به گزارش «دنیای خودرو» هفته گذشته روغن پایه sn۵۰۰ در بورس به ازای هرلیتر بیش از ۱۰ هزار تومان معامله شد تا در نهایت پس از خرید عمده توسط برخی شرکتها بهقیمت هرلیتر ۱۰ هزار و ۴۰۰تومــــــان بهدست تولیدکنندگان بخشخصوصی روانکار درکشور برسد.
اتفاقی عجیب که هر ناظر خارجی را نیز میتواند شگفتزده کند؛ چراکه با این مبالغ میتوان بهجای روغنپایه گروه یک داخلی، از ترکمنستان روغنپایه گروه ۲ وارد و محصولی بهمراتب با کیفیتتر نیز تولید کرد.
بهگزارش روزنامه «دنیایخودرو» اگرچه تمام پالایشگاهداران ملزم بهفروش بخشی از تولید روغنپایه خود در بازار هستـــــــند، اما سهم اصلی بازار بهیکی از شرکتهای پالایشگاهــــــــی تعلق دارد که محصول sn۵۰۰ این شرکت بهدلیل عرضه محدود در بــــــــورس و قیمتگذاری پایه بالا، این روزها بهلیتری بالاتر از ۱۰هزار تومان نیــــــز رسیده است.
لوب کات مصرفی در پالایشگاهها دورریز ندارد
اگرچه بالا رفتن قیمت لوبکات تا حدودی هزینههای تولید روغنپایه در کشور را بالا برده است و از هر ۲ کیلوگرم لوبکات میتوان یککیلوگرم روغنپایه بهدست آورد، اما این تمام ماجرا نیست و پالایشگاهداران از۵۰ درصد باقیمانده، محصولاتی همچون اکستراکت (RPO) بهمیزان ۳۰ درصد و پارافین وکس بهمیزان ۲۰ درصد استحصال میکنند.
این بدان معنی است که لوبکات بههیچعنوان دورریز ندارد و پالایشگاههای روغنسازی محصول اکستراکت را بهقیمت لوبکات و پارافین را در بازار داخل یا بازارهای جهانی بهقیمتی بالاتر بهفروش میرسانند. اما اینکه چرا قیمت روغنپایه داخلی تا این حد برای خریداران داخلی گران تمام میشود، خود جای بحث دارد.
قیمت واقعی هر لیتر روغنپایه ایرانی ۵ هزار و ۳۰۰ تومان
برای محاسبه قیمت تمامشده روغنپایه در پالایشگاههای روغن فرمول سادهای وجود دارد. بهاین صورت که باید هزینه مواداولیه را با ضریب دو با سایر هزینههای مالی، هزینه کارکنان و سربار جمع بست و در انتها نیز سود ۱۷درصدی را بهآن اضافه کرد. حال اگر قیمت هرکیلوگرم لوبکات ۳هزار و ۹۷۰ تومان باشد و از هر یککیلو لوبکات ۵۰ درصد آن به روغنپایه تبدیل شود، باید بهازای هر یککیلوگرم روغنپایه ۳ هزار و ۹۷۵ تومان پرداخت کرد.
هزینه کارکنان، هزینههای سربار و سایر هزینهها نیز وقتی بههمراه سود ۱۷درصدی تولیدکننده بهمجموع این رقمها اضافه میشود، باید قیمت هرلیتر روغنپایه گروه یک SN در بورس ۵ هزار و ۳۰۰ تومان باشد؛ نه ۱۰هزار و ۴۰۰ تومان فعلی! درچنینشرایطی که ادامه فعالیت بیش از ۲۰۰ واحد تولیدکننده روانکار در بخشخصوصی بهدلیل گرانفروشی روغنپایه توسط عمدهتولیدکننده آن تقریبا غیرممکن شده است، جا دارد سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان و کارگروه تنظیم بازار درراستای حمایت از واحدهای صنفی که روزی بهآنها پروانه بهرهبرداری اعطا شده است، گام بردارند تا وضعیت شغلی بیش از ۱۲ هزار نفر نیروی کار فعال دراین شرکتها و کارخانهها با خطر مواجه نشود.