براساس دادههای این گزارش، توان تجمیعی نصبشده ایستگاههای شارژ عمومی ناوگانی و غیرناوگانی در مهرماه نسبت به شهریورماه حدود ۱۴ درصد معادل ۲۸۴۲ کیلووات افزایش یافته است. همچنین تعداد ایستگاههای ناوگانی فعال بدون تغییر مانده و در مقابل، تعداد ایستگاههای عمومی غیرناوگانی فعال با ۳۲ مورد افزایش روبهرو بوده است.
این گزارش میافزاید توان تجمیعی نصبشده ایستگاههای شارژ در تهران حدود 5 درصد (۱۰۳۸/۸ کیلووات) بیشتر از مجموع سایر استانهاست. با توجه بهظرفیت نصبشده و میزان انرژی مصرفی کاربران خودرو برقی، ایستگاههای شارژ پایتخت حدود ۶۶ درصد از کل انرژی تحویلی شبکه شارژ ناوگانی، ۵۲ درصد از انرژی تحویلی شبکه شارژ عمومی غیرناوگانی و درمجموع ۶۲ درصد از کل انرژی تحویلی شبکه شارژ کشور را بهخود اختصاص دادهاند. این تمرکز مصرف، سهم بالای تهران در استفاده از زیرساخت شارژ را نشان میدهد.
در بخش ناوگانی، حدود ۶۷ درصد از کل انرژی تحویلی شبکه شارژ به ایستگاههای ناوگانی اختصاص دارد؛ به این ترتیب ناوگان اتوبوس درحال حاضر کاربر اصلی شبکه شارژ محسوب میشود. در شبکه شارژ عمومی غیرناوگانی نیز انرژی تحویلی شارژرهای DC حدود ۹۸ درصد و شارژرهای AC تنها دو درصد از کل را تشکیل میدهد. نسبت فعال بودن شارژرهای DC و AC بهترتیب ۷۰ و ۳۰ درصد گزارش شده است.
بر پایه دادههای شارینت، تمرکز استفاده کاربران بر شارژرهای سریع DC و تعرفه بالاتر این نوع شارژر نسبت به AC موجب شده است حدود ۹۹ درصد از کل درآمد شبکه شارژ به شارژرهای DC اختصاص یابد. درمجموع کل انرژی تحویلی شبکه شارژ در مهرماه نسبت به شهریورماه حدود 2 درصد افزایش داشته و نسبت به مردادماه 6 درصد کاهش را تجربه کرده است.
همچنین میزان انرژی تحویلی شبکه شارژ ناوگانی و عمومی غیرناوگانی نسبت بهماه قبل به ترتیب 2 و 4 درصد افزایش یافته است. این درحالی است که همزمان با رشد حدود ۱۵ درصدی کاربران خودروهای برقی، کمبود ایستگاههای شارژ بیش از گذشته احساس میشود و احتمال ایجاد صف در ایستگاههای عمومی افزایش یافته است. بههمین دلیل، گزارش تاکید دارد که برای حفظ استانداردهای جهانی و کاهش زمان انتظار کاربران، احداث ایستگاههای جدید یک ضرورت اجتنابناپذیر است.
از منظر فنی، در شبکه شارژ عمومی غیرناوگانی سهم انرژی تحویلی شارژرهای دارای پروتکل GB/T (DC) نسبت به CCS2 حدود ۷۴ درصد بیشتر است که نشاندهنده تعداد بالاتر خودروهای برقی مجهز به پروتکل GB/T در ایران است. در شبکه ناوگانی نیز انرژی تحویلی شارژرهای GB/T حدود ۱۳ درصد بیشتر از CCS2 گزارش شده است.
با وجود این تفاوت، درمجموع کل شبکه شارژ کشور، انرژی تحویلی توسط شارژرهای GB/T تنها ۳۳ درصد بیشتر از CCS2 است. درهمین حال، در شبکه عمومی غیرناوگانی، انرژی تحویلی شارژرهای DC نسبت به AC حدود ۹۵ درصد بیشتر بوده است؛ موضوعی که تمرکز کاربران بر استفاده از شارژرهای سریع و در مقابل، ضعف فرهنگسازی برای بهرهگیری از شارژرهای کند (AC) را نشان میدهد.
