کل مصرف واقعی ارز موتورسیکلت ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار است در حالی که هماکنون نزدیک به یک میلیارد دلار به این بخش ارز تزریق میشود. درحالحاضر موتورسیکلت فقط به صورت مونتاژ تولید میشود و متاسفانه در این دولت در بخش تولید این محصول ۴ پله هم عقب افتادیم.
یک شرکت در ایران ۲۰۰ میلیون دلار ارز نیمایی میگیرد و ارز را هم برای خرید هتل و... از کشور خارج میکند به گونهای که مشخص نیست این پول کجا میرود. در مقابل شرکتی را داریم که از ابتدای سال به دلیل مشکلات مالی تعطیل شده و هیچ ارزی هم نمیگیرد.
این ارزها با لابیهای گسترده در اختیار این شرکتها قرار میگیرند و اگر روال به همین شکل تداوم یابد به زودی شاهد بروز تخلفاتی در صنعت موتورسیکلت خواهیم بود.
کسانی که این ارزها را میگیرند بسیار مهندسیشده جلو میروند و تبلیغات وسیعی هم دارند. در مقابل شرکتی داریم که به دلیل تاخیر در دریافت ۱۰۰ هزار دلار ارز بیش از ۷ماه است که قطعاتش در گمرک مانده است.
درحالحاضر در حد یک لاستیک تولید میکنیم و مابقی تجهیزات و قطعات تولید این محصول وارداتی است. ۱۵سال پیش در بخش موتورسیکلت بیشاز ۶۰درصد تولید داخل داشتیم اما هماکنون تولید موتورسیکلت مونتاژی شده است. فساد در سیستم تخصیص ارز موجب این شرایط شده است. بعضی کارخانهها تعطیل شده ولی برخی به صورت بیرویه ارز میگیرند و در قالب ۳۰ قسط موتورسیکلت میفروشند.
چرا باید ارزپاشیهای بیرویه و بیحساب در صنعت موتورسیکلت داشته باشیم که باعث خروج ارز در کشور و مونتاژ بیشاز نیاز شود؟ مصرف واقعی موتورسیکلت در سال کمتر از ۲۰۰ هزار دستگاه است اما با فروش اقساطی طولانی، مردم برای حفظ سرمایه موتور میخرند و موتور از حالت مصرفی بودن خارج شده است.
درحالحاضر سالانه نزدیک به یک میلیارد دلار ارز به چند نفر در حوزه موتورسیکلت پرداخت میشود در حالی که اگر برنامهریزی منظم بدون لابی در تخصیص ارز داشته باشیم کل مصرف ارز موتورسیکلت بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار در سال است.
چه اتفاقی افتاده که ناگهان مصرف ارز ۱۰ برابر شده و عمق ساخت تولید داخل کمتر از ۱۰ درصد شده است؟ نکته این است که به بهانه اینکه در داخل مونتاژ میکنند معافیتهایی را نیز میگیرند.