به گزارش «اخبار خودرو»،تردیدی نیست که الکتریکی‌سازی به اصلی‌ترین مسیر آینده خودروسازی بدل شده است و از میان گزینه‌هایی که خودروسازان برای عرضه خودرو با سوخت جایگزین مورد بررسی قرار داده‌اند، خودروهای الکتریکی از شانس بیشتری برای قبضه کردن بازار جهانی برخوردارند. اعلام برنامه‌های شرکت‌های بزرگ خودروسازی درباره الکتریکی‌سازی خطوط تولید خود طی یک دهه آینده نیز نشانگر عزم جدی خودروسازان برای الکتریکی کردن محصولاتشان است.
اما آیا واقعا الکتریکی‌ها (اعم‌از هیبریدها و تمام‌برقی‌ها) مناسب‌ترین جایگزین هستند و آن‌طور که ادعا می‌شود در کاهش آلاینده‌های موجود در هوا موثر هستند؟ بر اساس تحقیقی که در نروژ، به‌عنوان یکی از کشورهای پیشرو در پذیرش خودروهای الکتریکی، انجام گرفته، مشخص شده است بالا رفتن تقاضا برای خودروهای الکتریکی شرکت برق این کشور را تا دو دهه آینده مجبور به سرمایه‌گذاری 1.27 میلیارد دلاری برای تامین برق موردنیاز این خودروها خواهد کرد. واضح است تقاضای بیشتر برای انرژی الکتریسته به افزایش لزوم تولید برق خواهد انجامید.
یکی از پرسش‌هایی که توسط منتقدان خودروهای الکتریکی مطرح می‌شود، این مساله است که تولید برق عمدتا که از طریق سوخت‌های فسیلی صورت می‌گیرد، بنابراین این خودروهای خود به مصرف بیشتر سوخت‌های کثیف دامن می‌زند.
حتی اگر تصور کنیم کشورها به راه‌های جایگزین برای تولید برق که به سوخت‌های فسیلی متکی نباشد، روی بیاورند؛ افزایش تولید به انجام سرمایه‌گذاری‌های بسیار کلانی احتیاج خواهد داشت.
شاید کشور نسبتا کم‌جمعیت و ثروتمندی مانند نروژ بتواند از پس هزینه‌های مربوط به تامین انرژی الکتریکی برآید اما یقینا کشورهای پرجمعیت و نسبتا فقیری که اولویت‌های دیگری در سرمایه‌گذاری دارند، نمی‌توانند به‌راحتی چنین سرمایه‌گذاری‌هایی را انجام دهند.
فراموش نکنیم خودروسازان بزرگ برای برآمدن از پس استانداردهای سختگیرانه‌ چاره‌ای جز پایین آوردن سطح آلایندگی کربن خود و روی آوردن به فناوری‌ الکتریکی و توسعه این فناوری ندارند و درنتیجه در آینده محصولات الکتریکی متنوع‌تر و ارزان‌تری را به بازار خواهند فرستاد. اما مساله این است بسیاری از کشورها با مشکلات جدی برای تولید برق خود روبه‌رو هستند و در سال شاهد دوره‌هایی طولانی قطع برق هستند که این مساله می‌تواند به عدم جذابیت این خودروها در این بازارها منجر شود. یکی از احتمالات قابل پیش‌بینی این است که خودروسازان بزرگ در کنار توسعه محصولات الکتریکی برای کشورهای پیشرفته‌تر در کشورهایی که استانداردهای سختگیرانه‌ای در آن رعایت نمی‌شود، به تولید خودروهای سوخت فسیلی ادامه دهند و تقاضای کشورهای فقیرتر را برای این خودروها تامین کنند.
یکی دیگر از احتمالات آن است که در سال‌های آتی فناوری‌های دیگری که به لحاظ عملی منطقی‌تر به نظر می‌رسند (مانند فناوری خودروهای پیل سوختی) طرفداران بیشتری پیدا کند و خودروسازان به استفاده از آن‌ها روی بیاورند. در هر صورت با تصویب قوانین و استانداردهای سخت‌تر می‌توان انتظار داشت به طور کلی طی دهه آینده حجم زیادی از آلایندگی‌های ناشی‌از خودروها در سراسر جهان کاهش پیدا کند.