به گزارش «اخبار خودرو»،در سال‌های اخیر شاهد تلاش روزافزون تسلا برای رسیدن به‌نرم‌افزار جدید خودران بوده‌ایم. در همین مدت مرسدس‌بنز نیز درحال توسعه سیستمی مشابه بوده، اما برای رفت‌وآمد این سیستم در معابر عمومی همچون همتای آمریکایی‌اش عجول نبوده است. این‌طور که پیداست رقبای آلمانی تسلا که پیشتازان توسعه و ساخت سیستم‌های یاری‌رسان راننده هستند، رویکردی گام به‌گام و آهسته را برای عرضه این فناوری جدید در پیش گرفته‌اند و برای اعتبارسنجی آن بیشتر به‌مهندسان خود متکی هستند تا نظر عمومی جامعه.

یک نگرش آلمانی
هر دو رویکرد که یکی محافظه‌کارانه و دیگری افراطی است، برای ارائه رانندگی خودران در جاده‌های عمومی مورد استفاده قرار گرفته‌اند؛ چیزی که می‌تواند به‌طور قابل ملاحظه‌ای به‌کاهش تصادفات منجر شود؛ زیرا درمقایسه با انسان‌ها کامپیوترها واکنش‌های سریع‌تری را در موقعیت‌های خطرناک از خود نشان می‌دهند. سیستم‌های یاری‌رسان می‌توانند درشرایط خاص و محدود خصوصا در بزرگراه‌ها بر فرمان‌گیری، ترمز و شتاب‌گیری خودرو نظارت داشته باشند.
خودروسازان همواره از تکیه کردن بر فناوری خود برای مسیریابی و راندن خودکار خودروهای خود در معابر شهری خودداری کرده‌اند. اما تسلا با رونمایی نرم‌افزار FSD خود که اجازه می‌دهد خودروهایش واکنش‌های خود را در داخل ترافیک شهری مورد ارزیابی قرار دهند، این سنت را شکست.
البته تسلا این هشدار را نیز داده که ممکن است خودروهایش در بدترین زمان ممکن، بدترین کار ممکن را انجام دهند! این درحالی است که مرسدس اجازه نمی‌دهد مردم کوچه و خیابان سیستم‌های در حال آزمایش‌اش را تست کنند. مهندسان این شرکت باید آزمایش‌های مربوط به‌اعتبار و درستی را روی این سیستم انجام دهند تا بتواند به‌مرحله راندن آزمایشی برسد.

احتیاط؛ شرط اصلی
آلمانی‌های محتاط به‌جای آن‌که مثل ایلان ماسک بلندپرواز مشتریان خود را مجبور به‌اعتماد به‌پردازشگرهای خود کنند، می‌خواهند خودروهایشان توسط مهندسان‌ مورد تایید قرار بگیرد تا همواره برای مالکان پیش‌بینی‌پذیر باشند.
سخنگوی مرسدس در حاشیه نشستی که در شهر ایمندیگن آلمان برگزار می‌شد، در گفت‌وگو با «رویترز» گفت: «ما کاری با اطمینان کورکورانه نداریم. چیزی که ما می‌خواهیم اطمینان آگاهانه است. مشتری دقیقا باید بداند که خودرویش چه‌کاری را می‌تواند انجام دهد و از پس چه‌کاری بر نمی‌آید.» به‌همین خاطر است که این خودروساز اهل اشتوت‌گارت که در تملک دایملر قرار دارد، درحالی که به‌دنبال موافقت‌های قانونی برای استفاده از سیستم راندن پایلوت خود است که سطح سوم خودران را ارائه می‌دهد، بر تجربیات چنددهه‌ای‌ خود درمورد توسعه سیستم‌های یاری‌رسان تاکید دارد.
سطح سوم خودران به‌این معناست که راننده به‌لحاظ قانونی مجاز است چشم‌های خود را از فرمان بردارد و کمپانی سازنده خودرو (در اینجا دایملر) مسئول اتفاقات احتمالی است که هنگام راندن خودکار ممکن است رخ دهد. این درحالی است که سیستم جدید تسلا مشتریان را مسئول هرگونه سانحه احتمالی می‌داند.

سابقه مرسدس در ساخت سیستم‌های یاری‌رسان
مرسدس در سال 2009 شروع به‌استفاده از سیستم‌های یاری‌رسان مبتنی بر دوربین کرد که شامل سیستم تشخیص دوربین راهنمایی‌ورانندگی و یاری‌رسان حفظ مسیر می‌شد. در سال 2013 دوربین‌های استریو را به‌کار گرفت که دارای عمق دید بودند و درصورت تشخیص عابر پیاده ترمز را فورا فعال می‌کردند.
به‌گفته مهندسان ارشد مرسدس‌بنز، در یک پروژه مشترک میان مرسدس و تسلا برای تولید تسلا مدل S و مرسدس برقی کلاس B بود که ایلان ماسک متوجه سیستم‌های یارسان مبتنی بر دوربین و رادار شد.
مرسدس قصد دارد سال آینده سیستم درایو پایلوت خود را رونمایی کند و آن را به‌عنوان شکل تکامل‌یافته سیستم دیسترونیک معرفی می‌کند که درسال 2013 به‌بازار فرستاده بود و می‌توانست با استفاده از دوربین‌ها و رادار ماشین را در مسیر نگه‌ دارد و فاصله را با خودرو جلویی حفظ کند.
داریو پایلوت دارای حس‌گر جدیدی به‌نام لیدار است. این سیستم از مجموع داده‌های گردآوری‌شده توسط رادار، سنسورهای فراصوتی و مسیریابی با کیفیت بالا، رادارها و دوربین‌ها استفاده می‌کند. مایکل دکر، مدیر واحد خودران مرسدس‌بنز درباره این سیستم گفته: «این سیستم یک تحول اساسی از دیسترونیک به‌شمار می‌رود و تکاملی راهبردی است. برای ما این قدم منطقی بعدی است که درعین حال آن را کار عجیب و خارق‌العاده‌ای هم نمی‌دانیم.»