به گزارش «اخبار خودرو»،در شرایطی که سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان با وجود گذشت 7 ماه از سال هنوز برای افزایش رسمی قیمت روانکارهای خودرویی اقدامی نکرده است،‌ شرکت‌های بزرگ تولیدکننده روانکار زیان ناشی از تولید روغن‌های موتوری را از طریق افزایش قیمت محصولات صنعتی جبران می‌کنند.
به‌گزارش روزنامه «دنیای‌خودرو» شرکت نفت‌سپاهان به‌عنوان بزرگ‌ترین پالایشگاه روغن در کشور با حجم بالای تولید روغن‌پایه گروه یک،‌ تنها طی 10روز در نیمه نخست مهرماه قیمت محصولات صنعتی خود را بین 17 تا 90 درصد افزایش داده است. نفت‌ســپاهان که به‌تازگی قیمت 67 محصول صنعتی خود را به‌صورت رسمی اعلام کرده، دست به‌افــــزایش قیمت نیز زده است. 
کمترین افزایش قیمت در محصولات صنعتی و روغن‌های دنده  سپاهان مربوط به‌ثمین اسپیدی GL-1 است که در گرید 90 و با بسته‌بندی «چلیک پ» تنها 17 درصد افزایش یافته و در نقطه مقابل قیمت محصول ثمین اسپیدی ای‌پی با سطح کارایی GL-4 و گرید 140 به‌میزان 90 درصد افزایش یافته است. 
همین محصول با گرید 90 در رتبه دوم افزایش قیمت قرار دارد و 60 درصد نسبت به‌لیستی که نفت‌سپاهان در دوم مهرماه اعلام کرد، گران‌تر شده است. در این لیست قیمت که شرکت نفت‌سپاهان در سیزدهمین روز مهرماه بیرون داده است، گریس‌های کلسیم 3 نیز بسته به‌نوع بسته‌بندی از بشکه تا سطلی بین 54 تا 60 درصد گران‌تر شده‌اند. در بخش روغن‌های هیدرولیک نیز قیمت‌ها تقریبا30 درصد نسبت به‌لیستی که 10 روز قبل اعلام شده بود، افزایش داشته است. 
به‌گزارش خبرنگار روزنامه «دنیای‌خودرو» ‌در شرایطی که سازمان حمایت شرکت‌های تولیدکننده روانکار را با حربه قیمت‌گذاری تثبیتی مجبور به‌ثابت نگه داشتن قیمت روغن‌های موتوری دیزلی و بنزینی کرده است، ‌این شرکت‌ها نیز هزینه‌های ناشی از زیان تولید روغن‌های موتوری را از طریق افزایش قیمت‌های مکرر محصولات غیرموتوری جبران می‌کنند. 
لیست‌های قیمتی که به‌صورت ماهانه به‌دست عوامل فروش و مدیران خرید شرکت‌های صنعتی مختلف می‌رسد و سبب می‌شود هزینه‌های واحدهای تولیدی از محل تامین روانکارها به‌شدت افزایش یابد. 
با این اتفاق اگرچه مصرف‌کنندگان روانکارهای خودرویی و رانندگان بخش حمل‌ونقل سنگین به‌صورت مستقیم بالا رفتن هزینه‌ها را حس نمی‌کنند و همچنان با قیمت سال گذشته روغن خودرو را تعویض می‌کنند، ‌اما در نهایت با بالا رفتن هرماهه قیمت روانکارهای صنعتی،‌ هزینه‌های نگهداری از کارخانه‌های مختلف به‌تدریج بالا می‌رود و در نهایت کالاهای مختلف با قیمتی بیشتر به‌دست مصرف‌کنندگان می‌رسد. چراکه براساس قوانین موجود، این دسته از روانکارها مشمول قیمت‌گذاری توسط سازمان حمایت نمی‌شوند و شرکت‌های تولیدی می‌توانند بدون دریافت مجوز قیمت‌ها را بالا ببرند.