این نوع از آلودگی ناشی از تردد وسایلنقلیه موتوری نظیر خودروهای سواری، اتوبوسها، کامیونها، موتورسیکلتها، قطارها و هواپیماها در حجم انبوه و چشمگیر است. درعین حال آلودگی صوتی یک چالش جهانی بهشمار میرود که سلامتی انسان و کیفیت زندگی وی را بهشدت تحتتاثیر قرار میدهد.
بر این اساس آلودگی صوتی وسایلنقلیه سنگین مانند کامیونها و اتوبوسها درمقایسه با خودروهای سواری بهدلیل وزن بیشتر و موتورهای بزرگتر، بیشتر است. البته متاسفانه برخی نیز بهاین آلودگی دامن میزنند و صرفا با هدف جلبتوجه هرچه بیشتر، روی خودروهایشان - مخصوصا خودروهای سواری - ادوات و وسایلی نظیر بوق، سراگزوز و بلندگوهایی را نصب میکنند که صدای ناهنجاری از آنها بهگوش میرسد. البته به این فهرست باید بلندگوهای غیر استاندارد نصبشده روی برخی خودروهای فروشندگان دورهگرد و برخی موتورسیکلتهای بدصدا را نیز اضافه کرد.
کارشناسان معتقدند برای کنترل آلودگی صوتی پلیس راهنماییورانندگی نقش پررنگ و برجستهای دارد و باید با آن دسته از مالکان خودرو و موتورسیکلت که وضعیت وسیلهنقلیه خود را بهشکل نامناسب و نامتعارفی تغییر دادهاند، برخورد کند.
صداهای ناهنجار
بر اساس ماده ۲۹ لایحه هوای پاک ایجاد هرگونه آلودگی صوتی توسط منابع ثابت و متحرک، ممنوع است و درمورد منابع ثابت، متخلف بهپرداخت جریمه نقدی از یک تا ۲ میلیونتومان محکوم میشود.
براساس قانون تمامی وسایلنقلیه از جمله خودروهای سواری، موتورسیکلت، کامیون، اتوبوس و مینیبوس درصورت تولید صدای نامتعارف جریمه و درصورت تداوم این امر توقیف خواهند شد. همچنین پلیس درصورت مشاهده وانتبارهایی که با نصب بلندگو اقدام بهفروش اقلام مختلف همچون میوه، سبزی و... میکنند، با آنها برخورد خواهد کرد.
درعین حال شهروندان میتوانند ضمن تماس با سامانه ۱۱۰، مشخصات خودرویی را که صدای نامتعارف تولید میکند در اختیار نیروهای پلیس قرار دهند تا با راننده و مالک آن برخورد قضایی صورت گیرد.
نظر پلیس
بهمنماه سال گذشته بود که سردار موسویپور، رئیسپلیس راهور تهران بزرگ در گفتوگو با رسانهها اعلام کرد پلیس با رانندگانی که نظم و انضباط ترافیکی را بر هم میزنند و موجب سلب آسایش عمومی شهروندان میشوند، بهطور جدی و بدون اغماض برخورد قانونی خواهد کرد و تاکنون، بیش از ۸ هزار دستگاه خودرو بهدلیل ایجاد صدای نامتعارف یا آلودگی صوتی طبق قانون جریمه شدهاند. آلودگی صوتی مصادیق متعددی دارد و بهشیوههای گوناگون باعث آزار شهروندان میشود و صدای بوق خودروها و وسایل صنعتی از بزرگترین دلایل آلودگی صوتی بهشمار میرود.
حد مجاز آلودگی صوتی در شهرهای ایران و در پهنههای مسکونی برای بازه ۷ صبح تا ۱۰ شب برابر با ۵۵ دسیبل و برای ۱۰ شب تا ۷ صبح برابر با ۴۵ دسیبل است. بنابراین درصورتی که آلودگی صوتی از حد متعارف بیشتر باشد، یک عمل مجرمانه بهشمار میرود و با آن برخورد خواهد شد.»
دراینجا میتوان گفت مسئولیت کاهش آلودگی صوتی نه تنها برعهده دولتها و صنایع، بلکه بر دوش هر یک از ماست. آلودگی صوتی یکی از مشکلات اساسی در زندگی شهری بهشمار میرود که میتواند بهطور جدی بر سلامت و کیفیت زندگی شهروندان تاثیر بگذارد. کاهش این نوع آلودگی نیز نیازمند همکاری و مشارکت تمام اقشار جامعه بوده و نهادهای دولتی و شهرداریها نیز در این امر سهم چشمگیر و غیر قابل انکاری دارند. درنهایت با استفاده از روشهای مختلف مانند مدیریت ترافیک، طراحی صحیح، فرهنگسازی و استفاده از فناوریهای نوین، میتوانیم شهری آرام و سالمتر بسازیم.
