عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
برقی کردن خودروها روند رو به رشدی گرفته و چینی‌های حاضر در ایران یا اقدام به رونمایی از خودروهای پلاگین-هیبرید می‌کنند یا به سمت تولید خودروهای تمام‌برقی پیش می‌روند. خودروهایی گران که مشخص است برای چه گروهی از جامعه هدف‌گذاری شده‌اند و بی‌تردید نمی‌توانند در تیراژ بالا گره‌ای از مشکلات آلودگی هوای کلانشهرها وکاهش مصرف سوخت‌های فسیلی بازکنند.
البته نباید از رد پای سیاه کربن در تولید برق در ایران نیز غافل شد. درواقع برقی‌سازی خودروها با استفاده از برق تولیدشده از سوخت‌های فسیلی دور باطلی است که نه مصرف سوخت‌های فسیلی را کاهش می‌دهد و نه از آلودگی هوای کلانشهرها می‌کاهد. با این‌حال بدنیست مسئولان تصمیم‌گیر در حوزه صنعت خودرو مسیر حرکت به‌سوی ایجاد ناوگان پاک در کشور را به‌طور دقیق ترسیم کنند تا اگر روزی برق کشور با شیوه‌های پاک تولید شد، بیشترین بهره به محیط‌زیست، منابع سوخت‌های فسیلی کشور و سلامت مردم برسد.
براساس اعلام سازمان کنترل کیفیت هوای تهران منشأ تولید ۷۰درصد از ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵میکرون موجود در هوای تهران توسط وسایل نقلیه‌موتوری تولید می‌شود. از این میزان بیشترین سهم به اتوبوس‌های درون‌شهری می‌رسد که ۳۰درصد از سهم آلایندگی را به خود اختصاص داده‌اند و بعد از آن کامیون‌ها و کامیونت‌ها با ۲۳درصد در رتبه دوم قرار دارند. جایگاه سوم اما در اختیار موتورسیکلت‌هایی است که اغلب به سن بازنشستگی رسیده‌اند و فرسوده‌هایشان نیز در اختیار اقشار کم‌درآمدی است که از آنها به‌عنوان وسیله‌نقیله کار استفاده کرده و کسب درآمد می‌کنند.
اما خودروهای سواری که دولت تمرکز خود را بر برقی‌سازی آنها گذاشته است، سهم ۱.۴درصدی دارند و تاکسی‌ها هم فقط یک‌درصد ذرات آلاینده وارد هوای تهران می‌کنند؛ سهم مینی‌بوس‌ها نیز تنها ۴درصد است.
در این بین بهتر است خودروسازان و مسئولان دولتی به جای رونمایی‌های نمادین و ایجاد ایستگاه‌های شارژ در سطح شهر تهران، به فکر برقی‌سازی اتوبوس‌های درون‌شهری باشند تا بار بزرگی از دوش هوای تهران برداشته شود.
از سوی دیگر موتورسیکلت‌ها به‌ویژه در ناوگان پیک موتوری و مجموعه‌هایی مانند اسنپ‌فود و ... می‌توانند با حمایت دولت و شهرداری‌ها برقی شوند و به‌دلیل دایره تردد محدودشان در شهرها به‌راحتی از ایستگاه‌های شارژ بهره بگیرند.
اگر دغدغه مسئولان برقی کردن ناوگان است بهترین راهکار شروع از اتوبوس‌های درون‌شهری و موتورسیکلت‌هایی است که تولیدکنندگان‌آنها سال‌ها قبل پا به این عرصه گذاشتند اما به‌دلیل عدم حمایت دولت از تولیدکنندگان موتورسیکلت‌های برقی پا پس کشیدند.
با این دو اقدام هم می‌توان نقاط ضعف برقی‌سازی ناوگان را پیدا کرد و آرام آرام به سمت خودروهای سواری پیش رفت و هم هزینه زیادی برای آینده‌ای که تصویر روشنی برایش متصور نیست، نتراشید.
