از همین رو عادل دمشقی، مدیرعامل شرکت خدمات شارژ مپنا (شارینت) به بیان نظرات خود دراین‌باره پرداخت
در پروژه جدید هیبریدی که گروه صنعتی ایران‌خودرو دنبال می‌کند، چقدر صرفه‌جویی در مصرف سوخت حاصل می‌شود؟
بر اساس اطلاعاتی که دارم و تا حدی هم در یکی از بخش‌های فنی این پروژه مشارکت داریم، باتری مورد استفاده حدود ۸ کیلووات-ساعت ظرفیت دارد. به این ترتیب، خودرو در هر ۱۰۰ کیلومتر احتمالا بین ۴.۵ تا ۶ لیتر مصرف سوخت خواهد داشت. این تفاوت به‌کیفیت قطعات و نوع موتور بنزینی بستگی دارد؛ اما در هر حال بهتر از ۴.۵ لیتر نخواهد شد. بنابراین، کاهش مصرف سوخت نسبت به خودروهای معمولی ملموس است، ولی این صرفه‌جویی به هیچ‌وجه توجیهی برای توقف در مسیر برقی‌سازی نیست.
به نظر شما سرمایه‌گذاری در هیبریدی‌ها نمی‌تواند ما را به فناوری برقی نزدیک کند؟
دقیقا، دنیا امروز در مرحله‌ای است که ما شاید ۱۵ تا ۲۰ سال از آن عقب‌تر هستیم. خودروسازان جهانی، چه در اروپا و چه در شرق آسیا، از هیبرید عبور کردند. مسیر فعلی ما شبیه حرکتی است که آن‌ها سال‌ها پیش تجربه کردند. ما باید از خودروهای برقی به عنوان سکویی برای توسعه پلت‌فرم، دانش فنی، قطعات و زیرساخت‌های جدید استفاده کنیم. اما انتخاب هیبرید به‌ویژه از نوع غیرپلاگین، ما را به عقب بر می‌گرداند. حتی در معماری فنی، این نوع هیبرید بر اساس طراحی‌های قدیمی است و نه تنها از نظر مهندسی پیشرفتی ندارد، بلکه در آینده برای تامین قطعات نیز وابستگی شدیدی ایجاد می‌کند.
در وضعیت فعلی کشور، حرکت به سمت خودروهای هیبریدی بهتر است یا خودروهای تمام‌برقی؟
برای پاسخ دقیق باید ابتدا انواع هیبرید را بشناسیم؛ خودروهای هیبریدی در چند دسته قرار می‌گیرند. در حال حاضر، نوع رایج در کشور ما «هیبریدهای غیرپلاگین» هستند که ظرفیت باتری کمی دارند و صرفا موجب صرفه‌جویی در مصرف بنزین می‌شوند. اما هیبریدهای پلاگین خودشان به دو دسته تقسیم می‌شوند. درنهایت با توجه به‌فراهم نبودن زیرساخت‌های مناسب برای استفاده از خودروهای تمام‌برقی، به‌نظر می‌رسد خودروهای هیبریدی گزینه بهتری برای طراحی و تولید باشند.
