کاهش درآمد سرانه ایرانی ها در سالهای اخیر و ارائه نشدن هیچگونه یارانه به مصرفکنندگان موجب شده است بسیاری از متقاضیان از بازار خودرو خارج شوند. قیمت بنزین ارزان و برق گران به علاوه تقبل کردن هزینههای سنگین خرید، تعمیر و نگهداری خودروهای برقی برای مصرفکننده ایرانی در شرایط فعلی هیچگونه توجیهی ندارد.
در شرایطی که میزان سرمایهگذاریهای اعلام شده در حوزه تحقیق و توسعه و تولید در حوزه خودروهای برقی از سوی شرکتهای بزرگ از عدد ۱۲۰۰ میلیارد دلار فراتر رفته ما در صنعت خودرو ایران سالانه چند میلیارد دلار به زیان انباشته صنعت خودرو اضافه میکنیم و سالهاست نرخ تشکیل سرمایه ثابت در کشور منفی یا نزدیک به صفر بوده است.
در این شرایط که فعالان صنعت خودرو نمیدانند چگونه میشود سیاستمداران را راضی کرد که دست از الگوی توزیع رانت بردارند، قطعا با این دست فرمان حرف زدن از توسعه و آینده بیهوده است.
سطح تکنولوژی در صنعت خودرو برقی در جهان بسیار بالاست پس نمیتوانیم در سطح اول رقابت در حوزه خودروهای برقی بازیگر اصلی باشیم. اما به دلیل زیرساختهای صنعت خودرو در ایران میتوانیم پایگاه قدرتمند منطقهای در تولید باشیم. با توجه به اشتراکات خودرو برقی و خودروهای احتراقی زیرساختهای ما در ایران مزیت و نقطه قوت ماست.
ما به دنبال مسیری هستیم که برنامه بعدی قطعهسازان مشخص شود. باید به دنبال نقشهراه درستی باید بود.
با همکاری بیشتر بین نهادهای پژوهشی و کارشناسی که بازوی سیاستگزاران و مسئولان اجرایی کشور هستند، میتوان زمینه را برای ایجاد اسناد بالادستی در حوزه خودرو برقی فراهم کرد. باید در این حوزه به اجماع برسیم و اسناد بالادستی قابلاتکایی ایجاد شود که برای بلندمدت بخشهای اقتصادی بتوانند براساس آن برنامهریزی کنند.