اخبار خودرو - اوراکان دیفرانسیل عقب از همان فرمولی استفاده می‌کند که در نسخه «بالبونی» نیز به کار رفته است؛ دیفرانسیل جلو و سخت‌افزار مربوط به آن برداشته شده و در نتیجه، ۳۳ کیلوگرم از وزن کلی خودرو کاسته شده و خروجی کلی پیشرانه نیز با اندکی کاهش، از ۶۰۲ به ۵۷۲ اسب‌بخار (۵۸۰ps) رسیده است. همچنین پیک گشتاور نیز از ۵۶۰ به ۵۴۰ نیوتن‌متر کاهش یافته است. برای جبران کاهش وزن قسمت جلو، طراحی دماغه جلوی بدنه به منظور ایجاد نیروی داون‌فورس بیشتر تغییر کرده است. همچنین از فنرهای با صلبیت بالاتر برای هماهنگی با توزیع وزن جدید ۴۰/۶۰ بهره گرفته شده است. در یک مقایسه با اوراکان AWD، باید گفت که ۴۲ درصد از وزن از خودرو بر روی محور جلو است.

فارغ از یک جلوبندی جدید، در مورد اینکه یک بهینه‌سازی زیباشناسانه نسبت به ۶۱۰-۴ انجام گرفته یا خیر، با اطمینان کامل نمی‌توان سخن گفت. از دیگر نشانه‌های ظاهری متمایز و قابل‌ذکر در اوراکان LP 580-2 می‌‌توان به مواردی چون چرخ‌های ۱۹ اینچی در پوششی از تایرهای پیرلی P زیرو اشاره کرد که منحصراً‌ برای این مدل دیفرانسیل عقب توسعه داده‌ شده‌اند. این در حالی است که تنها چرخ‌های قابل‌استفاده در مدل چهار چرخ متحرک ۶۱۰-۴ از نوع ۲۰ اینچی هستند. بکس دو کلاچه ۷ سرعته اتوماتیک اوراکان، در این مدل نیز استفاده شده است؛ ولی در عین حال، لامبورگینی شاید به منظور حل مشکل علاقه‌مندان رانندگی اسپورت، کالیبراسیون جدیدی برای حالت‌های مختلف رانندگی اضافه کرده است. در این تنظیمات جدید، خشونت بیشتری از این مدل دیفرانسیل عقب دیده می‌شود.

دیدن یک اوراکان دیفرانسیل عقب با شرایط حضور در جاده در خط تولید لامبورگینی بسیار جالب‌توجه است. البته مدل مبتنی بر اوراکان، ۶۲۰-۲ سوپر تروفیو دیفرانسیل عقب نیز وجود دارد که البته یک خودروی مخصوص پیست بوده و در یک نسخه تولید شده است. با توجه به اینکه رانندگی با مدل چهار چرخ متحرک اوراکان، تجربه‌ای هم‌سطح با مک‌لارن ۶۵۰S (با دیفرانسیل عقب) و فراری ۴۸۸GTB در اختیار قرار می‌دهد، می‌توان تصور کرد که حذف چرخ‌های جلو از انتقال قدرت پیشرانه چقدر می‌تواند در ارتقای تجربه رانندگی با اوراکان تأثیرگذار باشد.