فورد قبلا اعلام کرده بود قیمت این خودرو حدود ۳۲۵ هزار دلار خواهد بود و اسناد جدید این ادعا را تایید می‌کند. به‌تازگی تصویر برچسب روی شیشه یک نمونه GTD منتشر شده که اطلاعات جالبی مثل مصرف سوخت ۱۲ مایل برای هر گالن که معادل ۲۳ لیتر در هر صد کیلومتر در شهر و ۱۹.۶ لیتر در جاده است را نشان می‌دهد.
دلیل چنین اعداد بالایی نیروگاه ۵.۲ لیتری V۸ سوپرشارژ پردتور است که ۸۱۵ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. به‌لطف این موتور، GTD در کمتر از ۳ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و می‌تواند یک دور پیست نوربرگ‌رینگ را در ۶ دقیقه و ۵۲ ثانیه طی کند.
براساس اطلاعات این برچسب، طی ۵ سال مالکیت این خودرو، ۱۲ هزار و ۵۰۰ دلار هزینه بیشتری برای خرید سوخت نسبت به‌میانگین پرداخت می‌شود و به‌طور کلی هزینه سوخت این خودرو به‌صورت سالانه برابر با ۴ هزار و ۴۰۰ دلار خواهد بود.
به این ترتیب موسسه «EPA» به این خودرو امتیاز یک از ۱۰ را به‌بهینگی مصرف سوخت داده؛ اما از لحاظ آلایندگی رتبه ۴ از ۱۰ را برخوردار است. در این برچسب قیمت پایه ۹ هم ۳۱۸ هزار و ۷۶۰ دلار ذکر شده که با ۱۵ هزار و ۲۰۰ دلار آپشن و هزینه‌های دیگر همراه است.
این آپشن‌ها شامل سقف فیبرکربنی به قیمت ۱۰ هزار دلار، کالیپرهای ترمز قرمز به‌قیمت یک‌هزار و ۵۰۰ دلار و مالیات ۳ هزار و ۷۰۰ دلاری مصرف سوخت بالاست. هزینه حمل و تحویل نیز ۵ هزار و ۵۰۰ دلار است. دلیل دقیق هزینه حمل بیشتر GTD نسبت به‌هزینه معمول ۲ هزار دلاری خودروهای فورد مشخص نیست؛ اما احتمالا به‌دلیل استفاده از حمل‌ونقل پوشیده و تجهیزات تخصصی برای انتقال این خودرو بدون هیچ‌گونه خراش یا آسیبی است.
مجموع این هزینه‌ها، قیمت نهایی ۳۴۰ هزار دلار را به‌دست می‌دهد که دو برابر قیمت پایه ۱۷۸ هزار دلاری کوروت ZR۱ است. این خودرو خاص‌ترین موستانگ خیابانی است که تاکنون از کارخانه فورد خارج شده و با قابلیت شخصی‌سازی بالا، قدرت بی‌نظیر، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ دارد. با این حال، گزینه‌های جایگزین کم نیستند. پورشه ۹۱۱ GT۳ RS و کوروت ZR۱، پرفورمنسی فوق‌العاده را با قیمت‌های مشابه ارائه می‌دهند. به‌هر حال، موستانگ GTD آمده تا جایگاه خود را در میان بزرگان تثبیت کند.
در آمریکا، برچسبی که روی شیشه خودروهای صفرکیلومتر نصب می‌شود به نام «Window Sticker» یا «Monroney Label» شناخته می‌شود. این برچسب اطلاعات بسیار دقیقی درباره خودرو ارائه می‌دهد و طبق قانون فدرال برای همه خودروهای جدید الزامی است. این برچسب‌ها نه‌تنها برای خریداران شفافیت ایجاد می‌کنند، بلکه ابزار مهمی برای مقایسه خودروها از نظر قیمت، مصرف و امکانات هستند.
هزینه حمل بالاتر از حد معمول احتمالا به‌دلیل ارسال خودرو در حالت بسته (enclosed transport) با تجهیزات تخصصی است تا از هرگونه آسیب فیزیکی جلوگیری شود.
این اطلاعات نشان می‌دهد که برچسب شیشه‌ای خودروها در آمریکا نه‌تنها قیمت، بلکه عملکرد، مالیات، هزینه مصرف و ویژگی‌های فنی را هم برای خریدار شفاف‌سازی می‌کند. برای محاسبه مصرف سوخت، خودرو روی دستگاهی به نام دینامومتر قرار می‌گیرد که شبیه‌سازی رانندگی در دنیای واقعی را انجام می‌دهد.
فن خنک‌کننده در جلو خودرو قرار می‌گیرد تا جریان هوا به رادیاتور برسد و شرایط واقعی‌تر شود. شتاب، ترمز، سرعت و زمان با دقت بالا ثبت می‌شوند. برای هر تست، میزان سوخت مصرفی اندازه‌گیری شده و به‌صورت مایل بر گالن (MPG) یا لیتر در ۱۰۰ کیلومتر محاسبه می‌شود.
در تست US۰۶، خودرو باید در مدت کوتاهی به‌سرعت بالا برسد و چندین بار شتاب‌گیری شدید انجام دهد. این تست برای خودروهای اسپرت مثل موستانگ GTD بسیار چالش‌برانگیز است و معمولا باعث ثبت مصرف سوخت بالاتر می‌شود.
برای محاسبه مصرف سوخت خام در هر تست، میزان سوخت مصرف‌شده اندازه‌گیری شده و به‌صورت مایل بر گالن (MPG) یا لیتر در ۱۰۰ کیلومتر محاسبه می‌شود. در نهایت اعمال ضرایب اصلاحی (Adjustment Factors) از سال ۲۰۰۸ انجام می‌شود. EPA ضرایبی را برای نزدیک‌تر کردن نتایج آزمایشگاهی به‌واقعیت رانندگی روزمره اعمال می‌کند. این ضرایب بر اساس داده‌های واقعی از خودروهای مدل‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ تنظیم شده‌اند.
این برچسب شامل مصرف سوخت به‌صورت گالن در هر ۱۰۰ مایل است که برای برخی مصرف‌کنندگان بیشتر قابل درک است. برآورد هزینه سالانه سوخت نیز بر اساس ۱۵,۰۰۰ مایل رانندگی در سال و قیمت میانگین سوخت محاسبه می‌شود. همچنین برای خودروهایی همچون نمونه مورد بحث نشان مالیات بر مصرف سوخت بالا هم اعلام می‌شود.
