کردن فناوریهای جدید روی میآورند. اما این پایان راه نیست و خودروسازان برای جلوگیری از افول به جستوجو برای یافتن بازارهای جدید روی میآورند و تنها به یک بازار و یک نوع خاص از خودروها بسنده نمیکنند. بازار به اصطلاح خوب تا میزان مشخصی کشش برای عرضه و تقاضای کالا دارد و در نهایت آن بازار با رقبا و محصولات با قیمتهای متنوع و شرایط فروش جدید اشباع میشود. ماندن در یک بازار باعث افول و در جا زدن شرکتهای خودروساز خواهد شد، از این رو یافتن بازارهای جدید و تطبیق محصولات یک شرکت با نیازهای آن بازار از اصلیترین فعالیتهای یک شرکت خودروسازی برای ماندن در سطح مطلوب است.
نکته دیگر برای سرپا ماندن خودروسازان بزرگی همچون تویوتا، فورد، فولکسواگن و شرکتهای دیگر پایین آوردن هزینه تولید به هر شکل ممکن است. خودروسازان بزرگ انعطاف بسیاری در این راه خرج میکنند و برای به حداقل رساندن هزینههای طراحی و تولید خودرو، تقریبا از هیچ کوششی پا پس نمیکشند. خودروسازان بزرگ دنیا با یکدیگر رقابت شدیدی دارند اما اگر بحث بر سر تولید خودرو با قیمتی کمتر باشد، حاضر هستند که با یکدیگر ادغام شوند و از پلتفرمهای مشترک استفاده کنند. در مقابل زیر مجموعه شدن در یک شرکت بزرگ و قدرتمند مقاومت نمیکنند چراکه بقای خود و ماندن در عرصه خودروسازی جهانی را اولویت خود میدانند. ادغام شرکت رنو و نیسان در یکدیگر با این هدف انجام شد و نتیجه آن رسیدن این شرکت به صدر جدول پرفروشترین خودروسازان دنیاست.
خودروسازان برتر دنیا برای در صدر ماندن مرتب به فکر حداقلسازی هزینهها، یکپارچهسازی فرآیند تولید، پایین آوردن تعداد قطعات معیوب، انتخاب مواد بهینه، حملونقل ارزان و موارد بسیار دیگری هستند. ضمن اینکه خودروسازان با بازارسنجی و سنجش مزیتهای اقتصادی کشورهای در حال توسعه که عمدتا کارگرهای ارزانقیمتی دارند درصدد تولید محصولاتی رقابتی هستند. سادهسازی فرآیند تولید و کاهش هزینه سیستم بهطور کلی از سیاستهای جدید خودروسازان برای در اوج ماندن است.
خودروسازانی که نتوانند در این راه گام بردارند، محکوم به شکست هستند. پس خودروسازی تنها به تولید خودروی دارای کیفیت با طراحی زیبا خلاصه نمیشود و برای ماندن در رقابت باید مدیریت قوی، یکپارچه و توجه خاص به جزئیات داشتن را همزمان در اختیار داشت تا هزینهها کاهش پیدا کند. چراکه سازندگان هوشمند خودرو و تامینکنندگان میدانند برای ساختن صنعتی سودآور و رقابتی، تولید خودرو بدون صرفهجویی در تولید و با عملکردی بالا امکانپذیر نیست. به نظر میرسد بزرگترین و مهمترین چالش خودروسازان چالش کاهش هزینههای تولید است. نمیتوان برای مردم یک خودرو تولید کرد و رضایت همه را به دست آورد. خودرویی باکیفیت بسیار بالا و البته گران مناسب همه نیست و باید محصولاتی تولید شوند که ضمن داشتن کیفیت بالا، قیمت مناسبی هم داشته باشد. برای این کار باید بهطور مرتب برنامههای کاهش هزینه و افزایش بهرهوری اجرا شود. یکی دیگر از مباحث مهمی که توسط خودروسازان به خوبی اجرا میشود، بحث برنامهریزیهای سریع برای تغییر در سیاستهای قدیمی و برنامهریزی کلان و البته منظم برای آینده است. به عبارتی خودروسازان باهوش دست روی دست نمیگذارند و مسائل را به آینده واگذار نمیکنند. آنها بسیار سریع برنامهریزی و هدف خود را برای ۲۰ سال آینده مشخص میکنند. آنها نقطهبهنقطه حرکت میکنند و برای رسیدن به نقاط بعدی اهمالکاری نمیکنند. نمونه این برنامهریزی چرخش سریع خودروسازان به تولید خودروهایی با سوختهای جدید است.
ورود شرکتهای صاحب فناوری مانند تسلا، اپل، گوگل و چندین و چند شرکت دیگر به عرصه خودروسازی و تولید فناوری و البته خودروهای برقی و خودرانها باعث تحریک شرکتهای خودروساز برای جا نماندن از عرصه تولید این نوع خودروها باشد. انعطاف این شرکتها در تغییر سیاستهای خود به منظور تولید خودرانها و خودروهای برقی و کنارگذاشتن خودروهایی با سوختهای فسیلی در چند سال آینده بسیار جالب توجه بود. حال خودروسازان بزرگ خود را برای سالهای بدون سوخت فسیلی آماده میکنند و دیگر نهتنها خودروهای سواری بلکه خودروهای سنگین کار و تجاری نیز با سوختهای جدید عرضه میشوند. اینها نشانه کارآمد بودن مدیریت در خودروسازیهای بزرگ است که وقت را غنیمت میشمرند و آن را از دست نمیدهند.