به گزارش «اخبار خودرو» ، عضو ارشد شورای سردبیری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
در آذرماه سال گذشته، انجمن تولیدکنندگان خودرو اروپا اعلام کرد؛ ایران در میان ۱۰ کشور بزرگ خودروساز جهان، بیشترین درصد رشد تولید خودرو در سال ۲۰۲۲ را ثبت کرده و با کنار زدن سه کشور روسیه، جمهوری چک و اسلواکی در جایگاه دهم جهان براساس شمارگان تولید قرار گرفته است.
ایران در دوره مذکور حتی بیشتر از فرانسه، انگلستان، ترکیه، اندونزی، ایتالیا و سوئد خودرو سواری تولید کرده است. از سوی دیگر، طبق گزارش پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی از رشد تولید صنایع فعال کشور، شاخص رشد تولید قطعه و خودرو در دوماهه نخست سال ۱۴۰۲ معادل ۳۴درصد بوده که در مقایسه با سایر صنایع مانند غذایی، دارویی، ماشین‌آلات، فرآورده‌های نفتی، کاغذی، منسوجات و... برترین رشد را به ثبت رسانده است.
این رکوردزنی‌ها در حالی است که انتشار صورت‌های مالی سه خودروساز بزرگ کشور یعنی ایران‌خودرو، سایپا و پارس‌خودرو در سال ۱۴۰۱، حکایت از شناسایی ۵۳هزار و ۸۶۷ میلیارد تومان زیان خالص دارد. جدا از رقم زیان خالص خودروسازان در سال گذشته، رقم زیان انباشته آنان نیز رکورد ۱۳۰هزار میلیارد تومانی را تا پایان سال ۱۴۰۱ به ثبت رسانده است. خودروسازان همچنین حدود ۲۴۴هزار میلیارد تومان بدهی دارند که صرفا متعلق به شرکت‌های مادر است.
مجموع این ارقام، خودروسازان را در قعر یک دره ۳۷۴هزار میلیارد تومانی از زیان و بدهی قرار داده است که اگر زیان‌های تلفیقی مربوط به کل گروه صنعتی ایران‌خودرو و گروه خودروسازی سایپا اعم از شرکت‌های زیرمجموعه و سایت‌های تولیدی استانی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای را به آن بیفزاییم، این دره به‌مراتب عمیق‌تر و هولناک‌تر خواهد شد.
در این میان، ایران‌خودرو که طی مرحله اول فروش در سامانه یکپارچه وزارت صمت، زیر بار سنگین‌ترین تعهد تاریخ فعالیت خود به خریدارانش نیز رفته، با ثبت رقم حدود ۷۵هزارمیلیارد تومان، دارای بیشترین زیان انباشته در بین خودروسازان با رشد حدود ۷۴ درصدی در این انباشتگی اِضرار است.
به گفته کارشناسان بازار سرمایه، با توجه به این‌که سرمایه ثبت‌شده ایران‌خودرویی‌ها در بورس، اندکی بیش از ۳۰هزار میلیارد تومان است، باید اذعان داشت که زیان انباشته آن‌ها از دوبرابر این سرمایه هم گذر کرده است. این اعداد و ارقام که نشان از رسیدن خودروسازان بزرگ کشور به آستانه ورشکستگی دارد، نتیجه مستقیم اختیارداری تام دولت‌ها در صنعت خودروست که از یک‌سو با سیاست‌های غلط خود، دست‌وپای این صنعت را می‌شکنند و می‌بندند و سپس آن دست‌وپای شکسته را با همان ریسمانی که بدان بسته‌اند، مثل یک عروسک خیمه‌شب‌بازی حرکت می‌دهند.
به قول یکی از کارشناس حوزه قطعه‌سازی، ضرر خودتحریمی‌ها در صنعت خودرو، نه‌تنها از آسیب تحریم‌ها بلکه از خسارت یک موشک‌باران نیز بیشتر بوده است. چراکه خسران یک حمله هوایی خارجی به خودروسازان، در بدترین حالت یک‌میلیارد دلار یعنی حدود ۵۰هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود و رقم زیان انباشته خودروسازان تا پایان سال ۱۴۰۱ به سه‌برابر این رقم نزدیک شده است.
اما هنوز هم هیچ دولتی حاضر نیست؛ این صنعت دست‌وپاشکسته را که در میانه سقوط به دره ورشکستگی، به شاخه سست حمایت‌های نیم‌بند دولتی گیر کرده است، بالا بکشد و رهایش کند تا برود و روی پای خودش بایستد.
