به گزارش «اخبار خودرو»، این مدیر بیشفعال و سرسخت ۶۲ ساله تمایل اندکی برای تبدیل شدن به نسخهای جدید از مدیرانی همچون لی لاکوکا، دیتر زتچه، سرجیو مارشیونه یا کارلوس گون از خود نشان داده است.
اما او چهبخواهد مثل این افراد بهشهرت برسد چه نخواهد، بهزودی سکان یک امپراتوری را با حدود ۴۰۰ هزار کارمند و ۱۴ برند در دست خواهد گرفت تا آن را بهسوی آیندهای نامعلوم هدایت کند؛ آیندهای که در آن خودروها بیش از هر زمانی برای جابهجایی بهنرمافزارها و باتریها متکی خواهند بود و موتورهای درونسوز بهتاریخ خواهند پیوست.
جیم پرس، مدیری که سابقه همکاری با تاوارس را در نیسان آمریکا دارد، درباره او گفته است: «او تنها بهفکر فروش محصول نیست و در این راه بهافزایش تعداد کارمندان و توسعه سازمان نیز اهمیت ویژهای میدهد. او بازرگانی کاردان و کاربلد است.»
ادغامهای بزرگ در عالم خودروسازی در دورانی که اوضاع سادهتر از حالا بود با شکست مواجه میشدند و پیش از یکی شدن فاجعهبار دایملر و کرایسلر در آغار قرن جدید میلادی، رنو رقیب همیشگی PSA در معاملهای نفرینشده مالکیت کمپانی آمریکنموتورز را بهدست آورد که سرانجامی نداشت.
تاوارس برای موفقیت با استلانتیس باید فراتر از تلاشهای معمول و کاهش هزینهها برود و همان مسیری را طی کند که برای نجات PSA از آستانه ورشکستگی در پیش گرفت.
روان پریش عملکرد بالا
این مدیر پرتغالی که خود را «روانپریش عملکردبالا» میخواند، همچنین باید توانایی خود را درحذف محصولات فعلی و الکتریکیسازی در دورانی که این مفهوم بیش از هرچیز برای سرمایهگذاران اهمیت دارد، بهخوبی نشان دهد. تاوارس که متولد و پرورشیافته در لیسبون پرتغال است، نخستینبار در ۱۴ سالگی علاقهمندی خود را بهجهان خودرو با کار در پیست استوریل نشان داد.
او از آن زمان در بیش از ۵۰۰ مسابقه بهعنوان راننده آماتور حضور داشته و گفته که به همین دلیل مهندس شده است؛ چرا که استعداد و پول کافی برای تبدیل شدن بهیک راننده حرفهای مسابقه را نداشته است. قرار بود وی در ماه جاری در رالی تاریخی مونتهکارلو شرکت کند؛ اما کووید-۱۹ این رویداد را تعطیل کرد. تاوارس بعد از فارغالتحصیل شدن از یکی از مهمترین دانشگاههای مهندسی فرانسه، دوران کاری خود را در سال ۱۹۸۱ با کار در رنو آغاز کرد. پس از آن او بهنیسان در آمریکای شمالی رفت و در سال ۲۰۱۱ بعد از کارلوس گون بهمرد شماره ۲ رنو بدل شد.
او در سال ۲۰۱۳ در گفتوگو با نشریه «بلومبرگ» اعلام کرد بهدلیل اینکه گون قصد دارد همچنان در قدرت بماند، او ترجیح میدهد بهفورد یا جنرالموتورز برود و مدیریت یکی از این دو شرکت را برعهده بگیرد. تنها چندهفته بعد او از رنو رفته بود و شش ماه بعد از آن سکان گروه خودروسازی PSA را که در آستانه ورشکستگی قرار داشت، در دست گرفت.
در همین هنگام بود که دولت فرانسه و دانگفنگ با سرمایهگذاری سهمیلیاردیورویی بهداد PSA رسیدند و تاوارس بهگستره محصولات این گروه رنگ و بوی تازهای داد و علاوهبر کاهش هزینهها، قیمت محصولات را نیز افزایش داد.
مدیریت تحول PSA
نتیجه این بود که PSA توانست برای نخستینبار در مدت سهسال بهسودآوری برسد. او همین ترفندها را درمورد اوپل و واکسهال نیز بهکار گرفت و بعد از دو دهه ضرردهی آنها را به سودآوری رساند.
بهباور استیون ریتمن، تحلیلگر بازار خودرو «نقش تاوارس در برنامه تحول PSA در سال ۲۰۱۴ چندان مورد توجه قرار نگرفت. همچنین خرید اوپل و واکسهال میتوانست اقدامی بسیار عجیب بهنظر برسد؛ اما او ثابت کرد که با صبر و حوصله میتواند به ۲۰ سال ضرردهی خاتمه دهد.»
در مقام مدیرعامل استلانتیس، تاوارس کار دشواری را پیش رو دارد و با طرفهای مختلف از جمله خانواده آنییلی، خانواده پژو، دولت فرانسه و احتمالا دولت ایتالیا و خیل عظیم سرمایهگذاران طرف خواهد بود.
اما او نشان داده که چنین چالشهایی برایش جذاب است و انگار بدش نمیآید هرچندوقت یکبار خودش را بهبوته آزمایشی سخت بگذارد تا توانمندیاش را بهافراد بیشتری ثابت کند.