با وجود تمام تغییراتی که در پیشرانه و سیستم انتقال قدرت این خودروها نسبت بهخودروهای عادی اعمال شده، اما باید اعتراف کرد که قطعه کلاچ بخش جدانشدنی از این خودروها طی تاریخ بوده است. البته درحال حاضر کلاچ خودروهای فرمولاوان درست همانند خودروهای دندهدستی شهری عمل نمیکنند، بلکه آنها از ساختار هیدرولیک و برقی برای جدا شدن استفاده میکنند. بهعلاوه زمانی که کابین این خودروها درحالت غیرفعال قرار داشته باشد، قرار دادن خودرو در دنده یک روند متفاوتی دارد. در این زمان کلاچ روند متفاوتی را برای رها شدن از سوی راننده میگذراند.
به این معنی که راننده باید پدالی را که پشت فرمان تعبیه شده است، فشار دهد. اما بهطور کلی تعداد پدالهای پایی مجاز برای یک خودرو مسابقهای تنها دو عدد است که خودروسازان ترجیحا از آنها بهعنوان گاز و ترمز استفاده میکنند.
به گزارش «اخبار خودرو»، رانندگان خودروهای مسابقهای بهدلیل اینکه نیاز بهچسبندگی بیشتر برای شروع بهحرکت بدون نیاز بهکاهش توان موتور دارند، در بین گیربکس اصلی یک گیربکس میانی برای آنها تعبیه شده است که سبب میشود نیازی بهتغییر حالت گیربکس در ابتدای حرکت وجود نداشته باشد.
باوجود اینکه عبور کردن از یک دنده در این خودروها مجاز نیست، اما با توجه بهاینکه مدتهاست که دستهدنده اِچ شکل در این خودروها استفاده نمیشود، رانندهها سریعا دنده را تعویض میکنند تا بهدنده دلخواه خود برسند.
در زمان روشن کردن موتور نیز رانندهها از کلاچ استفاده میکنند. باتوجه بهاینکه هیچسیستم کنترل شروع بهحرکتی (لانچ کنترل) در این خودروها وجود ندارد، رانندهها مجبور هستند که این مهارت را بهصورت شخصی اجرا کنند.
رانندهها باید حداکثر توان قابل استفاده در ابتدای حرکت در هر پیست را متوجه بشوند و رانندهای که این نسبت را بهصورت دقیق محاسبه نکرده باشد، از سایر رانندهها در ابتدای مسابقه عقب میافتد.
رانندههای خودرو فرمولاوان هر دو کلاچ خودرو را کنترل میکنند؛ بهاین صورت که کلاچ اول را از طریق پدال پشت فرمان رها میکنند و پدال دوم نیز در قسمت سمت چپ گرداننده الکترونیکی فرمان قرار دارد و البته کلاچ دوم را تا انتها رها نمیکنند.
استفاده از کلاچ دوم بهسادگی کلاچ اول نیست و صرفا در مواقعی که فشار زیادی بهخودرو وارد میشود از آن استفاده میکنند. درواقع تنها در شرایط اضطراری از این کلاچ استفاده میشود و گفتنی است جنس هر دو کلاچ از مواد کامپوزیتی فیبر کربن است.