چینی‌ها سیاست روشنی درخصوص رقبای خود در سراسر جهان دارند، آنها با ورود خود به صنعت خودرو اکثریت رقبای خود را به ورشکستگی کشانند تا خودروهای خود را جایگزین کنند.
به‌رغم تلاش‌های صورت‌گرفته در بستر قطعه‌سازی در صنعت خودرو بیش از ۱۲۰۰ بنگاه قطعه‌سازی، در یک رقابت غیر هم‌تراز قرار گرفته است و درنتیجه این اقدام چینی‌ها باید انتظار داشت این صنعت نابود شود.
نسبت‌به آینده صنعت خودرو نگرانی‌هایی وجود دارد متاسفانه وضعیت خودروسازی ایران فاجعه‌بار است، برای اینکه فعالان صنعت خودرو بتواند در یک رقابت سالم در عرصه بین‌المللی حضور داشته باشند ابتدا باید این صنعت به افراد دارای اهلیت و دلسوز سپرده شود.
امروز عقلانیت در حکمرانی صنعت خودرو کمرنگ شده است و بهره‌گیری از تجربه بخش‌خصوصی نیز نادیده گرفته می‌شود ضمن اینکه متولیان گوش خود را نسبت‌به اظهارنظرهای متخصصان و صاحبان تجربه بسته‌اند اما درعین‌حال انتظار دارند همه‌چیز در مسیر درست پیش برود.
ما با مشکل دیگری نیز در صنعت خودرو روبه‌رو هستیم چراکه سهام زیان‌ده فعلی را نمی‌توان فروخت، حال آنکه بخش زیادی از مردم این سهام را در اختیار دارند، هرچند معتقدم برای پرداختن به این موضوع زود و بهتر است نخست تکلیف مدیریت این دو بنگاه را مشخص کنیم تا هرچه زودتر از وضعیت زیان‌ده خارج شوند و بعد به فکر فروش سهام تودلی در شرایطی افتاد که همه چیز در مدار درست قرار گرفته است.
وقتی قیمت آب، برق، گاز و مالیات چندبرابر شده است اما در مقابل به خودروساز اعلام می‌شود که باید به قیمت گذشته محصول نهایی خود را بفروشد درواقع در بهترین شکل باید بگوییم در تولید دچار مشکل هستیم و به شخصه معتقدم دست‌های پنهانی در کار است تا خودروسازی ایران ورشکست شود.
ما تنها یک راه برای نجات بنگاه‌های اقتصادی خود از جمله ایران خودرو و سایپا داریم آن هم این است که متوجه شویم امروز دیگر خصوصی‌سازی یک انتخاب نیست بلکه یک ضرورت پیش‌روی اقتصاد ایران است، بنابراین یا جامعه طعم ورشکستگی و بیکاری بیشتر را خواهد چشید یا درنهایت می‌پذیرد و اجازه می‌دهد که بخش خصوصی به صورت جدی و واقعی وارد عمل شود.
