از زمان اشتیاق اولیه به راه‌اندازی گیگافکتوری‌ها، ما یک بیماری همه‌گیر جهانی، یک بحران زنجیره‌تامین، یک جنگ اروپایی، یک بحران انرژی و تورم گسترده داشته‌ایم که بر سرمایه‌گذاری در پروژه‌های صنعتی تاثیرگذار بوده است. با این حال، با وجود همه این‌ها، راه رسیدن به کربن صفر خالص تعیین شده و درحالی که مشکلاتی مانند تامین منابع معدنی مورد استفاده در شیمی باتری وجود دارد، اما دولت‌ها و سرمایه‌گذاری در این بخش راه خود را پیدا خواهد کرد. بنابراین آینده از آنِ خودروهای برقی و باتری‌های این مدل خودروهاست.
بحران نفتی سال 1973 نیز به‌نوبه خود بر مساله امنیت انرژی و کاهش منابع سوخت فسیلی تاکید زیادی داشت. از آن زمان، ما به‌سمت صنعت حمل‌ونقل پایدارتر حرکت کرده‌ایم که با آگاهی روزافزون از تغییرات آب و هوایی تسریع شده است. این به‌معنای اصلاح علم ذخیره‌سازی باتری است تا انتقال، تولید انبوه و ادغام با ساخت خودرو را به‌طور کارآمد و مقرون به‌صرفه ممکن کند.
استفان گیفورد، اقتصاددان ارشد در موسسه فارادی، به‌پیامدهای همه‌گیری، همراه با اختلالات زنجیره تامین در سراسر جهان و بحران انرژی، به‌عنوان ایجاد یک محیط چالش‌برانگیز کوتاه‌مدت برای توسعه کارخانه‌های باتری اشاره می‌کند: «این شوک‌های اقتصادی منجر به‌افزایش قیمت کالاها شده و بر هزینه‌های تولید باتری در کوتاه‌مدت تا میان‌مدت تاثیر می گذارد.»با این حال، او می‌گوید چشم‌انداز بلندمدت تا حد زیادی مثبت است.
ایوان هارتلی، تحلیلگر Benchmark Mineral Intelligence معتقد است این احتمال وجود دارد که بسیاری از پروژه‌های گیگا فکتوری برنامه‌ریزی شده در سطح جهانی هرگز به‌نتیجه نرسند؛ زیرا تولیدکنندگان کوچک‌تر قادر به، به‌دست آوردن مشتریان کافی نیستند یا سلول‌هایی با کمیت یا کیفیت مناسب مورد نیاز بازار را تولید نمی‌کنند.
او می‌گوید: «با این حال، تولیدکنندگان ردیف‌های 1 و 2 که سرمایه قابل توجهی دارند، قراردادهای طولانی‌مدت عرضه و برداشت مواد و فرآیندهای تولیدی ایجادشده دارند و از این رو بسیار بهتر عمل خواهند کرد.»
در حال حاضر بنچمارک انتظار دارد حدود 80 درصد از ظرفیت تولید برنامه‌ریزی شده در سال 2030 از تولیدکنندگان ردیف 1 و 2 تامین شود.
با احتساب پروژه‌های لغو شده، بنچمارک شاهد رشد چشمگیر خط لوله جهانی کارخانه‌های باتری در سال 2023 بوده است که ظرفیت این خطوط را تا سال 2030 به‌میزان 785 گیگاوات-ساعت افزایش خواهد داد و نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری در تولید سلول هنوز بسیار قوی است.
هارتلی می‌گوید: «چشم‌انداز کارخانه‌های بزرگ منطقه‌ای و آینده آن، به‌دلیل قوانینی مانند قانون کاهش تورم (IRA) به‌طور قابل توجهی در سال گذشته تغییر کرده است. از زمان تاسیس IRA، ظرفیت Gigafactory ایالات‌متحده 68.6 درصد افزایش یافته است که نشان می‌دهد چند شرکت استراتژی را برای گسترش ظرفیت در کشور برای دریافت کمک‌های مالی و یارانه‌ها انتخاب کرده‌اند. در مقایسه، ظرفیت تولید باتری در اروپا در طول مدت مشابه تنها 14.9 درصد رشد داشته است.
