بدهی‌های سنگین و زیان انباشته دو خودروساز بزرگ چه اثراتی روی اقتصاد کلان کشور دارد؟
زیان انباشته دو خودروساز بزرگ به‌حدود ۳۱۰ هزار میلیاردتومان رسید. این بدهی ناشی از سیاست‌های نادرست قیمت‌گذاری و ورود نقدینگی به بازار سوداگری است. به‌جای این‌که این منابع وارد بازار سرمایه شوند، به‌سمت سوداگری رفتند و تورم ایجاد کردند. این مقدار زیان معادل ۳ میلیارددلار بودجه است که با چنین سرمایه‌ای می‌توانستیم واحدهای مشابه و البته به‌روزتر از ایران‌خودرو و سایپا ایجاد کنیم که ظرفیت تولید آن‌ها بیشتر از دو خودروساز فعلی باشد.
با ورود تعداد زیادی کارخانه مونتاژ و شرکت‌های جدید، فضای رقابتی چگونه روی عملکرد دو خودروساز بزرگ تاثیر می‌گذارد؟
امروز تعداد کارخانه‌های مونتاژ به ۳۰ تا ۴۰ واحد صنعتی رسیده است و برخی از آن‌ها ظرفیت تولید قابل توجهی دارند و می‌توانند به‌عنوان رقیب جدی مطرح شوند. فضای رقابتی اگر درست مدیریت شود، خودروسازان بزرگ را وادار می‌کند محصولات مناسب تولید و قیمت‌گذاری منطقی داشته باشند. اما دخالت مداوم دولت و تصمیمات ناپایدار، این رقابت را تخریب می‌کند.
به‌تازگی خبرهایی مبنی بر تزریق نقدینگی دولت به سایپا و ایران‌خودرو مطرح شده است؛ به نظر شما این حمایت‌ها چقدر می‌تواند موثر باشد؟
آن‌چه دولت قصد دارد انجام دهد، تنها می‌تواند یک اقدام کوتاه‌مدت باشد. برای این‌که خودروسازان به مسیر درست بازگردند، لازم است استقلال عملی داشته باشند و خودشان مدیریت مشکلات‌شان را برعهده بگیرند. حمایت‌های مداوم مالی از طرف دولت، بدون هدایت صحیح، به‌سمت بازار سوداگری می‌رود و تاثیری روی تولید واقعی ندارد.
به نظر شما متولیان باید برای برون‌رفت از مشکلات فعلی صنعت‌خودرو چه اقدامی انجام دهند؟
دولت باید از دخالت‌های مستقیم دست بکشد و خودروسازان را بر اساس برنامه‌های مشخص و قابل پایش رها کند. تجربه نشان داده که وقتی خودروسازان زمین می‌خورند، دوباره بر می‌خیزند و تجربه کسب می‌کنند. این مسیر بهتر از مدیریت دولتی مطلق و ناکارآمد است.
