خط تولید ساندرو استپ وی

سرمایه‌گذاری رنو در ایران برای راه‎اندازی کارخانه‎ای مستقل نه به دلیل موانع خارجی بلکه با وقت‌کشی‎های داخلی به سرانجام نرسید

به گزارش «اخبار خودرو​»، رنو به‌عنوان یک شرکت خودروساز فرانسوی طی سال‌های اخیر توانسته بازار خوبی را در کشورمان به‌دست آورد. این شرکت در سال‌های گذشته به‌واسطه برخی محصولات اقتصادی و البته باکیفیت همچون تندر۹۰ و در چند سال اخیر با خودرویی مانند ساندرو، سهم خوبی از بازار به‌دست آورد و شاید به‌جرات بتوان‌گفت که اگر بدشانسی‌های این شرکت در رویارویی با تحریم‌های غرب علیه ایران وجود نداشت، رنو یکه‌تاز بازار کشورمان می‌شد.

بدون شک رنو یکی از مهم‌ترین شرکت‌های خودرویی است که در ایران سرمایه‌گذاری کرده و با دیدن اوضاع صنعت خودرو خواهان سرمایه‌گذاری مستقل در ایران بود. این سرمایه‌گذاری نه به دلیل موانع خارجی بلکه با وقت‌کشی‎های داخلی به سرانجام نرسید. حالا اما خروج کامل رنو در جریان است و حتی به‌صورت همکاری با خودروسازان نیز نمی‌توان امیدوار به حضورش بود.

هرچند به رنو نیز انتقادات بسیاری درباره مقاومت در برابر فیس‎لیفت تندر90 و سخت‎گیری‎های کیفی همراه با وسواس در مسیر افزایش داخلی‌سازی این خودرو در ایران مطرح است، اما درصورت اجرایی شدن جوینت‎ونچر رنو-ایدرو می‎توانستیم شاهد تحولی جدی در راستای رقابتی‎تر شدن صنعت خودرو ایران باشیم.

چرا رنو در بازار کشورمان گل کرد؟

تنوع خودرو در بازار کشور ما تا اوایل دهه ۸۰ بسیار کم بود و این کمبود تنوع تا اوایل دهه ۹۰ وضعیت بهتری پیدا کرد. طی این سال‌ها محصولات پژو یکه‌تاز بازار کشور بودند و از اواخر دهه ۸۰ و با ورود خودرو تندر۹۰ بازار رنگ دیگری گرفت. در این میان نکته بسیار بااهمیت، بحث کیفیت تولید و نظارت بر تولید قطعات خودروها است. یکی از دلایل محبوبیت محصولات رنو در کشورمان نظارت بی‌قید و شرط این خودروساز فرانسوی بر تولید قطعات در داخل ایران و همچنین نظارت بر خط تولید این محصولات است‌.


کیفیتی که هرگز کاهش پیدا نکرد

شاید به جرات بتوان‌ گفت که در طول ۱۱ سال تولید محصولات رنو در کشور، برخلاف دیگر محصولات که دستخوش تغییرات و کاهش کیفیت شده‌اند، تغییری در کیفیت محصولات رنو دیده نشده است. رنو همواره در سطح کیفی مناسبی قرار داشته و توانسته مشتریان را راضی نگه دارد. قطعاتی که از سوی قطعه‌سازان داخلی برای محصولات رنو استفاده می‌شد، از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند. ضمن اینکه قطعات وارداتی برای خودروهای رنو نیز قطعاتی اورجینال بودند. همین مساله باعث شده تا کیفیت این خودروها در طول این سال‌ها ثابت بماند.

ایمنی، کیفیت و خدمات پس از فروش مناسب 

کیفیت، ایمنی و دوام و خدمات پس‌از فروش مناسب، همواره خواسته‎های مهم مشتریان از خودروسازان داخلی ما بوده‎اند و محصولات رنو همه این موارد را در حد قیمتی که پرداخت می‌شد، دارا بودند. قیمت تندر90 تا پیش از جهش ارز در سال‎های نخست دهه 90 به قیمت خودروهایی همچون خانواده سمند، برخی محصولات پژو و ریو نزدیک بود اما کیفیت این خودرو در مقایسه با این خودروها بسیار بالاتر بود. این موارد در کنار هم سبب مقبولیت بالای رنو در کشورمان شد. زیرا مولفه‌های کیفی هم در بحث خودروهایی در سگمنت قیمتی پایین و هم در سگمنت قیمتی بالاتر و لوکس، به‌خوبی از سوی خریداران حس می‌شود.

داخلی‌سازی در سطح محدود

یکی از مواردی که بحق در خصوص عملکرد رنو موردانتقاد است، بحث داخلی‌سازی حداقلی محصولات آن‌هاست که در طول این‌ سال‌ها درخصوص محصولات خانواده لوگان به زحمت به 60‌درصد رسیده است. برای خودرویی با تیراژ بالا این مقدار داخلی‌سازی پایین است. همین مورد باعث شد تا با شروع دوباره تحریم‌ها تولید این خودروها دچار مشکل شود. درحال‎حاضر ظاهرا تولید محصولات رنو تنها برای تامین تعهدات جوابگو بوده و تاکنون برنامه‌ای برای ادامه تولید خودروهای پرفروش رنو در ایران از سوی خودروسازان ارائه نشده است.

تغییر نیافتن چهره خودرو با وجود تولید یک‌دهه‌ای

خودرو تندر90 طی این سال‌های هیچ تغییری به خود ندید. این هم یکی از مواردی بوده که موردانتقاد قرار گرفته است. البته مسئولان رنو قصد داشتند تا با قرارداد جدیدی که با صنعت خودرو ایران منعقد می‌شود، خودروهای به‌روز خود را جایگزین محصولات قدیمی‌تر کنند.

فرصت بزرگی به اسم رنو

خروج رنو از کشور قطعا هم برای این خودروساز و هم برای صنعت خودرو ایران گران تمام خواهد شد. رنو با دیگر شرکت‌های خودرویی حاضر در کشور تفاوت‌های عمده‌ای داشته و دارد. این کمپانی با صداقت بیشتری با خودروسازان کشورمان همکاری داشته است. در طول تحریم‎های پیشین نیز رنو مانند پژو به کلی پشت خودروسازان داخلی را خالی نکرد و به حضور محدود در ایران ادامه داد.

بدین ترتیب، نظارت رنو بر محصولاتی که با برند این شرکت در ایران عرضه می‎شد ادامه یافت و بلایی که بر سر کیفیت محصولات پژو در ایران آمد، بر سر محصولات رنو نازل نشد و این محصولات از داخلی‎سازی به قیمت قربانی‎شدن کیفیت و چینی‎سازی تحت عنوان داخلی‎سازی مصون ماندند. قطعا اگر تعلل مسئولین در انعقاد قرارداد با این شرکت نبود و اگر مساله تحریم‌ها پیش نمی‌آمد، با توجه به تجربه همکاری‌ها، رنو تبدیل به بهترین شریک صنعت خودرو ایران می‌شد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 1 =