به گزارش «اخبار خودرو»،نیازهای وسایل نقلیه‌الکتریکی متفاوت با وسایل الکتریکی است. روانکارها در خودروهای الکتریکی باید دوباره فرموله شوند تا در تماس با اجزای الکتریکی کار کنند. از اولین خودرو الکتریکی در سال 1832 که توسط رابرت اندرسون تولید شد تا تویوتا پریوس به‌عنوان اولین خودرو هیبرید تولید انبوه جهان در سال 1997، وسایل‌نقلیه الکتریکی با پتانسیل بالایی وارد بازار جهان می‌شوند.
براساس پیش‌بینی‌ها تا سال 2025 وسایل نقلیه الکتریکی 10درصد فروش جهانی وسایل‌نقلیه مسافری را به خود اختصاص می‌دهند که این میزان تا سال 2030 به 28‌درصد و تا 2040 به 58 درصد می‌رسد. باتوجه به تمایل صنعت خودرو به استفاده از انرژی الکتریکی در حمل‌ونقل، باید روانکارها و گریس‌های جدید و خاص تولید شوند که با الزامات عملکردی اجزای الکتریکی و دنده‌ای خاص موتورهای الکتریکی نیز تطابق داشته باشند. روانکارهای مورداستفاده در وسایل‌نقلیه الکتریکی چند هدف مشترک دارند: به حداقل رساندن اصطکاک، افزایش دوام، بهبود بهره‌وری انرژی و تقویت جنبه‌های عملکردی.
با حضور جریان‌های الکتریکی و میدان‌های مغناطیسی، چالش‌های جدیدی برای روغن‌کاری موتورهای الکتریکی در محیط‌ خودروهای الکتریکی به‌وجود می‌آید. وسایل‌نقلیه رایج از یک موتور احتراق داخلی (ICE) با سوخت بنزین یا گازوئیل استفاده می‌کنند که باید برای کاهش اصطکاک بین سطوح به‌درستی روغن‌کاری شوند تا خودرو روان و کارآمد عمل کند. هنگامی که موتورهای معمولی به درستی روغن‌کاری می‌شوند، پیستون‌های متحرک راحت‌تر کار می‌کنند و خودرو می‌تواند هم از سوخت کمتر استفاده و هم در دمای پایین‌تر کار کند.
روانکارهای مورداستفاده در وسایل نقلیه موتوری به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: موادمعدنی و مصنوعی که هر دو گروه به‌راحتی تجزیه نمی‌شوند و از منابع تجدیدپذیر نیستند. رویکرد جهان در زمینه کاهش انتشار CO2 باعث شده است بازارهای جدید به سمت فناوری سبز و سازگار با محیط‌زیست مانند وسایل نقلیه الکتریکی (EV) پیش بروند.
البته EVها به روغن برای چرخ‌دنده‌ها و همچنین مایعات مخصوص موتور الکتریکی برای بهبود خنک‌سازی نیاز دارند. اما روانکارها در خودروهای الکتریکی باید دوباره فرموله شوند تا در تماس نزدیک با ماژول‌های الکتریکی، پلیمرهای جدید، سنسورها و مدارها کار کنند. ویژگی‌های گریس مورداستفاده در وسایل نقلیه الکتریکی عبارتند از: خصوصیات الکتریکی، ویژگی‌های حرارتی و جلوگیری از خوردگی مس.
خصوصیات الکتریکی مانند رسانایی الکتریکی و ولتاژ خرابی به عبور جریان از طریق یاتاقان‌های روغن‌کاری‌شده هنگام محافظت از سطوح تماس کمک می‌کند. موتورهای الکتریکی در معرض تجمع الکتریسیته ساکن و تخلیه/قوس الکتریکی از طریق یاتاقان قرار دارند که این موضوع می‌تواند باعث آسیب به قطعات غلتشی و فرسایش زودرس شود.
بنابراین روانکارهای مخصوص باید مقاومت الکتریکی مناسب روبه‌پایینی داشته باشند. مطالعات درباره این‌که کدام روانکار در عین تعامل مثبت با اجزای الکتریکی قادر به تامین نیازهای دیگر مانند مدیریت حرارتی و سازگاری مواد است، ادامه دارد.
مایعات یونی قادر به کاهش سایش و رسانایی هستند اما برای کاهش هزینه‌ها به بررسی بیشتری نیاز است. علاوه‌بر این، فسفولیپیدها و اسید استئاریک نیز به‌عنوان مواد افزودنی برای این منظور مورداستفاده قرار می‌گیرند.
در یک روش آزمایشی که برای سنجش آسیب تخلیه الکتریکی یا نبود آن استفاده می‌شود، یک جفت یاتاقان روی شافت سوار می‌شود و جریان از هر دو به صورت سری عبور می‌کند. با اندازه‌گیری جریان از طریق یاتاقان‌ها و ولتاژ روی یاتاقان‌ها می‌توان مقاومت آنها را تعیین کرد.
این آزمایش برای نشان دادن تفاوت هدایت ولتاژ از طریق یاتاقان، مقایسه گریس‌های غیررسانا و رساناست.
یک گریس غیررسانا ولتاژ عبوری را تا زمانی که خراب شود، افزایش می‌دهد، اما یک گریس رسانا با ایجاد مسیر برای برقراری جریان هنگام چرخش یاتاقان، از این اتفاق
جلوگیری می‌کند.