عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
برخی کارشناسان معتقدند شیوه مدیریت تردد شهروندان در سطح شهر تهران با دو اشکال بزرگ روبه‌رو است. اِشکال اول به شیوه مدیریت خودروهای شخصی مربوط می‌شود که همه سیاست‌های شهرداری در این سال‌ها، بر اجرای طرح ترافیک خلاصه شده است. اِشکال دوم که به مراتب دارای اهمیت بالاتری بوده، کمبود امکانات در ناوگان حمل‌ونقل عمومی است.
رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران در این باره می‌گوید: «طرح ترافیک فعلی به‌سال۱۳۵۹ (دولت موقت) مربوط است که در آن زمان به تصویب رسیده و تاکنون ادامه داشته است به‌طوری‌که از سال ۱۳۵۹ تا ۱۴۰۲ ما شاهد تغییرات زیادی در شهر تهران به‌جهت گستردگی شهر، افزایش جمعیت، افزایش خودروها و توسعه سیستم حمل‌ونقل بوده‌ایم و قاعدتا باید طرح ترافیک پایتخت پس از این سال‌ها، تغییر کند.»
تشکری‌هاشمی با بیان این که انتظار داریم شهرداری تهران طرح ترافیک جدید را در سال جاری به شورا ارائه دهد، بیان می‌کند یکی از آسیب‌های طرح ترافیک در تهران این بوده که ساکنان این محدوده به‌دلیل اجرای این طرح مجبور به کوچ کردن از محل زندگی خود شده‌اند و همین امر منجر به شب‌مردگی در این محدوده‌ها و مناطق شده است.
علاوه بر اینکه طرح ترافیک فعلی باعث می‌شود قیمت املاک و دارایی‌ها در محدوده طرح و خارج از طرح متفاوت باشد و آسیب‌های دیگری نیز در این بخش به وجود آمده است. از طرفی اجرای طرح ترافیک، سبب هجوم موتورسیکلت‌ها به محدوده طرح ترافیک شده که این امر علاوه‌بر ایجاد آلایندگی‌های محیطی، صوتی و بی‌نظمی و قانون‌گریزی، موجب می‌شود موتورسیکلت‌ها در محدوده طرح ترافیک وظیفه جابه‌جایی مسافر و حتی کالاهای حجیم را هم برعهده داشته باشند!
کارشناسان شهری معتقدند با یک نسخه قدیمی که البته درآمد سالانه نزدیک‌به ۱۰۰۰میلیاردتومانی هم برای شهرداری تهران دارد، نمی‌توان به حل مشکل آلودگی هوا و ترافیک در تهران چندان امیدوار بود. به‌نظر می‌رسد شهرداری تهران با همفکری کارشناسان مربوطه می‌تواند ایده‌های جدیدی را در این زمینه به‌کار بگیرد. فراموش نکنیم که اجرای طرح‌های تازه‌ای که منجر به کاهش ترافیک شود، به‌صورت مستقیم در سلامت روان شهروندان تهرانی موثر است.
محققان کُره‌ای در مطالعه‌ای بزرگ از ارتباط بین ماندن در ترافیک و به تبع آن طولانی‌شدن زمان تردد و بیماری‌های مرتبط با سلامت روان ازجمله افسردگی خبر می‌دهند. این مطالعه جدید که روی بیش از ۲۳ هزار نفر انجام شده است، نشان می‌دهد شهروندان کره‌جنوبی که روزانه بیش‌از یک‌ساعت در رفت‌وآمد هستند، ۱۶درصد بیشتر از کسانی که کمتر از ۳۰دقیقه رفت‌وآمد دارند، علائم افسردگی را تجربه می‌کنند.
کره‌جنوبی ظاهرا طولانی‌ترین زمان رفت‌وآمد را دارد و بالاترین نرخ افسردگی را در میان کشورهای عضو OECD به خود اختصاص داده است. حال شهروندان تهرانی امیدوارند نهادهای مسئول در زمینه تدوین طرح ترافیک جدید تهران برای اجرا در سال آینده (ازجمله شهرداری، شورای عالی ترافیک و شورای شهر تهران)، طرح جامعی را به تایید برسانند که بخشی از مشکلات ترافیکی و زیستی مردم تهران، به‌واسطه آن حل شود.
