بر اساس این رویکرد، این شرکت بهطور همزمان توسعه و تولید خودروهای بنزینی، گازسوز و هیبریدی را دنبال میکند؛ مسیری که علاوهبر تامین تقاضای بازار، میتواند بهکاهش مصرف سوخت، بهبود بهرهوری و ارتقای شاخصهای زیستمحیطی منجر شود.
درحال حاضر، بخشی از تولیدات سایپا به خودروهای دوگانهسوز اختصاص یافته است. سهند و ساینا در نسخههای دوگانهسوز عرضه میشوند و این موضوع سبب شده است مصرفکنندگان با گزینههایی اقتصادیتر و کمهزینهتر روبهرو باشند. خودروهای گازسوز سایپا با توجه به گستردگی شبکه توزیع CNG در کشور و هزینه سوخت پایینتر، میتوانند فشار هزینهای خانوادهها را بهطور قابل توجهی کاهش دهند. این خودروها علاوهبر صرفهجویی اقتصادی، از منظر کاهش آلایندگی نیز مزیت قابل توجهی دارند و میتوانند در بهبود وضعیت کیفیت هوا خصوصا در کلانشهرها موثر باشند.
در کنار خودروهای بنزینی و دوگانهسوز، سایپا تمرکز ویژهای را بر تولید محصولات هیبریدی قرار داده است؛ محصولاتی که در سالهای آینده سهم بیشتری از بازار را بهخود اختصاص خواهند داد.
«آریا هیبرید» یکی از نمونههای شاخص در این مسیر است که با هدف افزایش قابلیتهای فنی و کارکردهای متناسب با شرایط کشور طراحی شده است. این خودرو بهصورت پلاگین-هیبرید توسعه مییابد؛ یعنی امکان استفاده از موتور الکتریکی با قابلیت شارژ از طریق برق شهری در کنار موتور بنزینی را فراهم میکند. چنین ساختاری علاوهبر کاهش مصرف سوخت و آلایندگی، باعث افزایش برد حرکتی خودرو نیز میشود.
یکی از نکات مهم در طراحی آریا هیبرید، استفاده از پلتفرم جدید و ایمنی است که قابلیت تطبیق با استانداردهای بهروز را دارد. این ویژگی میتواند زمینه ورود سایپا به بازار فناوریهای نوین در صنعتخودرو را تقویت کند. تولید این خودرو همچنین میتواند گامی در جهت آمادهسازی بازار داخلی برای پذیرش گستردهتر خودروهای کممصرف و سازگار با محیطزیست باشد.
استراتژی تولید همزمان سه نوع خودرو موجب افزایش انعطافپذیری سایپا در برابر تغییرات بازار و شرایط انرژی کشور میشود. از یک سو پاسخگوی نیاز مصرفکنندگان به خودروهای اقتصادی و کممصرف است و از سوی دیگر مسیر ورود به نسل جدید خودروها را هموار میکند. این تنوع تولید، نهتنها به توسعه فناوریهای نوین در داخل کمک میکند، بلکه قدرت این صنعت را در رقابت با محصولات خارجی افزایش میدهد.
درمجموع، راهبرد تازه سایپا در حوزه تولید، ترکیبی از توسعه محصولات متنوع، کاهش وابستگی بهسوختهای پرمصرف و حرکت به سمت فناوریهای نو است؛ راهبردی که میتواند گامی مهم در ارتقای کیفیت ناوگان حملونقل کشور و دستیابی به استانداردهای جهانی باشد.
