به گزارش «اخبار خودرو»،درحقیقت پیشرانه‌های توربوشارژ مناسب شرایط سوختی کشورمان نیست و پیشرانه‌های احتراق‌داخلی بنزینی درحقیقت به‌دو دسته تنفس‌طبیعی و توربوشارژ تقسیم می‌شوند و باتوجه به‌این‌که پیشرانه‌های احتراق‌داخلی توربوشارژ دارای قطعه پرخوران هستند، این قطعه مکانیکی که توربوشارژ نامیده می‌شود، خود یک سیستم جمع‌وجور است. به‌بیان دیگر توربوشارژ همچون یک کمپرسور یا یک دمنده قدرتمند هوا برای موتور عمل می‌کند. باتوجه به‌این‌که توربوشارژ از گازهای خروجی اگزوز نیرو می‌گیرد و حجم زیادی از هوا را به‌داخل سیلندر منتقل می‌کند، همواره این موتورها به‌اصطلاح تحت فشار هستند. زیرا دبی ورودی هوا به‌سیلندر درسطح بالایی است و نسبت تراکم این پیشرانه‌ها نسبت به‌پیشرانه‌های تنفس‌طبیعی در سطح پایین‌تری است. اما باتوجه به‌این‌که سیاست کمپانی‌های سازنده خودرو کاهش حجم موتور و افزایش توان به‌وسیله توربوشارژ است، در زمان نصب این قطعه روی یک پیشرانه کم‌حجم مانند موتور چهارسیلندر 1.6 لیتری، توان خروجی این پیشرانه حدود 160 اسب‌بخار است؛ بنابراین با حجم پایین توان بالایی دریافت می‌شود. اما این مساله منجر به‌خرابی بیشتر موتور می‌شود. از طرفی توربوشارژ نیز خود استهلاک موتور را افزایش می‌دهد؛ زیرا حجم ورودی به‌سیلندرها بیشتر می‌شود و باتوجه به‌کارکرد این سیستم، در دمای مشخصی شروع به‌کار کردن می‌کند و اگر فشار بیشتری به‌این قطعه وارد شود، سبب استهلاک و فرسودگی آن می‌شود. بنابراین یکی از دلایلی که پیشرانه‌های دارای سیستم پرخوران توربوشارژ از استهلاک بسیار بالایی برخوردارند، کارکرد توربوشارژ از دور مشخصی به‌بالا و ورود حجم زیادی از هوا به‌داخل سیلندر است. از طرفی این پیشرانه‌ها برای شرایط جوی گرم مناسب نیست و کیفیت پایین سوخت کشور در کنار شرایط جوی، دو عامل اصلی خرابی موتورهای توربوشارژ هستند. اما این نکته را فراموش نکنید که درصورت نگهداری صحیح از این خودرو توسط مالک آن، استهلاک و خرابی درسطح پایینی قرار خواهد گرفت.