خودروهای برقی باتری‌دار یا BEV ها چالش‌های جدیدی را برای توسعه شاسی، به‌خصوص درمورد ترمزگیری و بازیابی انرژی به‌وجود آورده‌اند. مهندسان پورشه درحال کار روی مفاهیم جدیدی برای توزیع نیروی ترمز هستند که بدون به‌خطر انداختن راحتی، بازیابی را بهبود می‌بخشد.

به گزارش «اخبار خودرو»،خودروهای برقی باتری‌دار یا BEV ها چالش‌های جدیدی را برای توسعه شاسی، به‌خصوص درمورد ترمزگیری و بازیابی انرژی به‌وجود آورده‌اند. مهندسان پورشه درحال کار روی مفاهیم جدیدی برای توزیع نیروی ترمز هستند که بدون به‌خطر انداختن راحتی، بازیابی را بهبود می‌بخشد. یکی از چالش‌های فنی اصلی در توسعه شاسی برای BEV ها ترکیبی از ترمز احیاکننده و هیدرولیک است. اطمینان از انتقال نیرو بین سیستم‌ها بسیار مهم است؛ زیرا سیستم‌های ترمز متفاوت عمل می‌کنند. یک موتور الکتریکی همیشه گشتاور ترمز یکسانی را ارائه می‌دهد؛ درحالی که گشتاور هیدرولیکی آن ممکن است به‌دلیل تاثیرات محیطی مانند دما و رطوبت متفاوت باشد. پورشه الگوریتم‌هایی را برای تایکان توسعه داده است که از این اتفاق جلوگیری می‌کند. آن‌ها سیستم هیدرولیک را به‌طور مداوم کنترل می‌کنند و ترمز را در طول هر فرآیند شارژ کالیبره می‌کنند تا نسبت فعلی حرکت پدال ترمز به‌نیروی واردشده بر پدال ترمز را تعیین کنند. این به‌الگوریتم این امکان را می‌دهد تا تخمین بزند که سیستم هیدرولیک بار دیگر که نیروی ترمز به‌خودرو وارد می‌شود، چه‌مقدار نیرو را تحویل می‌دهد و دقیقا آن را به‌کار می‌اندازد تا انتقال به‌حالت بازیابی، روان باقی بماند. با رانندگی معمولی و روزمره در تایکان، 90 درصد ترمز تنها با استفاده از نیروی الکتریکی انجام می‌شود؛ یعنی بدون دخالت سیستم هیدرولیک. از سیستم ترمز هیدرولیک تنها در سرعت‌های کمتر از 5 کیلومتر بر ساعت استفاده می‌شود که موتورهای الکتریکی به‌سختی قدرت ترمز را تولید می‌کنند. علاوه‌بر این، ترمز اصطکاکی زمانی وارد می‌شود که موتورهای الکتریکی قدرت کافی برای کاهش سرعت را نداشته باشند. تایکان توربو S می‌تواند تا 290 کیلووات هنگام ترمزگیری برق تولید کند. در این سطح قدرت، دو ثانیه کاهش سرعت برای تولید برق برای رانندگی درحدود 700 متر کافی است. به‌طور کلی، بهبودی دامنه را تا 30 درصد افزایش می‌دهد. در وسایل نقلیه، قدرت ترمز معمولا به‌طور نابرابر توزیع می‌شود. دو سوم آن توسط محور جلو و یک سوم توسط محور عقب تامین می‌شود و همین نسبت درمورد سیستم الکتریکی تایکان نیز صدق می‌کند: موتور الکتریکی جلو دو سوم قدرت ترمزگیری را تامین می‌کند و موتور الکتریکی عقب یک‌سوم را تامین می‌کند. این پتانسیل را می‌توان با تغییر توزیع نیروی ترمز بین محورها افزایش داد. در این زمینه باید به‌این نکته توجه داشت که به‌دلایل مرتبط با پایداری رانندگی، توزیع نیروی ترمز در طول رانندگی عادی تغییر نمی‌کند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 2 =

آخرین اخبار