عملیات فلزی کاری

مصرف سیالات عملیات فلزی کاری یا به‌اصطلاح روغن – آب‌صابون که یک سیال پرکاربرد در صنایع تراشکاری و برشکاری فلزات و مواد سخت به شمار می‌رود، یکی از نگرانی‌های این حوزه است و همین‌موضوع سبب شده تولیدکنندگان این مواد در تلاش برای تولید محصولات دوستدار محیط‌زیست با حفظ کیفیت مناسب باشند.

به گزارش «اخبار خودرو»،در سال‌های اخیر، نگرانی‌های محیط‌زیستی و فعالیت‌های موثر بر گرم شدن زمین به فرهنگ و مطالبه عمومی تبدیل شده است. در این بین، در صنایع مختلف کشور، محصولاتی درحال مصرف است که از نگرانی‌های مذکور در آن صنعت می‌کاهد. مصرف سیالات عملیات فلزی کاری یا به‌اصطلاح روغن – آب‌صابون که یک سیال پرکاربرد در صنایع تراشکاری و برشکاری فلزات و مواد سخت به شمار می‌رود، یکی از نگرانی‌های این حوزه است و همین‌موضوع سبب شده تولیدکنندگان این مواد در تلاش برای تولید محصولات دوستدار محیط‌زیست با حفظ کیفیت مناسب باشند. اولین، در دسترس‌ترین و پرکاربردترین سیالی که در این حوزه مصرف می‌شود، آب است که در درمان‌های دنداپزشکی استفاده از آن را مشاهده کرده‌ایم. بنابراین امکان استفاده از آب نه‌تنها به دلایل محیط‌زیستی توصیه نمی‌شود، بلکه به تنهایی بهره‌وری لازم را در این حوزه ندارد. در ادامه قصد داریم راهنمایی‌های اولیه را به شرکت‌های قطعه‌سازی ارائه دهیم و کمک کنیم با انتخاب سیال مناسب، علاوه‌بر کاهش هزینه خرید مواد اولیه و افزایش راندمان تولید خود، نسبت به حفظ محیط‌زیست نیز توجه بیشتری داشته باشند.

انتخاب سیال عملیات فلزکاری
انتخاب محصول با کیفیت مناسب، اولین گام برای بهبود عملکرد ماشین‌آلات عملیات فلزکاری به شمار می‌رود. ابتدا باید نسبت به استفاده از روغن‌های پایه و مواد افزودنی حساس باشیم که مشکلات ایمنی و بهداشتی نداشته باشند. در غیر این‌صورت، به غیر از مشکلات عملیاتی، مشکلات متعددی از قبیل آلودگی‌های تنفسی و صدمات پوستی برای کاربران این سیالات اتفاق خواهد افتاد. برای اطمینان از این مورد ضمن کسب اطلاع از تولیدکننده، لازم است به موارد مندرج در برگه مشخصات ایمنی محصول یا به‌اصطلاح MSDS آن توجه کنیم. اگر در این برگه اطلاعاتی درباره استفاده از موادی مانند polycyclic aromatic hydrocarbon( PAHs) ، para-tetra-butylbenzonic acid (PTBBA) و Cholorinated paraffin ، نیتریت، سدیم نیتریت، فنل‌ها، آلکانول آمین‌ها و فرمالدئیدها داده شده است، باید از مصرف آن خودداری کنید.
باید توجه داشت رشد و نمو مواد آلوده‌کننده نظیر قارچ‌ها و باکتری‌ها در این سیالات مشکلات عمومی به شمار می‌روند که دلایل گوناگونی دارد. باید توجه داشت از اضافه کردن زیاد مواد ضدباکتری و ضدقارچ به این سیالات به دلایل ایجاد حساسیت‌های پوستی و تنفسی برای کاربران جلوگیری کرد.
نکته بعدی، مقاومت در برابر حرارت و تبخیر است. کارکرد اصلی این سیالات در کاهش حرارت ایجادشده هنگام عملیات برشکاری است. اگر این مواد تحمل حرارت‌های تولیدی را نداشته باشند، عملا کاربرد مناسب و منطقی را نخواهند داشت. از این رو باید سیالاتی را انتخاب کنیم که دمای اشتعال آنها بالاتر باشد. البته درست است میزان آب موجود و دمای اشتعال ارتباط مستقیم دارند، اما وجود آب زیاد در این سیالات مشکلاتی را که در بند قبلی گفته شد، به‌همراه خواهد داشت. ضمن توجه به دمای اشتعال، لازم است نسبت‌به خصوصیت مقاومت در برابر تبخیر این سیالات نیز توجه کنیم. در صورت تبخیر زیاد، ضمن افزایش مصرف و بالارفتن هزینه‌ها، مشکلات غیرقابل بازگشت بهداشتی و ایمنی برای کاربران ایجاد خواهد شد.
سیالات تولیدشده ‌با استفاده از مواد نفتی، به‌دلیل ویژگی خود مقاومت کمتری در برابر آلودگی‌های میکروبی و زیستی دارند.

شرایط نگهداری
پس از مرحله انتخاب محصول، باید نسبت به رعایت شرایط بهره‌برداری مناسب اقدام شود. این محصولات باید در دمایی بین 5 تا 40درجه سانتی‌گراد و به‌دور از نور مستقیم خورشید و رطوبت زیاد محیطی؛ جابه‌جا و نگهداری شوند. عدم رعایت این موارد سبب افزایش امکان آلودگی‌ها و در نتیجه از رده خارج شدن محصولات مذکور زودتر از زمان مقرر شود.
البته نگهداری باید به صورت افقی باشد تا امکان ورود آلودگی‌های خارجی و رطوبت به درون بسته‌بندی‌ها به حداقل ممکن برسد. در صورت نگهداری طولانی‌مدت یعنی بیش‌از 3 ماه، حتما وجود نیتروزآمین‌ها به عنوان یک آلاینده خطرناک و سرطان‌زا بررسی شود.
از آنجاکه 90 تا95درصد این محصولات عمدتا از آب تشکیل شده‌اند، کیفیت آب استفاده‌شده بسیار مهم بوده و بر مسائل بهداشتی تاثیرگذار است، چراکه می‌تواند حاوی موادمعدنی نامحلول، موادطبیعی و میکروارگانیزم‌هایی باشد که مشکلات بهداشتی را ایجاد خواهند کرد. پس ضروری است ارزیابی‌های دقیقی درباره کیفیت آب انجام شود و تنها به پایداری امولسیون اکتفا نشود.
ویژگی آب پیشنهادی به شرح ذیل است:

پس از تهیه سیال جدید و قبل از مصرف آن، باید تمام آلودگی‌ها از قبیل صابون‌ها، باقیمانده رسوبات قبلی، مواد میکروبی و ... از مخزن و مسیر این سیال زدوده شود. یکی از شیوه‌ها، استفاده از 1-3درصد تمیزکننده مناسب در طی 24 ساعت کـــــــارکرد دستگاه است. بعد از این مرحله، باید مخزن و مسیر توسط امولسیون آب و یک‌درصـــــــد سیال جدید چندبار شست‌وشو داده شود.
نکته بسیار مهم دیگر در فرآیند استفاده از این سیالات، آماده‌سازی است، بنابراین‌ به‌رغم وجود راهنماهای مختلف، برای دستیابی به کیفیت مناسب، لازم است با همکاری تولیدکننده به آماده‌سازی محصول بپردازید.
باید توجه داشت تولید این سیال ظاهرا ساده به نظر می‌رسد اما بی‌توجهی به ظرایف و نکات فنی می‌تواند مشکلات عدیده‌ای را برای کاربران، ماشین‌آلات ایجاد کند. پس اگر تا کنون به این موارد توجه نداشتید، حتما نسبت به بازنگری دستورالعمل‌های خود اقدام کنید.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =