image.png

براساس ارقام فروش GlobalData. یرژی پرزاکا (Jerzy Przadka)، مدیر بایک در لهستان گفت که تعداد شاسی‌بلندهای سایز متوسط چینی شبیه به‌هم به‌حدی زیاد است که تعداد کمی از لهستانی‌ها می‌توانند آن‌ها را از هم تشخیص دهند.

مارسین اسلومکوفسکی (Marcin Slomkowski)، مدیر کشوری GAC و برند جیلی دراین‌باره افزود که تخصص در بازار محلی، کلید بقای خودروسازان خواهد بود. دانکن تیت (Duncan Tait)، مدیرعامل Inchcape (یک توزیع‌کننده جهانی خودرو) گفت که این شرکت بیشتر قراردادهای اخیر خود را از خودروسازان چینی که وارد بازارهای نوظهور می‌شوند، تضمین کرده است.

ورودکنندگان جدید جهانی شامل تولیدکنندگان قدیمی‌تری هستند که برای برآورده کردن اهداف توسعه خودرو برقی پکن درحالی که سود خودروهای بنزینی را حفظ می‌کنند، در تلاش هستند. آن‌ها صادرات را بنابر آن‌چه هر بازار می‌تواند جذب کند – که در اقتصادهای نوظهور خودروهای بنزینی است – تنظیم می‌کنند، نه این‌که خودروهای برقی را به بازارهایی که هنوز آماده نیستند، تحمیل کنند.

تیت گفت: «مدلی که در چین دارید لزوما در کاستاریکا، پرو، اندونزی یا یونان کار نخواهد کرد. شما باید با جهان همان‌طور که هست روبه‌رو شوید، نه آن‌طور که می‌خواهید باشد.»

حتی در برخی از اقتصادهای ثروتمندتر، خودروهای سوخت فسیلی بخش بزرگی از ترکیب برندهای چینی هستند. تقریبا تمام خودروهایی که چری تاکنون در استرالیا فروخته است، موتور بنزینی دارند. این شرکت به‌تازگی شروع به‌معرفی مدل‌های پلاگین کرده است.

عمل‌گرایی خودروسازان چینی در نوع موتور، جبهه‌های جدیدی را در نبرد سهم بازار آن‌ها با رقبای خارجی ایجاد کرد. بسیاری از خودروسازان از لحاظ تاریخی تمرکز مهندسی و بازاریابی خود را بر بزرگ‌ترین یا ثروتمندترین بازارهای خودرو –ایالات‌متحده، اروپا، چین و ژاپن – معطوف کردند.

در جهان درحال توسعه، آن‌ها بر خودروهای ارزان‌تر، اغلب با فناوری قدیمی‌تر تمرکز کردند. فلیپه مونوز (Felipe Munoz)، تحلیلگر خودرو برای شرکت تحقیقاتی JATO Dynamics، گفت که این امر شرکت‌هایی مانند فولکس‌واگن، جنرال‌موتورز و استلانتیس را در برابر هجوم صادرات مقرون‌به‌صرفه چینی که اغلب دارای ویژگی‌های ایمنی و نرم‌افزار بهتری هستند، آسیب‌پذیر کرده است.

همچنین در یک کنفرانس خبری از آنتونیو فیلوسا (Antonio Filosa)، مدیرعامل استلانتیس در یک رویداد سرمایه‌گذار در سپتامبر در مورد چگونگی واکنش این شرکت به رقبای چینی پرسیده شد.

او گفت که در بازارهایی از جمله خاورمیانه و آفریقا، استلانتیس مدل خود در آمریکای جنوبی را دنبال خواهد کرد؛ جایی که ۲۴ درصد از سهم بازار را در اختیار دارد و این سهم با تمرکز بر خودروهای ساخته‌شده محلی که با سلیقه‌های محلی هماهنگی دارند حاصل شده است.

جنرال‌موتورز و هیوندای در مواجهه با رقبای قدر چینی، در ماه آگوست اعلام کردند که برای کاهش هزینه‌ها، به‌طور مشترک خودروهایی را برای آمریکای جنوبی طراحی و تولید خواهند کرد.

بزرگ‌ترین مقصد صادراتی چین مکزیک است

در جنوب مرز ایالات‌متحده، جایی که تعداد کمی خودرو برقی فروخته می‌شود، خودروسازان چینی احتمالا سال را با فروش بیش از ۲۰۰ هزار دستگاه و سهم بازار ۱۴ درصدی به‌پایان خواهند رساند.

برندهای سنتی مانند فیات، فورد و شورولت در حال از دست دادن موقعیت هستند. GlobalData فروش شورولت در مکزیک را برای امسال ۵۷ هزار و 292 دستگاه پیش‌بینی می‌کند که ۱۷ درصد از سال ۲۰۲۳ کمتر است. مکزیک در سپتامبر اعلام کرد که تعرفه‌های خودروهای چینی را از ۲۰ درصد به ۵۰ درصد افزایش خواهد داد؛ اقدامی که دولت گفت از مشاغل محافظت می‌کند و تحلیلگران آن را تلاشی برای آرام کردن واشنگتن خواندند.

مقامات ایالات‌متحده به مکزیک فشار آورده‌اند تا تجارت با چین را محدود کند تا از استفاده آن به‌عنوان درِ پشتی برای دور زدن موانع تجاری ایالات‌متحده جلوگیری شود. خودروسازان چینی همچنین در روسیه با موانع سیاسی روبه‌رو هستند.

مکزیک امسال جای روسیه را به‌عنوان مقصد اصلی صادرات خودرو چین گرفت و این درحالی است که مسکو عوارض بر واردات چینی را تا ۷ هزار و 500 دلار دو برابر کرد. روسیه این عوارض را پس از آن‌که چین بازار آن را با خودروها پر کرد – رشد سهم از ۲۱ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۶۴ درصد، یا حدود ۹۰۰ هزار دستگاه – در سال ۲۰۲۴، طبق GlobalData، افزایش داد. این عوارض صادرات چینی به روسیه را به‌شدت کاهش داد. مانند روسیه و مکزیک، صنعت‌خودرو آفریقای‌جنوبی نیز از وسعت و پیشرفت چشمگیری بهره می‌برد.

بر این اساس دولت‌های سه کشور روسیه، مکزیک و آفریقای جنوبی به درخواست‌ اظهارنظر در مورد واردات خودرو از چین تاکنون پاسخی نداده‌اند. خودروسازان چینی در نیمه اول سال تقریبا ۱۶ درصد از بازار خودرو آفریقای جنوبی را کنترل می‌کردند که نسبت به ۱۰ درصد یک سال قبل افزایش یافته است.

مطابق با آمار موجود در این بخش، آن‌ها تقریبا ۳۰ هزار دستگاه خودرو بنزینی – و تنها ۱۱ دستگاه خودرو برقی – در این کشور به‌فروش رسانده‌اند. تویوتا در میان خودروسازان سنتی، بزرگ‌ترین کاهش فروش در آفریقای جنوبی را در سال گذشته شاهد بود که تقریبا ۱۵ درصد کاهش یافت و به ۹۳ هزار و 805 دستگاه رسید.

غول دولتی چانگان درحال عرضه پنج مدل خودرو در آفریقای‌جنوبی است؛ از جمله دو مدل باتری‌دار. اما انتظار دارد پرفروش‌ترین مدل آن یک وانت دیزلی یا باکی (bakkie) باشد.

مارینوس ونتر (Marinus Venter) که برند چانگان را در این کشور برای توزیع‌کننده جمیل‌موتورز مدیریت می‌کند، گفت: «بازار خودرو برقی به زمان بیشتری نیاز دارد.»

یان جون، معاون اجرایی بین‌المللی جتور نیز در مصاحبه‌ای گفت: «در حال حاضر، بسیاری از خودروسازان در چین سودی کسب نمی‌کنند. ما نمی‌خواهیم در هیچ جنگ قیمتی دیگری درگیر شویم.»

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =