به گزارش «اخبار خودرو»،بارش باران و برف برای همگان زیبا و دل‌انگیز است؛ اما این جذابیت و زیبایی به‌خصوص برای شهروندان کلانشهرها بسیار زودگذر و حتی آزاردهنده است، چراکه موجب افزایش ترافیک، نبود وسایل نقلیه عمومی مناسب، آبگرفتگی معابر، خیس شدن و... می‌شود. بارش باران در پایتخت به‌خاطر تسکین آلودگی هوا و... بسیار ضروری است اما در این راستا می‌طلبد هم شهروندان و هم مسئولان شهری تمهیدات لازم را برای کنترل مشکلات بعد از آن داشته باشند تا موجبات نارضایتی شهروندان ایجاد نشود. ازجمله مشکلات موجود می‌توان به افزایش ترافیک، تصادفات، حوادث ترافیکی، اختلال در خطوط حمل‌ونقل عمومی و... اشاره داشت.
ترافیک سنگین در خیابان‌های پایتخت در سال‌های اخیر نیز برای تهران پرتکرار است؛ اما مسئولان مدیریت شهری و پلیس راهور این مشکل را گردن نمی‌گیرند و هر سال در ابتدای فصل اعلام می‌کنند در آمادگی کامل به‌سر می‌برند و شهروندان هنگام بارندگی باید لذت ببرند نه اینکه در ترافیک بمانند.
مدیریت پراشتباه
با گسترش شهرها، رشد شهرنشینی و افزایش مشکلات و معضلات ناشی‌از آن، همچنین اهمیت مدیریت یکپارچه و توسعه متوازن، همه‌جانبه و پایدار شهرها، بحث بهسازی زیرساخت‌های شهری بیش‌از پیش قوت می‌گیرد. در این راستا بهسازی شبکه معابر شهری به‌عنوان شریانی مهم و حیاتی دارای اهمیت ویژه‌ای است. تردیدی نیست که شهر مشکلات زیرساختی بسیاری دارد که از گذشته‌ها به‌جا مانده است اما هرسال هنگامی که باران مهمان شهرها می‌شود، آبگرفتگی معابر فرعی و اصلی نیز بروز می‌کند. بسیاری انگشت اتهام را به سمت شهرداری می‌گیرند و مقصر اصلی آبگرفتگی را این سازمان عمومی می‌دانند.
وقتی شاهد ریزش نزولات آسمانی هستیم با اینکه گفته می‌شود میزان آبگرفتگی و کمبود امکانات مناسب برای مهار آب‌های سطحی معابر به نسبت سال‌های گذشته به حداقل رسیده است ولی باز هم سطح خیابان‌ها هنگام بارندگی شدید شبیه دریاچه می‌شود به طوری که نظم شهر به‌هم می‌ریزد.
نبود مدیریت یکپارچه شهری و زیرساخت‌های شهری صحیح از مهم‌ترین عوامل بروز مشکلات فصلی و آبگرفتگی در معابر هستند. مشکل فقط به اینجا ختم نمی‌شود؛ حفاری‌هایی که هر روزه توسط برخی سازمان‌های دولتی مانند آب، برق، مخابرات، گاز و... انجام می‌شود نیز در ایجاد آبگرفتگی بی‌تاثیر نیست. به‌عنوان‌مثال می‌توان هنگام بارندگی در سطح شهر مشاهده کرد که آب جاری در سطح معابر به دلیل واقع نشدن دریچه‌های فاضلاب در شیب مناسب به اطراف هدایت می‌شوند و صرفا مقداری از آن وارد کانال‌های فاضلاب می‌شود، این در صورتی است که سطح دریچه‌های موجود در معابر با زباله مسدود نشده باشد. البته نمی‌توان انتظار داشت تمام شهر دارای کانال و نهرهای هدایت آب ناشی‌از بارندگی باشد به‌دلیل اینکه بخشی از آب‌های سطحی وارد شبکه فاضلاب می‌شود به‌ویژه در مناطقی که تمام آب‌های سطحی باید یا به کانال‌های زیرسطحی یا به شبکه فاضلاب متصل شوند. از طرفی شبکه دفع آب‌های سطحی و جوی‌های آب، ظرفیت مشخصی دارند و اگر بیش از ظرفیت آنها بارش اتفاق بیفتد آب از سطح بالا می‌آید البته مسلما نمی‌توان همه‌جا را کانال‌کشی کرد.
بارش‌ها و ترافیک
حال این سوال پیش می‌آید چرا زمان بارندگی ترافیک در خیابان‌ها گره می‌خورد؟ باید دلایل این ترافیک را بررسی کرد. البته برخی از این دلایل طبیعی هستند؛ مثلا در بارندگی خیابان لغزنده می‌شود به‌خصوص در شب دید راننده‌ها کاهش می‌یابد. اگر هوا سرد و بخار داخل خودرو باشد، راننده‌ها مجبورند آهسته‌تر حرکت کنند. طراحی و نقشه‌کشی غیرمهندسی خیابان‌ها ، به این مشکل دامن می‌زند. درنهایت هنگام بارش برف و باران طولانی شدن زمان رانندگی و احتیاط بیشتر برای جلوگیری از تصادفات، امری طبیعی است. مسئولان شهرداری در پاسخ به گلایه شهروندان می‌گویند ضعف‌هایی داریم اما برعهده ماست تا عیب‌ها را رفع کنیم. دستگاه‌های دیگر هم مسئولیت‌هایی در این زمینه دارند باید این مشکل را برای همیشه حل کنیم. کارشناسان پلیس راهور در مورد ترافیک و ازدحام بیش‌از حد می‌گویند هنگام بارندگی شهروندان تمایل بیشتری به استفاده از خودرو شخصی پیدا می‌کنند. به‌این‌دلیل که شبکه حمل‌ونقل عمومی چندان گسترده و کارآمد نیست. نه شبکه مترو جوابگوی خیل عظیم مردم است، نه شبکه اتوبوسرانی توان ویژه‌ای دارد و نه تاکسی‌ها پاسخگوی تعدد سفرهای درون‌شهری هستند. همین موضوعات باعث استفاده از خودرو شخصی می‌شود و حجم ترافیک را چند برابر می‌کند. باید علاوه‌بر بازطراحی معابر و گذرگاه‌های شهری، تامین ناوگان حمل‌ونقل عمومی نیز پیگیری شود. یکی از اعضای شورای شهر پیشین در این خصوص گفته بود بزرگراه‌های احداث‌شده، براساس خشکسالی ساخته شده‌اند و ترسالی برای آنان در نظر گرفته نشده است. توسعه شهری در پایتخت، همه‌جانبه نیست. نگاه مدیران به ساخت هرچه بیشتر اتوبان و عدم توجه به بارش‌های طولانی مشکلات امروز را ایجاد کرده و نارضایتی درپی داشته است.
کارشناسان شهری معتقدند تهران دو شبکه آب اصلی و فرعی دارد؛ شبکه آب‌های فرعی یعنی نهرها در اختیار مناطق هستند و شبکه اصلی در اختیار شهرداری مرکز و معاونت فنی و عمرانی است. در شریان‌های اصلی نیاز مداوم به زه‌کشی و سامانه‌های کنترلی است که در پروژه‌های شهری تعریف می‌شود اما به‌دلیل ضعف در اجرا عملیاتی نمی‌شوند. زمانی که بارندگی رخ می‌دهد، آب به جای جریان در شبکه متصل شهری، وارد خیابان‌ها و سایر معابر می‌شود. با این تفاصیل مدیران شهری نیز از وضعیت آشفته شهر تهران در روزهای بارانی و برفی مطلع هستند. باید منتظر ماند و دید چه زمانی قرار است برای حل این موضوع چاره‌ای بیندیشند تا با شروع فصل زمستان با مشکلات بیشتری مواجه نشویم.
