به گزارش «اخبار خودرو»،کارخانه‌هایی که به اذعان مدیرانشان با حداقل سود کار می‌کنند، تایرها در بازار ارزان‌تر از قیمت‌های مصوب به فروش می‌روند و داد عوامل فروش از انباشت برخی سایزها در انبارها برهواست.دروازه‌های صادراتی به‌روی تایرهای ایرانی همچنان بسته است و گویی مسئولان این صنعت قدرت چانه‌زنی و احقاق حقوق خود را از دولت ندارند تا به‌خواسته خود برسند و علاوه بر رونق تولید به ارزآوری برای کشور نیز کمک کنند. این شرایط کلی صنعت تایر ایران در چشم‌انداز پیش‌رو است. صنعتی استراتژیک که گویا گروهی در سایه، مدیریت بر بازار را به دست گرفته‌اند و در کنار بی‌برنامگی مدیران سعی در پیش بردن اهداف خود دارند.
ضعف انجمن صنفی صنعت تایر در احقاق حقوق صنعت و بازار
با توجه به رقابتی شدن بازار تایر، این روزها تمامی شرکت‌های تولیدکننده به‌نحوی به دنبال گنجاندن کالای خود در سبد خرید مشتری هستند. اما آنچه مهم است، ایجاد چندصدایی درصنعت تایر وعملکرد ضعیف انجمنی بوده که سال‌ها به‌عنوان نقطه عطف این صنعت به‌شمار می‌رفت و در بسیاری موارد موفق به احقاق حقوق تایرسازان شده بود.دآنچه مشخص است عملکرد ضعیف انجمن صنعت تایر ایران در طول یکی دو سال گذشته است. تا جایی‌که در این مدت شاهد کاهش تعرفه واردات تایر، از بین رفتن قواعد و قوانین وضع‌شده برای اخذ نمایندگی‌های برندهای خارجی با تصمیم وزارت صمت بودیم و شرایط به‌شکلی رقم خورد که هر شخص و شرکتی بدون داشتن سابقه فعالیت در این بازار در صف دریافت ارز دولتی قرار گرفت و تایر سنگین به کشور وارد کرد. این درحالی است که بزرگان صنعت به‌خوبی به خاطر دارند در دوران دفاع مقدس و در ایامی که به این تعداد شرکت تایرسازی در کشور وجود نداشت، اداره بازرگانی خود اقدام به واردات تایر و توزیع توسط عاملان معتبر می‌کرد. ازسوی‌دیگر ضعف انجمن صنفی در مذاکره با دولتی‌ها برای برداشتن سد ممنوعیت صادرات تایر به 26کشور هدف صادراتی موضوع کوچکی نیست که بتوان به‌راحتی از کنار آن گذشت. همین مشکل کار را تا جایی پیش برده است که بیش از یک میلیون حلقه تایر در انبار شرکت ها دپو شده و ریسک آتش‌سوزی نیز بالاست. این جدای از تایرهای دپوشده در انبار عاملان فروش بوده که با سرمایه‌های بازار تهیه و بدون مشتری تلنبار شده اند.
خودروهایی که تولید نمی‌شوند اما تایرشان در خط تولید است!
به‌راستی نبود برنامه‌ریزی مشخص و هماهنگی بین ارکان صنعت و بازار تایر را در تولید تایرهایی می‌توان دید که خودروهایشان از خط تولید خودروسازان خارج شده اما همچنان با همان تیراژ قبلی توسط تایرسازان تولید می‌شوند.
به‌عنوان‌مثال خودرو برلیانس دیگر تولید نمی‌شود اما دپوی بزرگی از تایر سایز 195/65R15 وجود دارد. همین موضوع را می‌توان در سایز تایرهای تندر 90نیز مشاهده کرد. به‌راستی کارشناسان فروش و بازاریابی شرکت‌های تایرسازی آماری از انباشت این سایز تایرها و حتی سایز سمندی در فروشگاه‌ها دارند؟ آیا مدیران شرکت‌های تایرسازی در قالب انجمن صنفی صنعت تایر اقدام به هم‌اندیشی با یکدیگر کرده‌اند تا با برنامه‌ریزی مشخص هر کارخانه نسبت به تامین بخشی از نیاز بازار اقدام کند؟ آنچه مشخص است بی‌برنامگی در تولید است و این توجیه که چون پرس‌ها و ماشین‌آلات سایزهای مذکور موجود است باید با تمام توان تولید کرد حتی اگر مجبور به فروش اجباری این سایزها به شبکه فروش باشیم.
آیا تخفیف‌های زیر فاکتور به صنعت تایر برمی‌گردد؟
آنچه اخبار حکایت می‌کنند تصمیم دوباره صنعت برای بالا بردن قیمت‌هاست. قیمت‌هایی که به‌نظر می‌رسد تا جایی بالا می‌روند که در آینده تولیدکنندگان برای فروش کالاهایشان باید به ارائه تخفیف به خریداران عمده روی آورند و حتی جوایزی را برای ترغیب شبکه فروش به خرید در نظر بگیرند. این نیز از ضعف انجمن صنفی است که گویا از یاد برده دوره کسب و کارهای حجره‌ای به پایان رسیده و باید برای ورود به فضای مجازی استراتژی داشت. آن‌هم در شرایطی که مردم حتی خریدهای سوپرمارکتی و لباس را نیز آنلاین خریداری می‌کنند.
آمار و ارقام قدیمی و کسل‌کننده
هنوز در مناظره‌های تلویزیونی باید شاهد این باشیم که میزان مصرف تایر کشور فلان تن است و تولیدکنندگان فلان تن تولید می‌کنند. پس باید باقیمانده را از طریق واردات تامین کرد. سال‌ها کلی‌گویی و اینکه هنوز مشخص نیست میزان مصرف برای سایزهای مختلف چه تعداد است و آیا برای تولید به اندازه و عدم‌دپو تایر در انبارها برنامه‌ریزی و کار تحقیقی شده است یا خیر؟
اما آنچه صنعت تایر باید پیش روی خود ترسیم کند، آینده مبهم بازار، و نرخ دلار و نفت در شش‌ماهه دوم سال است. در چنین شرایطی باید این صنعت که از نیروهای با تجربه‌ای نیز در بدنه خود بهره می برد، اقدام به راه‌اندازی اتاق‌های فکر کند تا بهترین روش برای عرضه و فروش کالا در بازار و نظارت بر عاملان فروش حاصل شود. با این کار می‌توان اعتماد دستگاه‌های نظارتی و وزارت صمت به این صنعت را احیا کرد و بازار تایر را به تولیدکنندگان داخلی بازگرداند. در غیر این‌صورت کشور و بازار منتظر صنعت نخواهند شد و در آینده صنعت تایر با واردات بی‌رویه محصولات خارجی باید شاهد خاموش شدن چراغ کارخانه‌هایش باشد.
